Het was nog flink aanpoten om op tijd bij het volgende vliegtuig te komen. Natuurlijk moesten we ook hier weer door de scan. En dat ging ons natuurlijk niet snel genoeg. Maar goed hebben het gered. De laatste meters hebben we zelfs rennend afgelegd.
Een voordeel hiervan is dan weer dat je niet lang hoeft te wachten voor je weer opstijgt😉.
Deze vlucht zaten we naast een Ier 🇮🇪. In eerste instantie dacht ik dat is weer zo’n stille. Het is altijd even afwachten waar je nu weer naast komt te zitten.
Maar niets was minder waar, niets stil! Hele verhalen over Thailand, waar we heen moesten gaan, hoe mooi het was en een YouTuber die hij volgde. Ik heb van die YouTuber zijn hele levensloop van de laatste jaren gehoord. De man was taxichauffeur in Liverpool, is naar Azië vertrokken want hij vond Engeland 🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿 niets meer. Dat hij ziek werd, weer terug moest om geopereerd te worden aan z’n hersenen, dat die man niet lang meer te leven heeft en nog veel meer. Tot in de details door bleef hij maar doorratelen.
Gelukkig heeft elk nadeel een voordeel 😃. Ron z’n televisie scherm leek het in eerste instantie niet te doen en dus ging hij in het midden film kijken. Dat was een stuk rustiger😉. Ik vind het meestal wel leuk om eea te horen maar nu dacht ik wel: dit wil ik niet de hele vlucht 😬.
Tijdens de vlucht hebben we best wel wat turbulentie gehad waardoor het eten ook in etappes kwam. Dan moest het cabinepersoneel gaan zitten, dan mochten ze weer lopen. Als ze dan net 2 rijen verder waren met uitserveren, moesten ze weer zitten. Maar uiteindelijk is het gelukt en zijn we weer gevoederd.
En met de buikjes vol hebben we de rest van de vlucht een beetje duttend en film kijkend doorgebracht. Tot ongeveer 1,5 uur voor de landing. Ron had een voetbal tijdschrift en ook daar wist The Irish Guy veel van, dus vanaf dat moment was het een en al voetbal.
Wonderbaarlijk wat een kennis er tijdens deze vluchten naast ons zat. Ook wel weer grappig.
Rond 16.45 zijn we geland en na de douane en de koffers liepen we de exit door op zoek naar de taxi. Allemaal bordjes en blaadjes met namen hangen er. Gelukkig vonden we de onze ook en na nog een 10 minuten wachten kregen we het seintje dat onze taxi er was.
De rit naar het hotel duurde ca. 40 min en omdat het ondertussen al donker was hebben we kunnen genieten van de vele lichtjes en reclamezuilen.
Op een gegeven moment zei ik wat een leuk straatje en in dat straatje ligt dus ook ons hotel: het Village Hotel.
De incheck verliep ook vlot en onze koffers werden samen met ons naar kamer D110 gebracht. Een hele simpele kamer met wel 2 lekkere brede bedden.
Vervolgens hebben we ons een klein beetje opgefrist en zijn de buurt gaan verkennen.
In de buurt barst het van de leuke terrasjes, barretjes, restaurantjes, massagesalons, marktkraampjes met van alles, van kleding tot eten. Er loopt echt van alles rond en daar hebben we lekker naar zitten gluren vanaf een terras vergezeld met een oranjejuice, eennpapayasmoothie, een Thaise omelet en fried rice with chicken. We hadden niet echt honger maar door de reis lustten we tochnook wel weer wat.
Rond 22.30 lagen we gedoucht en wel weer op bed. Op naar Bangkok bij daglicht!

Ps. Het is jammer dat ik geen foto van de Ier heb genomen, hij leek nl. op Onslow uit Schone Schijn met Hyacint, Mrs. Bucket😉😬.

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis