Galway versus Amragh. Ze hebben niet gewonnen. Was het druk? Enorm, op het eerste stuk hadden we de enige 2 niet gereserveerde plaatsen en ook tijdens de rest van de reis was de trein vol. Allemaal in de shirtjes van de club van Galway op weg naar een stad, vol met vlaggetjes en vlaggen. Nadat we de koffers hadden gedumpt, wilden wij ook kijken, maar ze hingen met armen en benen uit de pubs met lange rijen wachtenden ervoor en in het park waar grote schermen hingen, konden we er ook niet bij, dus maar wat aan sightseeing gedaan. We hoorden al aan de teleurgestelde kreten, dat het niet goed ging en het hele feest ging als een nachtkaars uit.
Het was dus geen voetbal maar de All Irish Cup Final van Gaelic of Irish Football. Het heeft best wel rare regels. Je speelt met een gewone bal en die mag je tijdens het lopen met je mee dragen, stuiten, schoppen, overgeven en soloing (laten vallen en dan in je eigen handen schoppen). Er is een goal en van die palen zoals bij rugby en je scoort dus punten en goals.
Ondertussen zagen wij de Spanish Arch, een bastion uit de 16de eeuw en ik scoorde nog leuke sandalen in Shopstreet, want dat doe je in een straat met zo’n naam.

Voor ik het vergeet, dank dank dank voor de leuke reacties. Ik vind het heel grappig hoe mijn verhalen door mijn lezers worden beleefd. Ik zie herinneringen terugkomen van reizen, liedjes, vroeger werk en boeken en ik vind het bijzonder inspirerend die reacties te lezen.

Maandag hebben we heel veel stappen gezet, want we deden een stuk van de Coastal Trail, dit keer een pad langs de Atlantische Oceaan, dat we van Galway naar Salthill liepen, de badplaats aan de kust. Er was een lange promenade met restaurants en winkels en er was af en toe een klein strandje. Het was bewolkt, maar wel droog. Eigenlijk is het ook niet koud, maar aan de kust waait het wel.
In Salthill heeft Bengt een echte Ierse brunch gegeten: ground fry met white en black pudding, poached eggs, rosemary potatoes, bacon, sausage, relish en home baked soda bread.
Op de terugweg weer een kathedraal in, waarvan ik jullie de naam niet wil onthouden: The Cathedral of Our Lady Assumed into Heaven and St. Nicolas’. Volgens de tekst was het het grootste stenen gebouw van Europa, hetgeen wij betwijfelen, maar de langste naam winnen ze wel. Het was een vrij moderne kerk uit 1965.
Verder zagen we nog een standbeeld van Oscar Wilde en Eduard Vilde, een Est. Vorig jaar zagen we een prachtig ballet geïnspireerd op The picture of Dorian Gray, een boek van Oscar Wilde, dus daarom mocht hij op de foto.

Voor vandaag, dinsdag, hadden we een dagtour geboekt naar de Aran Islands (hoogtepunt 10 uit ons ANWB-boekje) en de Cliffs of Moher. 3 van de Aran eilanden zijn bewoond, Inishmore, Inishmaan en Inisheer en wij gingen naar het grootste, Inishmore. Een paar maanden geleden zagen Bengt en ik een Ierse film: The Banshees of Inisherin. Het was een hele beklemmende film en die was deels opgenomen op dit eiland. Het landschap is vrijwel geheel grijs en doorsneden door ontelbare opgestapelde muurtjes om te voorkomen dat de oogst en het vee wegwaaien.
Heel veel mensen gingen fietsen, maar ze hadden vast al heel lang niet gefietst, want het zag er zorgelijk uit. Wij gingen lopen tussen al die stenen muurtjes en vonden een verlaten strand. Eerst was het weer nog bewolkt, maar het begon steeds meer open te trekken en vanaf half 2 was het heerlijk zonnig. We hebben er lekker gepicknickt en het was best speciaal zo op ons eigen strandje. De boot ging daarna verder langs de Cliffs of Moher. Elke rondreis in Ierland heeft deze kliffen opgenomen in zijn programma. Ze zijn 8 km lang en het hoogste punt is 214 meter en er zijn veel vogelsoorten te vinden.
Al met al waren we 8,5 uur bezig.
We hebben voor het eerst in een pub gegeten en dat viel beslist niet tegen. Bengt had Beef and Guiness Pot Pie gekozen en ik, niet zo Iers, chorizo amitriciana en het was beide hartstikke lekker. We waren in de pub voor de live muziek en dit keer was er een gitarist die lekkere blues- en countryachtige liedjes zong. Leuk hoor, lekker wijntje, goed eten en leuke muziek in een knusse omgeving. Goed einde van een fijne dag.
Uiteraard is het nog niet voorbij, want er wachten ook nog de slimste mens en Olympische Spelen.

Geschreven door Monique.op.pad