Om 8.30 hadden we afgesproken om te gaan ontbijten dus de โฐ ging om 7.45. Toen ik mijn ogen opendeed zag ik zonnestralen door het raam naar binnenkomen op de muur. Het zag er veelbelovend uit. Niks grijs, niks regen.
We zijn gisteravond allemaal als een blok in slaap gevallen en hebben doorgeslapen op het ochtendgebed en wat andere nieuwe geluiden na. Na gisteren waren wel toe aan wat uurtjes slaap.
Ik weet alleen niet hoe Marokkanen slapen. De kussens op de bedden zijn hard en hoog. Als ik mijn hoofd op zo’n kussen leg staat mijn hoofd haaks ๐op mijn lichaam met alle gevolgen van dien. Gister na het middagslaapje had ik last van tintelende armen. Gelukkig hebben we 3 bedden en dus meerdere kussens ter beschikking en gelukkig een betere gevonden dus het is goed gekomen.
Het ontbijt is op het dakterras en bestond uit koffie, muntthee, verse jus d’orange, geroosterd stokbrood, chocolade broodjes, jam, honing en gebakken ei. Onder het toeziend oog van een meeuw die waarschijnlijk hoopte op een hapje mee eten, hebben we dit lekker in het zonnetje op zitten eten.
Daarna zijn we naar het strand gelopen waar we 4 bedjes hebben gehuurd en zijn neergestreken. Helaas staat er wel een Noorden wind, welke best fris is. Zeker in de schaduw. Dat is wel jammer maar toch is het heerlijk. Boekje lezen, naar de zee kijken, beetje kletsen. We genieten.
Voor ons op het strand was “de vegan frisbee-ende fakir” bezig met z’n zoon en smeerde zich in met, wat in eerste instantie leek zand. Maar na uitleg van hem bleek het een soort klei te zijn welke ze hier nog niet eerder hadden gezien en waarvan je huid heel glad werd. Dat hebben Ron en ik natuurlijk ook weer gedaan. Warempel we voelden daarna heerlijk smooth aan. In gesprek met de “fakir” hoorden we dat hij na jaren op Ibiza te hebben gewoond nu in Goa, India woont en hier op vakantie is. Na Ibiza heeft ie z’n levensstijl helemaal veranderd en is een mediterende vegan geworden.
De zee komt richting het middaguur steeds hoger. Rond 1.15 bereikte hij bijna onze bedjes en zijn we gaan lunchen. De bedjes hebben we meteen verplaatst maar toen we terugkwamen moesten we de bedjes alsnog “hoger” zetten voor het wassende water. 15.15 kwam het water zo’n beetje op z’n hoogst en bereikte het weer onze bedjes. We hebben heel gemeen met z’n 4-en zitten kijken hoe voor ons schoenen van zonaanbiddende vrouwen wegdreven.
De lunch hebben we vandaag simpel gehouden met verse Franse en Marokkaanse crêpes , jus d’orange en een avocado-dadel-amandel sapje. En dat hebben we genuttigd bij het tentje waar we in december zo’n plezier hadden gehad. De eigenaresse herkende ons ook nog๐๐. Is dat een goed of slecht teken?
Tot ca. 16.15 hebben we het vol gehouden op het strand en zijn we terug gelopen naar de medina om daar nog op een terrasje in de zon te zitten onder het genot van een wijntje, biertje en frisje. Echt niet alle restaurants en café’’s schenken hier alcohol, maar vanmiddag hebben we er een gevonden.
En toen op naar de kapper voor de coupe Essaouira. Graham liet zijn baard knippen, Ron is ook weer lekker gekortwiekt en dit keer zonder paterrandje. Het was bere gezellig in het krappe kapperszaakje. Toen de kapper met Graham klaar was vroeg hij mij of er ook de puntjes mochten worden bijgeknipt. Eerst zei ik nee, maar ik ging al gauw overstag. Dus ook ik heb de vuurdoop gehad voor een buitenlandse knipbeurt ๐โ๏ธ . Zelfs mijn wenkbrauwen werden een klein beetje bijgewerkt.
Geknipt, gekapt en geschoren liepen we vervolgens naar onze Riad om ons om te kleden voor het diner. We zijn naar een oud bekend restaurant gegaan: Laayoune. Hier hebben we genoten van het 3 gangen menu met harissa soep, tajine kip met rozijnen en gekarameliseerde uien, tajine kip met citroen en de Marokkaanse desserts: yoghurt, sinaasappel met kaneel en koekjes. Alleen onze Engelsman heeft zich niet aangesloten bij het menu. Hij nam fish and chips. Echt British.
De buikjes waren weer goed gevuld, we ploften alle vier. Het was nog vroeg dus we zijn gaan lopen in een ander deel van de medina. Zowel binnen en buiten de muren. Ingrid en ik keken al steeds naar een soort wikkelbroek en vroegen het en der naar de prijs. Uiteindelijk kwamen we in een winkeltje waar de prijs lager was dan alle anderen die we vroegen en zijn we gaan passen/aangekleed door de verkoopster. Voor het aantrekken heb je een gebruiksaanwijzing nodig. Het is net als met breien: voorlangs, achterlangs en omhalen. Vervolgens een strik leggen en je broek zit ๐ฅด. En ja hoor Ingrid kwam naar buiten met een rode en ik een blauwe. Het is zo’n heerlijke warm weer broek ๐ die je niet voelt zitten.
Hierna zijn we terug naar de Riad gelopen. Het was best fris vanavond door de wind dus nog even lekker een (dak)terras pakken was niet erg aantrekkelijk. Maar goed, ook deze heerlijke dag moet een keer eindigen. Door al die buitenlucht e.d. zullen we vast weer heerlijk slapen.
Tot morgen ๐๐ผโ๏ธ๐๐ฝโ๏ธ
Geschreven door RonEnSaskiaOpReis