Na een goede nachtrust ondanks een lastige mug en een goed ontbijt kon ik mijn reis weer vervolgen. Tijdens het ontbijt in de woonkamer bij Mariette en Peter kwam Mariette er even gezellig bijzitten. De bestemming was vandaag Hansweert in Zeeland. De tocht begon direct door de bossen. Heerlijk fietsweer was het en alles ging voorspoedig. Bij een bruggetje net buiten Ulvenhout moest ik voor de eregalerij een foto maken van mijn fiets voor het bruggetje. Maar natuurlijk nog liever met mijzelf erbij. Ik had voor de zekerheid alvast een foto gemaakt van mijn fiets bij het naambord Ulvenhout want mijzelf kennende zal ik brug misschien niet vinden. Een hardloopster wilde de foto wel maken en vertelde dat ze naar Santiago de Compostella was gelopen. Een kolfje naar mijn hand. Het lijkt mij een hele mooie fietsreis in de toekomst. Net buiten het dorp ging de route weer het bos in. Allemaal mul zand. Het ging een paar honderd meter goed en ik kon nog het mijn balans houden. Totdat ik een forse knal hoorde. Ik stond direct stil. Ik keek naar mijn voorwiel en zag een tak tussen mijn spaken. Maar nog veel erger, ik zag twee stangen rechtop staan. Normaal gesproken zou ik toch wat ik paniek raken maar ik bleef kalm. Met mijn "technisch" oog ging ik de boel bekijken. Mijn wiel zat muurvast doordat de stangen van mijn spatbord naar boven hingen en een deel zat onder het spatbord. Met al mijn kracht kon ik de boel losmaken. Dit ging natuurlijk niet subtiel. Ik brak de stangen af van het spatbord en alles hing los. Ik keek waar de fietsenmaker zat maar dan moest ik terug. Dan maar provisorisch doorfietsen met de stangetjes in de hand. Na 5 kilometer kwam ik in Rijsbergen en zocht op internet een fietsenmaker. Wat een geluk, er zat een op 600 meter van de route. Het personeel zag mij met de bagage op de fiets en ik mocht direct naar de werkplaats. Het andere werk werd direct aan de kant gelegd en de technicus ging aan de gang. Ik werd weggelokt met koffie zodat hij rustig zijn werk kon doen. Het gebeurde vaker dat bij hen mensen met pech binnen kwamen tijdens een rondje Nederland. Toen ik vroeg wat ik moest betalen werd gezegd doe maar een tientje. Alleen werkloon omdat hij alles weer goed had gebogen. Nog bedankt Helmut Fietstechniek. De reis werd vervolgd met weer verkeerd rijden omdat ik zat te dromen. Ik ben topografisch redelijk onderlegd maar soms weet ik niet waar ik ben. De route volgt de grens met België. Ineens zie ik in het bos een slagboom en wachtruimte. De route heet toch rondje Nederland denk ik en ik heb mijn paspoort niet mee. Gelukkig was deze post niet in werking en ik fietste een deel internationaal. Brabant werd na Woensdrecht vaarwel gezegd . Op weg naar Woensdrecht keek ik aan tegen de Brabantse wal. Wat een mooi gezicht was dat. In het dorp kon je een route nemen om deze te beklimmen (5%) maar dat liet ik varen. Het eerste stuk in Zeeland waren lange wegen en geen dorpjes. Na de brug over het Schelde Rijnkanaal begon het leuk te worden. De route boog af naar de dijk. Ik zag ineens achter de dijk een enorm containerschip opdoemen en baalde ervan dat ik binnendijks moest fietsen. De route boog toch af naar buitendijks. Bovenop de dijk liep een smal pad en beneden een normaal fietspad. Ik maakte de keuze voor boven totdat die stopte. Ik kon alleen nog naar beneden. Daar zaten 3 Zeeuwen die mij zwoegend naar beneden zagen lopen en ze waren zeer nieuwsgierig wat ik aan het doen was. Er ontstond een leuk gesprek en ik kreeg direct goede info over de route. Het buitendijkse stuk ging langs de Westerschelde. Ik zag de grote schepen varen en aan de overkant was de kerncentrale goed te zien. Om half 6 kwam ik aan in Hansweert bij Dolf. Hij had het eten al voorbereid. Ontvangen met een bakje koffie en heerlijk gegeten. Gewoon aardappels met andijvie en een schnitzel. Lekker ouderwets. Het adres voor morgen is alweer geregeld en er zit al ruim 760 kilometer op. En het gaat nog steeds voorspoedig.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur