Wat een geweldig dag weer!. Ron had ergens een wandeling/hike gezien, rond de 7 km, door een rivier, ca. 65 km hier vandaan. En ik vond hem in de Wikiloc app.
Dus wekker gezet, anders worden we weer te laat wakker 🤣, wandeloutfit 🥾 aan en there we go. Dik een uur later kwamen we op de plaats van bestemming. De bergen ⛰️ rezen al weer voor ons op, we kwamen weer in gebieden waar we nog niet geweest waren. Steeds meer de binnenlanden in, steeds stiller, uitgestrekter, bergachtig. Prachtig 😍!
We vonden het startpunt en gelukkig zagen we daar meer auto’s staan. Altijd een prettig gevoel dat we niet helemaal alleen ergens op avontuur gaan.

Al snel hoorden we water kabbelen, een klein watervalletje en volgden we het pad daarnaast. Volgens Wikiloc liepen we goed, zo af en toe weer een seintje dat we van de route af waren. Dan hadden we weer een oversteek door/over het water gemist. Blond 👱 en donker👨🏾 hè😉.
Door tunnels van riet, smalle paadjes, schuine paadjes, een beetje klimmend en klauterend volgden we de weg door de prachtige kloof en kwamen uit bij het punt waar je echt door het water moest.
Een groep Belgische hikers uit Altea taaiden daar af, het scheen te diep te zijn. Maar we zagen ook andere mensen wel gaan dus wij besloten: wij zijn hier nu dan gaan we het proberen ook. In ieder geval kijken hoever we komen. Zo gezegd zo gedaan. Sportbroeken uit en in zwem/bikinibroek het water in. Na een paar meter kwamen we op het diepste gedeelte. De broekjes werden nat maar gelukkig niet meer.
Tja, je loopt toch met je telefoon en alles. Ik zag ons al lopen, tot onze nek in het 💧 water, onze spullen boven het water houden. Maar dat was allemaal niet nodig.
De visjes zwommen voor ons uit en het duurde een paar meter en toen werd het al weer ondieper en al gauw liepen we ook weer op het droge.
Dat wel, maar ik liep te soppen in mijn schoenen. En dan voel ik weer wat vreemds in mijn schoen. Denk ik dat er misschien een vis 🐟 in zit, bloedzuigers gaan door mijn hoofd (ik heb teveel films 🎥 gekeken😉). Om vervolgens gewoon door te lopen, afgeleid door de natuur en de route.
Ergens op de route kwamen we op een verharde weg en die zijn we gaan volgen. Het was niet de route die Wikiloc ons aangaf maar zo moesten we ook weer bij de auto komen.
En ook al was dit niet de bedoeling, ik vond het prachtig. Het landschap, de uitzichten, de stilte.
Vanaf het moment dat we begonnen heb ik af en toe geroepen: ohhh wat mooi, oohhhh kijk daar. We kunnen er enorm van genieten 😍 !
Na 3 kwartier gewoon de verharde weg volgen die Ron via Google Maps had gevonden zagen we auto weer. En dat is altijd weer een jubel 😃 🎉 momentje. Gelukkig, we zijn nog heel en niet verdwaald. Een jaar geleden waren we aan het lopen door de Rio Secco en toen ben ik uitgegleden en daar een gekneusde hand en een modder plak-broek aan over gehouden. Dus vandaag waren we toch weer blij heelhuids thuis te zijn gekomen, het is ook nog vrijdag de 13e 😬.

Op de terugweg reden we door Albatera en daar zijn we gestopt om een rondje door het stadje te lopen en even wat te drinken. Het stadje was niet heel bijzonder; wel een mooie kerk, een dorpsplein en een mooi parkje. De ijskoude Fanta en Tinto met een crêpe gingen er gulzig in. Toen we eenmaal zaten kwamen we er achter dat we toch wel wat lusten. We hadden wel water, een banaan en nog een Hollands ontbijtkoekje op, maar toch. Dit smaakte wel heel erg lekker.

Terug in het appartement besloten we dat we vandaag maar weer uit eten gingen bij de Chinees. Na vandaag hadden we daar blijkbaar behoefte aan en we hebben ons omgekleed en op naar onze uitgaans-straat. We hebben niet eens gedoucht, zo vanuit de rivier naar het vertier🤭. Natuurlijk wel een beetje opgeknapt 🧽 💄.
We hebben weer heerlijk buiten op het terras zitten eten. Het smaakte allemaal voortreffelijk.
Met de buikjes vol, voldaan en een beetje moe zijn we afgetaaid en hebben nog naar de wedstrijd Nederland-Frankrijk (1-2) zitten kijken. Helaas, pindakaas ⚽️ 😭 🥜 🧀.

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis