Eindelijk van een behoorlijke nachtrust kunnen genieten, wij waren er wel aan toe. Om 06.30uur gaat de wekker af, wij hadden graag wat langer willen liggen maar wij moeten ontbeten, gedoucht en alle ochtend besognes tijdig af hebben. Om 08.45uur worden wij geacht aanwezig te zijn in de lobby. Vandaag begint de officiële rondreis, wij gaan onze medereizigers ontmoeten. De groep bestaat uit 18 personen, de meeste deelnemers zijn grijze koppen, één dame van middelbare leeftijd en 3 verdwaalde jongeren. Na de kennismaking neemt de gids ons mee de stad in. Het eerste gedeelte kennen wij al, nieuw voor ons zijn de smalle chaotische en rommelige achterstraten, heel herkenbaar voor Azië. Zo moet het oude Osaka vroeger eruit gezien hebben. In de kleine lokale markt heerst dezelfde sfeer.
Helaas begint het een beetje te miezeren, onze reisleider wil het programma aanpassen. Hij neemt ons mee op de “loop line”, een bovengrondse trein die een globale zicht op de stad verschaft. Osaka is met 2,7 miljoen inwoners de 3e stad van Japan. Het is buiten de historische monumenten om geen mooie stad. De ontwerpers en architecten hebben iets functioneel neergezet zonder enige poging tot verfraaiing, alleen stijlloze, fantasieloze blokken die als flatgebouwen dienen. Schoon is het wel, nergens kom je vuil op straat tegen, ondanks het geringe aantal prullenbakken, men neemt zijn eigen vuil mee en gooit het thuis weg, zo kan het ook dus. Graffiti’s komen ook niet voor. Japanners houden van hygiëne en netheid, bij elke winkel of bedrijf vindt men desinfecterende gel bij de ingang. In de meeste restaurants wordt zodra je plaats hebt genomen een mand bij je tafel geschoven om je tas erin op te bergen zodat het niet op de (al zo schone) grond hoeft te staan. In het hotel krijgen wij elke dag nieuwe sloffen en een schone pyjama… ja je leest het goed een pyjama, nooit eerder in een hotel gehad.
Na de nogal saaie rondrit met de “loop line” belanden wij in de wijk “Shinsaibashi” waar in tegenstelling tot de saaie woonblokken de fantasievolle wereld van striphelden en schattige figuurtjes zegen viert. Enorme driedimensionale wezen puilen uit de gevels. Het personage “Billinken”, een popachtige figuur is inmiddels bijna tot God verheven. Japanners koesteren die fantasie parallel wereld waarschijnlijk als een uitlaatklep. In deze wijk bevindt zich ook een immense gokhal waar men bij de automaten in een oorverdovend lawaai hun geluk beproeven, of zij met de hoofdprijs naar huis gaan is de vraag maar de zekerheid van gehoorbeschadiging is gegarandeerd. Hierna splitst de groep zich en ieder gaat zijn eigen gang. Met z’n zevenen gaan wij naar “Umeda sky building”. De architect Hiroshi Hara heeft hier echt zijn best gedaan om de twee aan elkaar verbonden torens een bijzondere uitstraling te geven wat goed gelukt is. Vanaf het “Panorama dak” genieten wij van een 360 graden uitzicht over de stad. In het voorbijgaan komen wij een gezelschap van vier Japanse dames in het traditionele kimono gekleed, tegen. Beleefd vraag ik of ik een foto mag maken, na een korte aarzeling stemmen zij in maar eerst worden de parasols dicht geklapt, de mondkapjes afgedaan, de kleding glad gestreken en dan wordt de pose aangenomen, met een diepe buiging bedank ik ze hartelijk. Na de lunch nemen wij afscheid van ons sub-groepje, wij gaan terug naar het hotel vergezeld door twee dames die ook terug willen. Het is even de weg zoeken naar de metro in het ondergrondse doolhof van “Umeda station” maar wij zijn snel op het goede spoor. Ik begin mij behoorlijk te irriteren aan één van de dames die alles in twijfel brengt, die ongelovige Thomas blijft maar vragen of ik het zeker weet, en hoe ik het weet, en waarom ik die kant oploop. Ik krijg de neiging om haar te dumpen maar uit beleefdheid doe ik dat niet. Marcel, de reisleider neemt vanavond de groep mee naar “Dotonbori” wij gaan niet mee, wij hebben het al gezien. Met Maureen en Pascal dineren wij in een “tempura” restaurant in de buurt van het hotel. Wij pakken de koffers weer in want morgenochtend reizen wij naar Kyoto.

Geschreven door JenS.onderweg