Na een onrustige nacht waarin onze buren om 01.00 de tv nog hard aan hadden staan en Ron even op hun deur is gaan kloppen en een Ron die zelf wat snotterig was hebben we ons weer braaf om even over 8.30 bij het ontbijt gemeld.

Ondanks de verschillende soorten reviews, over de meren, waarover ook hele negatieve, zijn we er toch naar toe van gegaan. We waren op tijd en konden onze auto nog in de buurt van een opstappunt parkeren.
Je kan nl. niet zelfstandig naar de meren rijden, het kan nu alleen per bus of taxi. Al lopende werden we aangesproken en uitgelegd hoe het werkte en binnen 10 minuten zaten we in een taxi naar de meren. Het duurde toch nog 20 minuten eer we er waren maar daar waren ze dan.
Wat een rust straalt er van ze af. Wat liggen ze mooi tussen de groene grasvelden en bergen. En daar gingen we dan, een rondje om de meren lopen. Geen idee wat ons te wachten stond. Ik had op internet gelezen dat vrijwel iedereen de route kon lopen. Dus wij ook.
Het bleek een route te zijn over de weg en door de bergen. We moesten enkel de witgele markeringen volgen. Grotendeels is dat goed gegaan, maar of ze waren niet compleet of we hebben er her en der eentje gemist. Al klauterend over rotsen is dat dan niet zo prettig als je nergens een pad ziet of iets dat erop lijkt. Dan maar terug, better safe then sorry!! Dus weer terug naar de verharde weg. Wat denk je? Kom je weer koeien tegen. Moet je daar nu voor langs? Achter? Ze lijken je ergens wel uit te dagen/in de gaten te houden. Lopen je kan op en gaan dansten grazen🤨.
Ze lopen op “onze” paden, overal liggen de koeienvlaaien. Echt ik heb er nog nooit zoveel gezien en we hebben er denk ook nog nooit in zoveel gestaan. Weet je wat ook zo leuk is? Er lopen er heel veel met een bel om. Dus je hoort steeds waar ze zijn, het is soms net een soort orkest in de bergen: kling kling klingel kling. Zo leuk om te horen!
Het was er af en toe ook drassig dus zorgen dat je niet uitglijdt. Al met al was het een hele leuke afwisselende tocht van 7 km die we hebben afgelegd. Niet zwaar, enkel af en toe glibberig.
Wat ik ook nog heb gezien was een rots 🪨 met daarop 4 of 5 gieren. Ik dacht eerst wat een rare vorm heeft die rots, toen dacht ik het lijken wel pinguïns en toen drong het tot me door dat ik naar gieren keek. Helaas te laat voor een foto want we reden in het busje. Zo jammer 😩.

Toch wel weer blij dat we weer heelhuids terug waren hebben we nog wat gedronken op een terras en daar bekeken wat we nog meer konden doen. Het is tenslotte nog geen 20.30😉. We besloten weer naar de kust te gaan, nu naar Ribadesella.
Dat was ook weer heel verrassend. Leuke haven, leuke boulevard, mooie omgeving. En zo kwam het dat we hier al lopende eindigden op een terras. We genoten van onze tortilla en koffie/wijn toen een paar vrouwen aan het tafeltje naast ons vroegen of ze te luidruchtig waren. Wij: nee hoor en we raakten aan de praat. Een van de 2 sprak goed Engels dus dat ging allemaal heel aardig. We zullen jullie niet vervelen met de details maar 3 drankjes en veel gebabbel verder, zijn we uitgenodigd bij Mercedes thuis in Bilbao. We zijn namelijk al bekroond als familie en ik lijk op Olivia Newton John 🤣🤣. Oja hun mannen zijn van ellende maar rondjes gaan lopen. Die kennen de dames denk al wat langer😉.
Maar ja, aan alles komt een einde, ook aan dit. Met een telefoonnummer op zak hebben we afscheid genomen en zijn terug naar het hotel gereden waar we de fietsen weer op de fietsendrager hebben geplaatst en zijn, want ondertussen was het al weer 20.30, aangeschoven voor het diner. De bonensoep en kip-gordonblue smaakten prima maar we kregen het niet op. We zaten zo vol dat we ook vandaag het toetje voorbij hebben laten gaan en de avond hebben afgesloten met een kopje koffie en thee.

Morgen gaat de reis weer verder naar Madrid en nemen we afscheid van deze mooie omgeving. Het was heel leuk om te ontdekken en ook zeker om nog eens te bezoeken.

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis