Gisteravond zijn we dus na het eten nog een rondje gaan lopen. We sloegen weer ergens af en ik zag eindelijk eierdopjes waar ik naar op zoek was. Van de vorige keer vier gekochte was er helaas eentje gesneuveld. Nu is mijn collectie weer compleet en zelfs uitgebreid๐.
Tijdens het afrekenen draaide ik me om en zag in ene een grote vis op een karretje en allemaal mensen erom heen. Ik moest nog een keer kijken, zie ik het nou wel goed? Dacht eerst nog aan een opblaasding ofzo. Maar nee hij was echt en zat vast in het karretje. Nou dat was nog een hele operatie om hem los te krijgen. Duwen, trekken, sjorren en uiteindelijk is het natuurlijk gelukt. Het karretje moest er wel voor omvallen maar wij hebben ons prima vermaakt al kijkend naar dit schouwspel. Dat maak je niet dagelijks mee, wat een joekel!
Het staat op film, helaas kan ik die niet plaatsen.
Wel vanochtend weer genoten van het ontbijtje om hierna de kapper voor Ron weer eens te bezoeken. Hij is weer gekortwiekt en kan weer even mee. Het ging dit keer heel gemoedelijk, geen paterkapseltje gezien๐.
Na een korte ontdekkingstocht in Essaouira zelf en de visrestaurants bij de haven zijn we weer op het strand neergestreken. Bij een visrestaurantje hebben we de vis bekeken en foto’s gemaakt met een vis. Dat was een duidelijke verkooptruc maar goed voor de foto’s en altijd weer een leuke herinnering. Je zoekt hier de vis uit en al naar gelang het gewicht betaal je een bepaalde prijs.
En wat was de vis lekker vers. Ik hou niet van de meeste vis ๐ , zeg maar bijna alle haha, maar deze vond ik zelfs lekker en het vlees was heerlijk zacht. En voor mij heel belangrijk: hij smaakte niet naar vis!
Na deze lunch hebben we nog even op het strand gezeten, boekjes (uit) gelezen, nog een koffie en een sapje op een terras gedaan, kussenhoezen en kleed gescoord, ons omgekleed, in de hostel thee gedronken tussen alle jeugd en aan het laatste avondmaal gegaan. En waar we zijn begonnen met eten zijn we ook weer geëindigd om de laatste Marokkaanse smaken tot ons genomen.
Prettige nacht
Geschreven door RonEnSaskiaOpReis