In het huis bij Dolf heb ik een goede nachtrust gehad. Wel dacht ik dat het de hele nacht regende maar toen ik uit het raam keek was het droog. De vermeende regen kwam uit de vijverpomp. Dolf heeft een heerlijk ontbijt op tafel gezet. Hij is een overtuigd Christen en heeft gisteren voor het eten gebeden voor een behouden tocht voor mij. Ik heb veel respect voor zijn situatie als alleenstaande man en vind het knap dat hij alles zo goed heeft georganiseerd ondanks de problemen die hij heeft met zijn gezondheid. Zo zie je maar weer dat je overal kan terechtkomen via Vrienden op de Fiets.
De tocht gaat vandaag over het mooie Walcheren naar Burgh Haamstede op Schouwen Duiveland In mijn kinderjaren gingen wij ieder jaar naar een huisje in Serooskerke nabij Middelburg. Helaas voert de route daar vandaag niet langs. Wel langs alle bekende badplaatsen. Ik ben benieuwd of ik onderweg nog dingen herken. De tocht begint weer langs de Westerschelde. Ik ruik de zilte geur van de zee. Dit maakt mij op deze morgen erg gelukkig. Ik kom een paar fietsers en wandelaars tegen en iedereen groet vriendelijk. Dat viel mij gisteren al op. Volgens mij zijn Zeeuwen net Groningers en Drenten. Ook altijd groeten. Nadat de weg afboog naar het binnenland zag ik sterk een gelijkenis met Groningen. Veel ruilverkaveling en weids uitzicht over de landerijen. En veel fruit te koop langs de kant van de weg. Nabij Vlissingen begon het licht te regenen. Dit had ik al gezien in de voorspellingen. Het ging harder regenen maar ik was bij het einde van de LF13. Dit was bij het treinstation. Daar was ook horeca. Ik bestelde 2 belegde broodjes bij een medewerker en ging zitten aan het laatste vrije tafeltje. Een Syrische man van in de twintig kwam binnen. Aangezien ik alleen zat vroeg hij of hij tegenover mij mocht zitten. Ik heb altijd moeite om dit soort verzoeken te weigeren. Ik zat te eten en hij bestelde ook een broodje bij de medewerker. Maar betaalde nog niet. Hij at zijn broodje op en vertrok naar de trein. Toen ik ging afrekenen was die arme medewerker in de war. Hij dacht dat we samen waren. Arme jongen en hij was zo in de war dat hij voor mij maar 1 broodje aansloeg. Ik corrigeerde dat direct. De eigenaar stond erbij en vertelde dat dit vaker voorkwam. Ik hoop dat de medewerker vannacht goed slaapt. Van mij natuurlijk ook een beetje naïef om die man aan mijn tafel te laten zitten. De baas hoorde aan mijn accent dat ik uit het Noorden kom. Hij kwam zelf van oorsprong uit Assen. Hij wenste mij nog een fijne tocht en kon gelukkig lachen om het voorval. Na een fietstour te hebben gehad door Vlissingen ging ik de duinen in. Nou dat was echt oppassen geblazen. Ik moest extra geconcentreerd fietsen. Veel mensen op voornamelijk elektrische fietsen die toch het uiterste wilden halen uit hun vakantie. Elke seconde telt dus voor bochten inhalen en ik was de tegenligger. Gelukkig ging het goed maar ik hield mijn hart vast. Door alle badplaatsen gefietst. In Westkapelle was het volgens mij carnaval. Wat een muziek en drukte voor de kroegen. Je zal daar maar zitten met een paar kleine kinderen. In Domburg was het centrum afgezet. Precies op de kustroute die ik volgde. Ik ging lopend door het centrum. Ik zag dat auto's werden teruggestuurd. Dit allemaal in schil contrast dat het lastiger wordt om een slaapplek te krijgen. De gastgezinnen van Vrienden op de Fiets worden angstiger voor corona. In Vrouwenpolder werd de miezerregen een heftige bui. Nu kon ik eindelijk het Agu Original regenpak gaan inwijden. Deze had ik van Aukje gekregen op mijn verjaardag. Ik had ook regen overschoenen mee. Wat een feest zeg fietsen in de regen. Ik ging nog meer genieten. Ik heb alles mooi droog gehouden.
Nadat ik over de Oosterscheldekering en langs Neeltje Jans had gefietst kwam ik aan in Burgh Haamstede. Ik ben te gast bij Wilma en verblijf in hun tuinhuis. Net nieuw en het adres voor morgen in Scheveningen is alweer geregeld. En ik heb weinig herkend van ruim 40 jaar geleden.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur