…wakker geworden.

Gister zijn we als een blok in slaap gevallen en we werden vanochtend wakker door de wekker. Maar goed dat ik die altijd zet, anders hadden we misschien het ontbijt mis gelopen.
Toen we de gordijnen open deden keken we een grijze wereld in. Alleen maar wolken. Het is op de een of andere manier niet het uitzicht wat je verwacht op vakantie, maar we hebben het gezien de weersverwachting ook een beetje verwacht. In het noorden van Italië en in de bergen kan het alle kanten op.
Het ontbijt is basic maar prima. Genoeg om de dag mee te starten en met een prachtig uitzicht. In eerste instantie zagen we dus alleen de grijze wolken en in ene zagen we bomen en de bergen verder weg. Het veranderde met de minuut. Leuk schouwspel hoor.
Daarna hebben we de wandelschoenen 🥾 aangetrokken en gezien het weer, het kon ook nog gaan regenen, zijn we het mini dorpje, want dat is het, in de buurt gaan verkennen.
We zitten dus op 1500m hoogte, op ooghoogte zien we sneeuw, mits er geen wolkje aan de lucht is natuurlijk. Het werd steeds mistiger en het begon te regenen.
Dan maar binnen even de komende dagen uitstippelende met een bakje koffie ☕️ en thee 🫖 .
Toen het weer opklaarde zijn we weer verder gaan wandelen naar Lupa del Lagorei: de wolvin van de Lagorei, gemaakt door een Venetiaanse kunstenaar Marco Martalar *.
Wel eerst met de auto een klein stukje rijden om vervolgens verder te lopen. Waar we hadden geparkeerd was ook een leuk restaurant NIF alpine taste, en daar hebben we een kleine lunch genomen. En wat smaakte dat Delizioso! Molto buono 😋.
Bij het hotel aangekomen zijn we weer omhoog gelopen, naar Forte Buso Grande. We hadden eigenlijk geen idee waar we heen liepen. Het bleek een fort te zijn uit de tijd van de eerste wereldoorlog. Het beschikt over een ondergrondse bunker met twee koepels van waaruit de vijand werd beschoten met kanonskogels en mitrailleurvuur.
Heel apart om dat boven op een berg tegen te komen. Hoe hebben ze dat in hemels naam toendertijd allemaal kunnen bouwen en waarom deze locatie? Bijzonder.
Na het wandelen zijn we de sauna van het hotel in gegaan. Toen we vanochtend vroegen of het kon en hoe duur het was kregen we te horen dat het bij de prijs inbegrepen is.
Als echte Hollanders vielen we natuurlijk achterover. Wat gratis🤑😵‍💫? We hadden de hele sauna met een infrarood, opgiet en stoom tot onze beschikking. Wel, daar hebben we dik 2 uurtjes doorgebracht. Heerlijk, wat een verwennerij. Misschien gaan we morgen weer.
Om 19.00 schoven we weer aan voor het diner. Het was vanavond helemaal gezellig druk met mensen uit de streek zelf. We kregen zelfs een Aperol Spritz aangeboden en we hebben weer fantastisch gegeten: kalfsvlees, gnocchis, soep, charcuterie en ijs toe.
Hierna hebben we in de “lounge” nog een bakkie koffie en thee gedaan om vervolgens weer het bed in te duiken. Morgen zijn we voornemens naar het meer te gaan.
Oja, vanaf het eind van de middag zagen we de zon steeds vaker schijnen. Zo leuk, dan zie je weer zoveel andere dingen.


*
De Wolvin van de Lagorai is het werk van de Venetiaanse kunstenaar Marco Martalar. Twee maanden heeft hij er aan gewerkt. Er zijn ca 2000 stukken hout gebruikt en het is ca 5,5 m hoog geworden. Het hout dat is afkomstig van storm Vaia die het gebied teisterde in 2018. Miljoenen bomen zijn tijdens een windhoos ontworteld en vernietigd.

Een wolvin is niet getemd, ze kent alle geheime doorgangen van het bos, maar haar hart is groot en gul”. - Fabrizio Caramagna

https://www.italie.nl/themaspecials/actieve-vakantie/forte-busa-grande-valsugana/

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis