We hadden het niet verwacht want de weerapp zei dat het een zonnige dag zou worden. Maar nee hoor, tot een uurtje of 12.30 was er bewolking en liet de zon zich niet echt zien. Wel jammer maar ook niet erg want we moesten toch nog een en ander doen.
We hebben getankt, banden opgepompt, water en olie nagekeken, nog een klein boodschapje gedaan bij de Mercadona en Ron is nog naar de kapper geweest voor tadaaaaaa: zes euro.
De goede man ging met de tondeuse en de schaar aan de slag, afgeknipte en geschoren haren werden met de föhn weg geblazen, het scheermesje kwam voor de dag om de puntjes op de I te zetten en een klein kwartiertje later stond Ron weer buiten met coupe Pilar de la Horadada en kan er weer een paar weken tegenaan.
Hierna zijn we al wat tassen in de auto gaan zetten, hebben wat gegeten en zijn, want ondertussen was de zon doorgebroken, met 2 stoelen onder onze arm naar het strand gelopen en hebben daar nog een tijdje heerlijk gezeten. Het zonnetje prikte zelfs nog aardig.
Bij het strand aangekomen was het laagtij aan het worden en het water was helder. Er lag wel wier op het strand maar niet in zee. En sommige van de door Ron laatst gevonden voorwerpen lagen er ook nog.
Dat deed me denken aan wat ons laatst ter ore was gekomen. Door Dana bij Valencia (29 oktober, nu alweer 4 weken geleden ) schijnt er ook hier heel veel troep de afgelopen weken te zijn aangespoeld. Bomen, riet, van alles wat met het water mee naar beneden kwam en in zee terecht is gekomen. Het is bijna niet voor te stellen dat er door de zeestroming hier, zo’n 240 km verder, dingen aan zijn gespoeld.
Eén ding werd ons wel duidelijk: als er spullen van ca. 240 km noordelijk hier aanspoelen dan zal onze verloren peddel ondertussen wel een stuk zuidelijker zijn😉.
Het water voelde trouwens best koud aan maar toch heeft Ron nog een poging gedaan om door te komen. Hij is tot z’n middel gekomen. Hij was wel dapperder dan ik, ik vond het met mijn voeten méér dan genoeg.
De middag hebben we afgesloten op ons terras en om 18.00 werden we door Ian en Lydia opgehaald voor ons afscheidsetentje bij de Wok. Het was weer hartstikke gezellig en lekker. In principe hebben we afscheid van ze genomen maar wie weet zien we ze morgenochtend nog even op de markt. In ieder geval proberen we contact te houden en wie weet zien we ze volgend jaar weer.
De rest van de avond nog wat tv gekeken.

Al met al was het een mooie Thanksgiving Day, deze vierde donderdag van november. Een dag die in het teken staat van heuse familiereünies en een heerlijke feestmaaltijd. Maar ook een dag om even stil te staan bij alles waar je dankbaar voor bent: van de meest alledaagse dingen tot grootse gebeurtenissen.
En wij zijn dankbaar voor de afgelopen 2 maanden hier in Spanje. Dankbaar voor een heerlijke tijd, met lekker eten en mooie ontmoetingen, geweldige hikes en noem maar op! Thanx🫶🏻🙏🏼9

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis