Over eenzaam gesproken. Gisteren had Gerda een reservering voor mij gemaakt bij een restaurant. Dan zit je alleen aan een tafeltje. Het was pas om half 8 dat ik ging eten, dus niet meer zo druk. Het leek mij altijd wel lastig maar het alleen uit eten deed me eigenlijk weinig. Het is eigenlijk raar dat je altijd maar met twee of meer mensen uit eten moet. Natuurlijk eet ik veel liever samen met Aukje of nog beter rijdt je zo'n tocht samen maar ik denk er niet teveel aan. Na het eten van gisteren nog koffie gedronken met mijn gastgezin. Gerda en Bertus zijn resp. 70 en 74 jaar en hebben een paar weken geleden nog een rondje Groningen (400 km) gefietst en overnacht op campings in een tentje. Zo blijkt maar weer dat een meerdaagse fietstocht voor alle leeftijden is. Vannacht heerlijk geslapen maar al om 6 uur klaarwakker. Dan maar wat voorbereidingen doen voor de volgende dagen en al te beginnen met het verslag. Voor vandaag staat Enschede naar Arnhem op het programma. Ik had wel een beetje stress want er was nog geen overnachting geregeld. Ik had gisteren al 3 mensen gebeld en vanmorgen 2. Maar nul op het rekest. Dan maar via Booking.com. Iedereen mag een mening hebben over dit bedrijf maar o zo handig. Het goedkoopste was de Stayokay in Arhem. Ik ben daar ooit met mijn eerste clubweekend met Trapstel geweest. De stress was direct weg. Het doel was Stayokay in Arnhem. Na nog samen met Gerda en Bertus een kopje koffie te hebben gedronken ging ik op pad om 10 uur. Het regenen was gelukkig gestopt en op een paar kleine buitjes na heb ik het droog gehouden. Geen regenpak nodig. Ik pakte de route op in Boekelo. Tot mijn schrik zag ik staan 120 kilometer tot aan het einde van de LF4b. En dat met de Posbank in het vooruitzicht. Ik ging mijzelf maar wijsmaken dat ik vooraan in Arnhem moest zijn en dat dat wel 10 kilometer scheelde. De route was vooral in het begin bij het Buurserzand onverhard. Doordat het flink had geregend lagen er veel plassen. Ik probeerde erom heen te fietsen maar moest vaak met de benen omhoog over de plassen. Ik werd weer het jongetje van vroeger. De rit ging heel ontspannen. Ik heb geen benul van welke dag het is maar kwam erachter dat het maandag is. Bijna alle horeca gesloten. Dus geen lunch. Maar de redding kwam in Barchem. Een bakker. Snel twee broodjes gezond besteld met capuchino. In de regen opgegeten op een picknickbank bij de plaatselijke supermarkt. Een groepje mensen vluchtte voor de regendruppels maar ik zag geen schuilgelegenheid. Maar het viel mee. De route had veel hoogtepunten maar 2 vond ik fantastisch. Rivieren fascineren mij en tot mijn grote vreugde moest ik met de pont over de IJssel van Blitterswijk naar Brummen. Geweldig. Ik verheug mij al op de pontjes over de Maas. Ik heb nog een ijsje gegeten bij de pont en gekeken naar het scheepvaartverkeer over de IJssel. Degene die het pontje doet heeft een verantwoordelijke taak. Het tweede hoogtepunt was de Posbank. Veel klimwerk en geregeld zei mijn Sigma Rox training gestopt. Zo langzaam ging ik naar boven. Mijn gedachten gingen direct terug naar de beklimmingen van de Mont Ventoux. Maar natuurlijk niet te vergelijken. Aangekomen in Arnhem het adres van Stayokay ingevoerd. Wat nog een klim zeg bij Klarenbeek. Ik zag de mensen denken van wat is die gek aan het doen. Ik was aardig aan mijn limiet na 120 km maar toch weer gered. In de Stayokay had ik een eigen kamer geboekt. Die heb ik ook maar met 5 bedden. Ik was nog op tijd dat ik daar kon eten en direct een overnachting geregeld via Vrienden op de Fiets. Dus voor morgen geen zorgen.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur