Ondanks de schreeuwende meeuwen in Scheveningen heb ik heerlijk geslapen. Ik zet de wekker elke dag om 7 uur en ben vaak voor de wekker wakker. Vandaag niet. Het zal wel komen door de zeelucht waar ik aan gewend raak. Ik heb een vast ritme en ben goed georganiseerd. Na het scheren en wassen komen zaken als kleding uitkiezen , insmeren, schoenen inspuiten tegen stank, bloedverdunner klaarleggen, water koken voor thermoskan, bidon vullen, mijn voeten insmeren met zalf etc. Qua kleding heb ik voor het fietsen 6 setjes meegenomen. Een per twee dagen en ik heb ook al drie dagen gedaan met een setje. Normale kleding heb ik twee setjes bij mij. Maar ik heb nog maar een gebruikt. Ik heb de normale kleding alleen in de avond aan. En meestal eet ik in het dorp of stad waar ik ben. Ook zijn de dagen bijna identiek. Tussen kwart over negen en half 10 starten en twee pauzes voor koffie en een pauze voor eten. Meestal eet ik tussen 1 en 2. Ook moet ik de afstand van te voren goed inschatten. Ik wil immers wel op een fatsoenlijke tijd aankomen bij de gastgezinnen. Dan is voor mij 120 kilometer de max. Maar dan mag er niet veel misgaan. Eigenlijk heb ik te weinig marge ingebouwd. Ik zie onderweg best wel dingen waar ik even stil wil staan. Teveel mooie dingen. Alles maakt indruk op mij. De tocht begon vandaag in Scheveningen. Ik reed de stad goed uit en zat niet lang daarna in de duinen. Ik genoot met volle teugen en fietste zeer relaxed. Ik kon de hele wereld aan. Alle bekende badplaatsen werden aangedaan. De tocht ging onder andere door Katwijk, Noordwijk en Zandvoort. In Katwijk heb ik voor mijn vermelding in de galerij Rondje Nederland een foto van mijn fiets gemaakt voor de vuurtoren. Ik vind het prachtig om te zien hoe het gaat in de badplaatsen. Er hangt een relaxte sfeer. Dat zal natuurlijk ook zijn door de vele vakantiegangers. In de duinen tussen Noordwijk en Zandvoort zie ik een koppeltje herten. Later zie ik nog meer in de duinen. Opeens schiet een hert over fietspad. Ik ben onder de indruk. Op 10 meter bij mij vandaan. Ik stop direct alsmede ook mijn Duitse tegenliggers. We kijken wat het hert gaat doen. Hij moet weer achter het draad komen. Hij zoekt naar een opening en het lukt hem. Dit hert zal dit vaker hebben gedaan. Maar voor ons een mooie ervaring. Na Zandvoort kwamen de Kennemer duinen. Dat heb ik geweten. Wat een klimwerk. Ik ben van nature geen klimmer maar dit ging op en af. Ik denk altijd eerst inspanning en daarna ontspanning. De duinen die daarna kwamen was hetzelfde. Ik kreeg ook weer te maken met een pont. In Velsen is een pontje. Volgens de informatie moest op de pont worden betaald. Misschien was maandag de "gratis dag" maar er kwam niemand. Ik denk dat er voor het personeel een nieuwe shift was want er kwamen nieuwe werknemers en de oude gingen weg. Om kwart voor 2 was ik in Wijk aan Zee en reed verkeerd. Ik hoefde maar door een klein gedeelte van Wijk aan Zee. Ik zag 500 meter verderop de horeca maar ik reed door in de overtuiging dat ik wel iets tegenkwam. Dat gebeurde niet. Ik kreeg een sterk hongergevoel en het fietsen werd lastiger. Toen ik eindelijk een afslag zag naar Castricum strand pakte ik die extra kilometers maar. Het was twintig voor 3 dat ik ging eten. Als ik de afslag niet had genomen had ik pas in Egmond kunnen eten en dan was het om kwart over 3 geweest. Ik had dat wel volgehouden maar snelheid zou flink omlaag zijn gegaan. Ik heb weer geleerd om vaste tijden te hanteren en niet teveel over te laten aan het toeval. Op het fietspad naar Bergen aan Zee had ik nog een ontmoeting met wilde paarden. Een moederpaard stak over met haar veulen en ging daarna weer terug. Het veulen zag mij en durfde niet. Pas toen ik voorbij was ging het veulen naar de moeder. Ik had best wel angst dat het veulen mij zou raken. Ik zag in dit gebied veel wilde paarden. De wind begon wel toe te nemen. Op de dijk naar Petten had ik een behoorlijke wind tegen. Na Petten kwam een stukje onverhard met veel klimwerk. Ik vond dat niet prettig en had moeite met het vele zand. Wat was ik blij dat ik weer asfalt kreeg. Langs de provinciale weg ging het naar Callantsoog. Vanuit het dorp was het nog bijna drie kilometer naar het adres van Gerard en Corrie. Ze wonen in een oud boerderijtje op een streekje van een paar huizen. Ik heb aan de achterzijde van de boerderij een mooie kamer met alles erop en eraan. Voor het eten moest ik nog wel weer 6 kilometer fietsen na de bijna 130 kilometer eerder op de dag. De overnachting voor morgen is in Marrum bij mijn nichtje Irene. Mijn stop daarna zal Groningen of richting Haren worden. Voor een slaapplaats en ontbijtje houd ik me aanbevolen. Als het ergens kan stuur dan maar even een appje. Als het niet lukt is er nog Vrienden op de Fiets. En tot slot. Op weg naar Camperduin hield ik een koffiepauze. Ik stopte bij een bankje met de tekst "Het leven is een mooie reis, zonder bestemming, zonder doel. Dus geniet, beleef, wees eigenwijs en stuur op je gevoel". Is dit niet toeval? Zoveel bankjes en ik stop juist hier.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur