Lieve tochtgenoten,

Het is gelukt! Ik ben helemaal tot in Tienen geraakt, en heb onderweg de twee ecoprojecten bezocht die ik al gepland had te bezoeken.

Dat brengt mij trouwens bij een organisatorisch 'defectje': als ik aan de mensen waar ik mag logeren vraag naar ecoprojectjes, heb ik mijn dagetappe al achter de rug. En ik merkte dat nog extra wandelingen of zelfs autoritjes naar plaatselijke projectjes veel te vermoeiend zijn, en ook te tijdrovend. Ik denk zelf namelijk óók nog altijd dat ik nog maar 40 of 50 ben en dat een blog schrijven, foto's downloaden en indien nodig bewerken, rugzak en karretje herorganiseren en aanpassen, ver- en herstellen, kaarten opmaken, kine-, kracht- en voetoefeningen uitvoeren, socializen met mijn gastgezin enz., allemaal wel in een paar uurtjes kan. Nee, dus.

Dat betekent dat ik de lokale mensen eigenlijk zou moeten vragen naar ecoprojectjes langs mijn route van de dag erna, dus al een beetje verder weg voor hen. Benieuwd of dat kan lukken! En anders wordt het écht helemaal 'per toeval'. Of blijf ik projectjes doorgeven die in de buurt van mijn route zijn, maar waar ik niet zelf op bezoek ben geweest.

Maar vandaag was dus een drukke dag, met twee ecoprojecten. Om dit blog niet nog meer te overladen, stel ik jullie vandaag het eerste voor, en morgen het tweede.


YGGDRASIL in Vissenaken (Tienen), https://yggdra.be/ , een biologisch gecertificeerde educatieve pluktuin met boerderijwinkel, en veel meer dan dat... Net als Samentuin Wilhalla, de bakermat van Velt, zijn ook zij pioniers, ook over drie generaties... Als je in de buurt bent op 1 mei, ZEKER gaan kijken en proeven, ze hebben dan een Opendeurdag!
Hieronder een kort interview:

Wat heeft gemaakt dat jullie met dit project begonnen zijn?
Het gevoel dat een praktisch voorbeeld van natuurlijk tuinieren beter is dan woorden.
Wij leefden op meerdere vlakken ‘alternatief’, Piet was meerdere jaren actief in de groene politiek en nadien in het bestuur van Velt, ik gaf lessen o.a. voor Velt over ecologische voeding en kruiden. Na een opleiding permacultuur hebben we dit terrein in 1995 aangekocht om er een permacultuurproject uit te bouwen en om te tonen dat voedsel kweken zonder pesticiden en kunstmest goed mogelijk is.

Wat is de essentie van het project dat je in de wereld zet?
Mensen stimuleren en inspireren om eigen voedsel te kweken op een manier die zo dicht mogelijk bij de natuur aanleunt. Geen enkele vorm van bestrijding, aandacht voor alle levensvormen en die ook aantrekken, niet enkel gericht op productie, maar ook op andere waarden zoals verwondering en samenwerking met de natuurlijke elementen.
Dit alles gesteund op de permacultuurprincipes.

Waarvoor kunnen mensen bij jullie terecht, en hoe werkt dat praktisch?
Wij organiseren rondleidingen voor groepen, daarnaast kan men ook als enkeling of gezin inschrijven voor een van onze rondleidingen die we vier tot vijf keer per jaar zelf organiseren rond een thema van natuurlijk tuinieren, gebaseerd op de principes van permacultuur. Er zijn ook regelmatig workshops. Onze zoon, Frank, die het project heeft overgenomen heeft een uitgebreid didactisch luik toegevoegd, zowel digitaal als via de reeks boeken die hij heeft geschreven over de natuurlijke moestuin, een reeks die nog volop in ontwikkeling is.
Op vrijdagnamiddag is de hoevewinkel met biologische verse groenten en fruit en droogwaren open. Onze eigen producten worden verkocht als ‘Permacultuur’.

Hoe zien jullie de toekomst van jullie project in een snel veranderende wereld?
We zijn momenteel volop bezig de toekomst van het project veilig te stellen door er een coöperatieve van te maken en grond bij te kopen zodat we een groter voorbeeld kunnen vormen en wat extra pijlers van permacultuur kunnen uitbouwen.
Via de coöperatieve komen er nieuwe mensen bij en wordt het project door meer mensen gedragen. Daarnaast kunnen we dan meer activiteiten, zowel online als in het echt, organiseren zodat het nog meer een informatie- en expertisecentrum wordt. Een landbouwer, een voedselbos, meer cursussen en workshops …
Ook nevenprojecten zoals een reeks video’s waarin permacultuur en natuurlijk tuinieren op een diepgaande manier wordt voorgesteld, studiedagen … staan op het programma.
Als laatste staat er ook nog een tv-reeks over natuurlijk moestuinieren op het verlanglijstje. De weg daarheen is lang maar momenteel ben ik toch wat contacten aan het leggen om het in de toekomst misschien rond te krijgen.
Want de wereld verandert eigenlijk niet snel genoeg en zou nog wel wat stampen in de juiste richting kunnen gebruiken.


Voor de rest waren er een paar voor-het-eersts vandaag: voor het eerst zonnecrème moeten gebruiken, en voor het eerst ontdekt dat een karretje zonder remmen in stilstand op een afdalende helling naar mijn voeten rolt en mij omver maait waardoor ik ruggelings bovenop het karretje val. Eigenlijk heel grappig (want gelukkig was er niks echt kapot, ikzelf ook niet), en een goeie les, want er komen nog véél (afdalende) hellingen. Al doende leert men.
En o ja, ook voor het eerst: een autoritje naar de slaapplek aanvaard om mijn voeten niet te overbelasten met een extra 4 km naar Oplinter, na die 17 km van vandaag. Morgen brengt A.M. mij terug naar de plek waar ik in haar auto gestapt ben, zodat ik tot nu toe elke kilometer wél gewandeld zal hebben.

En ik moet toch nog weer even kwijt dat jullie reacties (die ik zonder uitzondering lees) hartverwarmend en heel bemoedigend zijn... Dank je wel, ook voor het helpen verspreiden van deze tocht!

Vanaf morgen wordt het écht spannend: er zijn geen georganiseerde overnachtingen meer, 't wordt dus in 't wilde weg aanbellen, en misschien ben ik dan de taalgrens al over ('t zal toch niet veel schelen). Ik zal mijn school-Frans maar eens afstoffen!



"Begin met het nodige,
Doe daarna het mogelijke,
En dan ineens doe je zomaar het onmogelijke."
=============================

PS:
1) Dankzij de steun van RouteYou (Premium) en een ervaren gps-gebruiker kon ik mijn tocht voorbereiden en de route uitstippelen.
2) Als je nieuw bent hier: wees van harte welkom! Op 4 oktober 2024 vind je de achtergrond en het waarom van de tocht. En kijk even in de vroegere reisverslagen als je een vraag hebt (de onderwerpen staan in de titels), ze werd misschien al beantwoord.
3) Media welkom voor diepte-interviews; ook het delen van dit blog wordt erg gewaardeerd: het doel is immers om ecoprojectjes zichtbaar te maken en vertrouwen aan te moedigen.
4) Wie mij wil contacteren en geen contactgegevens heeft van mij: je vindt mij via Messenger (Marieke Van Coppenolle). Dank voor je begrip dat ik mijn focus op deze tocht wil houden.
5) Als je de tocht financieel een duwtje in de rug wilt geven, voel je vrij (en zeker niet verplicht!) om bij te dragen op BE41 8919 6000 9010, op naam van Van Coppenolle Maria. Veel dank!

Geschreven door Zwervende.Eik.op.Pelgrimstocht