Het zag er weer goed uit toen we wakker werden, alleen een beetje winderig. Op naar ons strandje, een klein strandje in een baaitje, daar zitten we waarschijnlijk wat meer uit de wind. Het was er zalig en niet druk. Ik verwacht alleen geen spontane zeeduik meer, het zeewater is beduidend kouder. Nog geen week geleden liepen we er nog gewoon in, als ik nu mijn teen erin steek denk ik al, brrrrrrr, 😐 laat maar.
De temperatuur is heerlijk om nu wat actiever op het strand te worden, zodoende hebben we nog een balletje over geslagen. Ron noemt het klepperen, ik vraag me af of het geen andere naam heeft?
Time flies, zeker op het strand dus moesten we naar ons gevoel snel van het strand af, er wacht een schnitzel op ons😀😀. Normaal gesproken eten we wat als we van het strand afkomen maar dat kon vandaag niet ivm die schnitzel. Dat was best vreemd.

15.30 zaten we aangekleed en wel in de auto 🚙 op naar Punta Prima. Het was druk bij de Duitser, er zijn blijkbaar meer mensen die van schnitzel houden. Nu denk ik wel dat de prijs daar ook mee te maken heeft: €7,10. Dan krijg je salade 🥗, schnitzel 🥩 en patat🍟.
Het ging er weer prima in, eerst dacht ik nog dat gaat me niet lukken😉.

Onze parasol-voet-draai-ding om je parasol in het zand te draaien heeft het begeven. We nemen met weemoed afscheid van hem, maar het jaren in dat donkere droge en natte zand te zijn gedraaid, met regelmatig een aanvaring met een kiezel of steen heeft hem gebroken 😢 dus moesten we de Chino Bazaar in. Dat vind ik altijd zo’n straf 🤣🤣. Met een nieuwe onder onze arm kwamen we weer dolgelukkig naar buiten. Nu hopen dat het deel dat nog aan de parasol zit eraf gaat 🤪🤔. Dat zien we morgen wel weer.

Ondertussen was het rond 19.00 en zijn we teruggegaan, we moesten nog naar de optocht in het dorp. Thuis de fiets gepakt, naar het dorp gefietst (20 minuutjes). Daar zijn we nog niet zo bekend en wilden we een straat in fietsen. Dat bleek het afgezette gebied te zijn van de optocht. Een oplettende politie 👮 agent attendeerde ons er meteen op dat dat niet mocht. Hij wou zijn fluitje al pakken maar we waren hem voor. Braaf afgestapt en plek voor de fiets gezocht.
We wisten niet wat te verwachten van de optocht, we verwachten er eigenlijk weinig van. Zo’n “klein plaatsje”, dat kan niet veel zijn.
Maar we zagen allemaal gereserveerde stoelen, een tribune en dranghekken voor de route. Bij een restaurantje konden we “2e rang” gaan zitten. De optocht zou om 20.00 beginnen, we waren dus mooi op tijd. Wat bleek, we zaten aan bijna het einde van de optocht en vanaf 21.00 kwam de optocht pas bij ons langs. Onder het genot van een hapje en een drankje bleken we een prima plek te hebben om de optocht te volgen.
De optocht duurde ca. 2 uur. Jong en oud deed mee, veel muziek en dans. Af en toe leek het of we bij de zomercarnaval in Rotterdam waren, dan weer bij de Pride in Amsterdam. We hebben Superheroes, Avatars, Barbies, Kens gezien, alles en iedereen deed mee. Er werd snoep gegooid naar de kinderen langs de weg. Dan leek het wel weer op 11 november, Sint Maarten. Kinderen kropen over de grond om de snoep te verzamelen en grote zakken met snoep gingen voorbij.
De tijd vloog voorbij en we vonden het geweldig. Leuke sfeer, gezellig, vrolijk, veel gezien. We denken dat er wel duizenden mensen waren.
Daarna weer terug op het fietsje en dat was best fris. Ik denk dat de warme zwoele avonden helaas voorbij zijn.

Geschreven door RonEnSaskiaOpReis