Ik sta vroeg op want om 8uur moet ik mijn bus naar bunol hebben. Daniele brengt mij met de scooter naar de plek waar de bussen stoppen. Ik vind al snel de bus met het juiste nummer. Het is nog even wachten en dan opweg! Het is een klein uurtje rijden en dan een stukje lopen naar het echte tomatina festival terrein, de plek waar het straks allemaal gaat plaatsvinden. In de straten er naartoe is al flink wat feest vreugde en de sangria vloeid rijkelijk. De stemming is een beetje vergelijkbaar met een koningsdag zoals wij die kennen. Iedereen in opperbeste stemming en het hele dorp staat op z'n kop alle bewoners vieren dit feest gewoon mee al dan niet vanuit hun huis of balkon. Bunol is dan ook een klein dorpje waar normaal gesproken niks te beleven valt.
Ik kom met wat Nederlanders uit Utrecht aan de praat en heb meteen nieuwe "vriendjes"
Ik wissel mijn ticket in voor een bandje en moet dan opzoek naar een veilige plek voor mijn tas. Want als het straks losbarst is echt niks meer veilig! Ik koop z'n waterdicht tasje, bij z'n straatverkoper die hier natuurlijk ook hun slaatje uit slaan. Ik ding nog wat af en kies uiteraard voor een paarse en kan daar me geld en telefoon in te doen. Dan kan ik mijn tas in een "garderobe" achterlaten, ook dit word geregeld door de bewoners.
Dan eet ik nog snel even mijn meegebrachte broodjes en loop ik naar het festivalterrein. Je moet je voor stellen het is één straat en daar gaat het straks gebeuren.
Eerlijk gezegd wist ik dit nog niet eerder maar er hangt dus een grote ham in een houten paal welke ingesmeerd met zeep. En zodra iemand deze heeft gepakt dan pas gaat het echte feest losbarsten. Maarten de broer van mijn nieuwe "vrienden" woont in Barcelona. Zegt: je bent dus een echte "baas" als je die ham te pakken hebt. Dan ben je echt de koning! Ik probeer dichterbij te komen en inderdaad in de verte zie ik de paal met de ham en vele mensen een poging doen in de paal te klimmen. Ondertussen sta ik echt midden in "de arena" en er is geen weg meer terug. Er word met brandblussers water in de ronte gespoten, om iedereen alvast in de juiste stemming te krijgen. En ik ben al behoorlijk nat. Na een tijdje, oké dit duurde eigenlijk best wel lang.. Hoor ik een schot en komt de eerste vrachtwagen al aanrijden. Je voelt de spanning en de sensatie stijgen... En dan gaat het los er komen aan een stuk door vrachtwagens met tomaten langs en iedereen gooit in de ronte en zoals ik al zei niks niks is meer veilig. (hier heb je toch echt foto's voor nodig om dit te begrijpen) Na z'n stuk of 10 vrachtwagens begint het langzaam aan tot een einde te komen. Ik loop richting uitgang en hoor dan het eind schot. Er word geklapt jejoeld en geschreeuwd. De hele straat is vol gelopen met een soort tomatensaus/soep. Ik schuifel met de menigte mee naar buiten en ga dan op zoek naar een douche. Ook hier word weer geld voor gevraagd...zucht. Gelukkig zijn er een hoop aardige buren die met hun tuinslang mensen afspuiten(om even aan te geven hoeveel saamhorigheid er is). Ik gooi me kleding toch weg dus het ergste is over. En dus sta ik in mijn bikini midden op straat te "douche" onder de tuinslang van een gulle Spanjaard. Ik bedankt hem vriendelijk en laat me een beetje opdrogen in de zon en ga mijn tas halen waarin ik schone kleren en een handdoek heb meegenomen. Het feest gaat gewoon verder en er word overal paella en sangria verkocht en muziek gedraaid en gefeest. Ik blijf niet achter dus drink ook een sangria en eet een hamburger voor ik weer terug naar de bus loop. In weer een klein uurtje ben ik terug in valencia, ik wacht tot daniele me heeft opgehaald en neem dan een echte douche en probeer alle tomaten ellende uit me haar te krijgen. Daarna gaan we weer lekker op het strand bijkomen. Vanavond naar een van de vele after party's die allemaal beweren de officiële te zijn.

Geschreven door Taryns.reisverhalen