Vanmorgen werd ik wakker van de wekker. Dit is in de laatste paar dagen steeds het geval. Ik wijt het aan de vermoeidheid. Aukje wordt ook wakker. Het voelt weer vertrouwd om niet alleen wakkker te worden. Na het ontbijt alles weer ingepakt. Aukje biedt aan om alvast wat zaken in de auto mee te nemen. Dit gaat niet gebeuren. Ik kom thuis zoals ik ben vertrokken. De reis gaat eerst terug naar Garnwerd. Ik fiets over mooie kleine weggetjes en fietspaden. De wind is wel tegen maar dat maakt mij niet uit. Na elf kilometer ben ik in Garnwerd en pak de route achter het Reitdiep op. Groningen komt in zicht. Het weer wordt wel dreigender, op Weeronline was regen voorspeld. Het ging lang goed en ik ging een kopje koffie maken op een bankje aan het fietspad langs het Reitdiep. Ik had wat appjes ontvangen of ik geen last had van de regen. Nee hoor antwoorde ik triomfantelijk maar dat was van korte duur. Ik had de koffie net op of het begon te regenen. Snel het regenpak en overschoenen aan en verder. De route ging langs bekend gebied. In Haren trof ik de Duitse vakantiefietser van gisteren weer. Hij had overnacht op een camping voor Groningen en ging naar Emmen. In Haren ging de route langs de smalle fietspaadjes naast de zandwegen. Voor Noordlaren ging de route rechtsaf naar landgoed De Poll en ik reed langs een golfbaan. Ik keek vreemd op en kende deze weg niet. Bij de bocht kwamen twee mensen mij tegemoet en vertelden dat lopen beter was op het stuk dat kwam. Inderdaad alleen maar nat zand. Dat betekende ongeveer 200 meter lopen. Ineens wist ik waar ik was. Zo'n 18 jaar geleden liep ik wat hard. Niet zo heel hard hoor en mijn eerste halve marathon was de loop in Haren. Die liep over de route die ik nu fietste. Goh, wat ging ik daar 18 jaar geleden kapot. Ik had meer herinneringen. Ik reed in Zuidlaren voor de kerk langs waar ik ooit een uitvaartdienst had bijgewoond van een collega kantoorhouder die voor zijn 50e was overleden. Terugdenkend hieraan kwam ik tot de conclusie dat ik de juiste stap heb gezet. In Oudemolen heb ik geluncht bij een klant van ons kantoor die ik al een tijdje niet had gezien. We hebben gezellig bijgepraat. Het eindpunt kwam steeds dichterbij. Het gaf me toch wel een lekker gevoel weer thuis te komen. Aukje fietste mij tegemoet en we ontmoeten elkaar in Bronneger. Samen gingen we huiswaarts.
Ik heb deze tocht gemaakt omdat ik het heel graag wilde en niet dat het bij dromen bleef. Ik zou in de toekomst meerdere (eventueel buitenlandse) tochten willen maken. Fietsen is mijn grote hobby en een mooie manier om en afstanden te overbruggen en mooie dingen te zien. Die mooie dingen ben ik tegengekomen. Ik ben zeer verrast door de schoonheid van ons land. Ik probeerde alles op te nemen in mijn hoofd maar het was teveel. De tocht heeft voor mijzelf gebracht dat ik ook grote dingen kan ondernemen in mijn eentje. De eenzaamheid verdween gaandeweg. Het heeft mij sterker en zekerder gemaakt. Alles moest ik zelf regelen en het lukte weer altijd. Ik heb best wel veel van mijzelf gevergd met de grote afstanden die ik per etappe fietste. Vooral met de tegenwind. Ik bouw te weinig marge in maar ik ben er goed doorheen gerold. Of ik er een ander mens van wordt weet ik niet. Het heeft me wel positief gevormd. Door elke dag een verslag te schrijven heb ik een mooi aandenken en kon ik de mensen die mij volgen en die de verslagen lezen goed op hoogte houden van hoe ik de etappes heb ervaren. De reacties die ik heb ontvangen gaven mij veel energie. En dat is nodig bij zo'n reis. Ik hoop dat ik ook mensen inspiratie kan geven. Ik wil iedereen bedanken dat jullie mij hebben gevolgd en hebben gereageerd. Ook wil ik de gastadressen van Vrienden op de Fiets en Jan en Irene bedanken voor de prettige verblijven en leuke gesprekken. De verblijven waren heel verschillend en het is best spannend dat je van te voren niet weet in wat voor ruimte je verblijft. Tot slot wil ik mijn lieve Aukje bedanken voor het reilen en zeilen van het huis en het vakantieverblijf. Ik wil besluiten met de tekst die ik zag op het bankje in de buurt van Camperduin."Het leven is een mooie reis, zonder bestemming, zonder doel. Dus geniet, beleef, wees eigenwijs en stuur op je gevoel". Dank jullie wel.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur