Gisteravond hebben we op onze hotelkamer de wedstrijd Nederland-Frankrijk bekeken. We hadden gehoopt dit op een groot scherm te zien maar het was uitgestorven in het hotel. De route begint vandaag in een mooi natuurgebied. Wel is de invloed van het hoge water van de Donau goed te zien. Overal zijn dijkjes gemaakt tegen het hoogwater. Deze mogen niet worden betreden. We zien ineens een bordje omleiding maar de weg is niet afgesloten. Verder fietsende merken we waarom de omleiding er is. We fietsen door grote plassen en weer langs de Donau gekomen op een zanderige en modderige weg. Een gevolg van het hoogwater in de voorgaande weken. We beseffen dat we veel geluk hebben dat we de Donauroute kunnen fietsen. Op een informatiebord hebben we gelezen over de problemen met het water. Bij vroegere hoogwater zijn 5 dorpen opgehouden te bestaan. Het weer is trouwens wel iets veranderd. Er staat meer wind en het is bewolkt. Maar we kunnen nog wel fietsen met korte mouwen. Voor het stadje Grein gaan we brug over naar de Zuidroute. In het boekje dat we gebruiken staat veel informatie over het verkeer. Op de Noordroute zouden we rijden over een fietsstrook op een drukke weg. De Zuidroute is heerlijk rustig; een fietspad direct langs de Donau. Maar een bankje voor een kopje koffie te drinken zien we niet. Wel een restaurantje maar deze is dicht. Gelukkig komen we later wel iets tegen om te zitten en kunnen genieten van de koffie. Verder fietsend is er een trouwceremonie direct in het gras langs de Donau. Drie stellen geven elkaar het jawoord. Ik kwam in gesprek met een vrouw die er tegenover woont en deze vertelde mij dat dit vaker gebeurd. De tocht wordt voor de rest vervolgd via de Zuidroute en voert ons door mooie gebieden en stadjes en dorpjes. Ons hotel is gelegen in Pochlarn en deze ligt aan de Zuidkant. Aangekomen in Pochlarn pakken we eerst een biertje in het dorp en gaan daarna naar het hotel. In de fietsenschuur vindt Aukje een telefoon waarmee ze een wachtende gast bij de receptie heel blij heeft gemaakt. Straks lekker in het dorp een hapje eten.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur