Vannacht zijn wij wederom getrakteerd op drie fikse regenbuien, ik zag de bui al hangen, het wordt vandaag weer niks. Tegen de tijd dat wij gereed zijn is het eindelijk droog en wonder boven wonder houden wij het de hele dag droog. Om 11 uur maken wij aanstalten om de stad in te gaan. Wij nemen de tram maar eerst uitpuzzelen welke tram wij moeten hebben, in welke richting en nog uitvogelen hoe het kaartautomaat functioneert, een aardige dame die ons ziet stuntelen schiet ons te hulp, zij wijst ons de weg en legt piekfijn uit hoe het werkt, wat zijn die Elzassers toch vriendelijk. Onze tour begint bij "les ponts couverts" (de afgedekte bruggen) een verdedigingswerk over de rivier de Ill uit de zeventiende eeuw, ontworpen door de befaamde architect Vauban die meer van 150 werken op zijn naam heeft staan in Frankrijk waaronder de marine haven van Toulon, de stad waar ik opgegroeid ben. Vanaf het panoramische terras heeft men een brede zicht op de vier toren die deel uitmaken van deze verdedigingswerken en over de wijk "Petite France". Deze pittoresk wijk die in de werelderfgoedlijst van Unesco is opgenomen is vooral bekend om zijn mooie kleurrijke vakwerkhuizen, rijkelijk met bloemen versierd, langs kanalen en geplaveide straten gerangschikt. De beroemdste is de "Maison des tanneurs" (leerlooiers) uit 1572. De volgende bezienswaardigheid op onze tour is de uit roze zandsteen opgetrokken kathedraal, deze behoort tot één van de mooiste van Frankrijk. De bouw is gestart in 1176 en heeft 263 jaar geduurd. De noordelijke toren met een hoogte van 142 meter is ooit het hoogste bouwwerk ter wereld geweest. Een zeer imponerend en imposant bouwsel. Het interieur is vrij sober, geen tierlantijnen of gouden opsmuk maar vele prachtige gebrandschilderde ramen en rozetten en een majestueuze astronomische klok. Wij hebben de gewoonte wanneer wij een kerk bezoeken, om een kaarsje aan te steken voor alle onze dierbaren, degenen die deze wereld al hebben verlaten maar ook voor degenen nog onder ons. Ik realiseer mij opeens dat het op een paar weken na precies veertig jaar geleden is dat wij in dezelfde kerk waren met mijn moeder, enkele weken voor haar dood, zij was toen al heel erg ziek. Ik raak daardoor even heel geëmotioneerd, ik had niet verwacht dat het na zoveel tijd mij nog zo zou ontroeren. Voor de lunch kiezen wij een mooi klassiek ingericht restaurant met witte linnen op tafel, wij bestellen de drie gangen menu, de porties zijn groot en alles smaakt voortreffelijk, met de "addition" (rekening) zijn wij helemaal blij, vier personen inclusief drankjes, waaronder een karaf witte Riesling, 100,- €. Als we ooit weer in Strasbourg komen gaan wij zeker daar weer eten. Wij flaneren door straten en pleinen met namen als "Rue du marché aux poissons" "Place de la grande boucherie" en mijn favoriete "Place du marché aux cochons de lait" allemaal refererend aan de ambachten en handel die hier weleer plaatsvonden. In de stad vind je veel exclusieve winkels vooral met lekkernijen, wij staan te watertanden voor de etalages met de meeste exquise delicatessen een lust voor het oog en ongetwijfeld strelend voor de tong, het is geen geheim dat Fransen houden van kwaliteit als het op eten aankomt. Tegen half vijf haasten wij ons nog richting het ziekenhuis, deze huisvest namelijk een historische wijnkelder die al meer dan 600 jaar in bedrijf is en herbergt de oudste fles witte wijn van de wereld uit 1472. Volgens onze informatie is de wijnkelder te bezoeken tot 17.30uur, helaas zijn wij vergeten dat het vandaag zaterdag is de zaak sluit om 12.30uur.... Jammer. Wij besluiten om vanaf de stad helemaal terug te lopen naar de camping het is ongeveer drie kilometer, goed om iets aan beweging te doen zeker na de uitgebreide lunch. Wij hebben genoten van deze prachtige stad, het heeft veel te bieden en het ademt een zeer prettige sfeer. Morgen trekken wij verder naar het zuiden.
Excuses voor het te laat publiceren van mijn verhaal, de Wifi liet het gisteren afweten.

Geschreven door JenS.onderweg