Het verslag van de laatste twee dagen bundel ik in één verhaal. Meer dan zestig uren op een onrustige zee is een saaie bedoening. Waar je ook kijkt, links, rechts, voor of achter alleen maar water te zien, het opwindendste dat je waarneemt (buiten de boot) is af en toe een paar meeuwen die langs vliegen, ik vermoed dat zij, zo ver verwijderd van land, op schepen meeliften. De golven van 8 tot 10 meter blijven ons gelukkig bespaart, doch zijn zij hoog genoeg om behoorlijk wat schommelingen te veroorzaken. Voor het eerst slik ik een reisziekte pilletje in voordat ik helemaal beroerd word. De aangeboden activiteiten voor deze twee dagen zijn niet echt “our cup of tea”, wij zijn niet zo fan van de bingo en zeg het eerlijk, zie je ons deelnemen aan een cursus handdoeken vouwen? Wij kiezen om op kunst ontdekkingstocht te gaan, op elk deck, in ieder trappenhuis en gang is er kunst te bewonderen, voldoende om een hele museum te vullen. Wij wonen ook de “Ask the Captain meeting” bij waar achtergrond informatie gepaard gaande met veel humor wordt verstrekt, ik mag die man wel. s’Middags bezoeken wij de “dining room” voor een “afternoon tea”.
s’Avonds is de “dansshow” afgelast, te link voor de performers. Wij brengen ook veel tijd door in de hut, wat mij de gelegenheid geeft om mijn verhaal bij te werken en te voorbereiden voor publicatie.
Op zondagavond dineren wij in “Tamarinde” een Aziatisch specialiteiten restaurant, een plek waar wij aan de massa kunnen ontsnappen en waar wij met alle egards worden ontvangen. De gerechten zien er prachtig uit en smaken voortreffelijk, ik doe hier ook wat ideeën op voor ons “kookclubje”. Wij nemen de Britse tijd aan, er is nu 1 uur verschil met Nederland.
Ik had via een externe reisbureau een excursie geboekt in Reykjavik, helaas zijn wij vanwege de omstandigheden niet komen opdagen en de annuleringstermijn is verstreken. Ik stuur een mail met uitleg, hopelijk zullen zij uit coulance akkoord gaan met een restitutie maar ik vrees dat wij het geld kwijt zijn, jammer.
Ondanks de schommelingen slaap ik gelukkig wel goed, de cadans van de golven wiegt mij in de armen van Morpheus.

Geschreven door JenS.onderweg