Wat kan het toch verkeren. Toen ik gisteren ging slapen sloegen de regendruppels op het dakraam van het verblijf van Annelies en Pedro. Ik keek op Weeronline en de zondag zag er onheilspellend uit. Veel regen verwacht. Maar ja, ik moet wel door. Maar bijna de hele dag droog. Pedro verraste mij met een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt mij klaargemaakt voor de 2e etappe. Ik dacht mijn Sigma goed ingesteld te hebben maar er stond iets verkeerd. Ik heb ca. 10 kilometers opgereden. Maar ik was wel op tijd weg dus dit had weinig invloed. De route ging door het mooie Twentse landschap. Richting Geesteren een kanaal gevolgd via een mooi geasfalteerd fietspad. Onderweg kwam ik uit tegenovergestelde richting een echtpaar tegen die de route ook deden. Dan voel ik me wel een beetje eenzaam maar dat gevoel gaat ook weer snel weg. De omgeving is zo mooi. Maar ook het gevoel van vrijheid. Lekker fietsen en nergens aan hoeven te denken. Dat gaat me nu al goed af. Het hoofd begint wat ruimte te krijgen. Na Tubbergen begonnen de klimmetjes (vals plat). Ik vond bij een landgoed nabij Tubbergen een heerlijk koffieplekje. Al snel kwam ik met iemand in gesprek die daar woonde. Dit zijn de leuke dingen. De route kwam door het centrum van Ootmarsum. Je kon wel zien dat alle versoepelingen in werking zijn getreden. Wat een drukte. En doordat ik weer niet goed keek voor de route kwam ik 2 keer door Ootmarsum. Daarna kwamen de verrassingen. In Denekamp ben ik vaker geweest maar nog nooit door het landgoed Sinkgraven gefietst. Zo ook het Lutterzand. Hier kwam ik nog een de praat met een man die 10 jaar geleden 2900 kilometer in 29 dagen had gefietst naar Roemenië. Dus 100 kilometer per dag is geen rare afstand. De routes door het bos zijn een mooie afwisseling met het asfalt. Maar er waren vandaag veel onverharde paadjes. Allemaal inspiratie voor mooie tochten met Aukje. In Lonneker aangekomen eindigde de LF14a. Ik moet over op de LF4a. Maar de bordjes kon ik op een gegeven moment niet meer vinden. Er kwamen donkere wolken aan en het rommelde. Aan mensen gevraagd wat de route was naar Enschede en daar het gastadres van Gerda en Bertus ingevoerd in de Sigma. Nou, door het centrum van Enschede gekomen. En dat soort dingen wil ik vermijden. Het was in de laatse 5 kilometer toch gaan regenen. Gerda en Bertus zagen mij aankomen en ik komen de fiets direct onder de overkapping kwijt. Een mooi onderkomen zit ik. Ik ga straks eten bij een Vrienden op de Fiets restaurant gereserveerd door Gerda. Gerda en Bertus hebben zelf trouwens ook Rondje Nederland gefietst. Nu ga ik eerst richting het restaurant. De foto's komen vanavond.

Geschreven door Michel.miedema.op.avontuur