We waren ervan overtuigd dat de heer des huizes ons had verteld dat we vanaf 7.30 konden ontbijten. Maar eenmaal beneden gekomen om even over 8 was de deur naar bar/eetzaal dicht. Dan hebben we het vast niet goed gehoord en gaan we om 8.30 weer.
Het ontbijt kan niet tegen die van gister op maar het is voldoende en vers. We konden er zeker weer even tegen aan!

Op naar de funicular van Bulnes. Ook daar zijn we niet meteen gekomen maar met een omweg. Ipv rechtdoor sloeg Ron linksaf en hebben we een weg gevolgd van ca.10 km. Het was er nogal smal en keren was lastig. Het mocht de pret niet drukken, het uitzicht was prachtig en we kregen nu al een goede indruk van de Picos. In het dorpje Sotres konden we keren.
Bij Poncebos waar de funicular ( kabelspoorweg volgens wiki) 2100 m ondergronds door de bergen naar Bulnes vertrekt, de tickets gekocht en na 10 minuutjes wachten gingen we. Het ritje duurde ongeveer 8 minuutjes. Boven gekomen hebben we een kopje koffie genuttigd op een terrasje, een rondje gelopen om vervolgens de weg naar beneden te hiken, terug naar Poncebos.
Het was een leuke hike! Prachtige uitzichten, vergezichten, flora en fauna. Het heeft af en toe wat gedruppeld en een paar minuten flink maar dat was het. Onderweg vele andere wandelaars tegen gekomen waaronder, natuurlijk, een Nederlands stel. Haha, daar sta je dan tussen de pieken van de bergen even gezellig te onderonsen. Ieder die we tegenkwamen liep de route omhoog en ook heel leuk: iedereen groet elkaar.
Ook altijd leuk voor de afwisseling: koeien. Die staan gewoon op het pad wat jij bewandelt. En hier liep ook nog een kalfje. Nog leuker😉.
Na bijna 2 uur afdalen en af en toe eens bewust stilstaan en om je heen kijken kwamen we aan bij de weg om de laatste meters naar Poncebos te lopen. Ik heb heel veel van de bergen gezien, mn di onder mijn voeten🤣.
En toen begon het even hard te regenen. Gelukkig, even verderop een tunneltje. Staan we daar te schuilen komen er in ene een aantal geiten 🐐 aan, zonder geitenpeter. Ook schuilen in het tunneltje en ze kwamen ons omsingelen 🤔. Dat vertrouwde ik niet echt en zodra ik de kans had liep ik er van weg. Die horens kunnen best hard zijn denk ik 😳.
Never trust an animal!!

Vervolgens zijn we naar de kust gereden want daar waren we ook wel nieuwsgierig naar. Llanes scheen een leuk vissersdorp te zijn. En dat was het ook. Je kan er gezellig wandelen, winkelen en natuurlijk eten. Wat we dan ook hebben gedaan met patates bravas, croquettes en een omelet. We kregen meer dan verwacht. Cidre zie je hier ook overal aangeven maar dat verkopen ze alleen per fles. Dat is jammer want ik ben er wel benieuwd naar😉. Wie weet lukt het nog.

Via nog een andere locatie langs de kust, Playa de Gulpiyuri, waar we ook nog even een korte wandeling hebben gemaakt, zijn we weer terug gereden. Er stond best een flink windje en in de verte donkere wolken waardoor we het hazepad kozen.
Langs de weg in ons dorp hebben we nog een koffie en thee gedaan.

Het diner was weer een feestje. Soep met doperwten en ham, kalfswang en patatjes. De kalfswang was zo zacht, die viel gewoon uit mekaar. Heerlijk, heerlijk, heerlijk 😋.
Het dessert hebben we vandaag maar overgeslagen, de gedachte er alleen al aan was vandaag echt to much. En weer geen cidre 🤨, weer alleen per fles.

Morgen gaan we wschl toch weer die meren proberen. Voor nu , slaap lekker 😴.

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis