Lieve tochtgenoten,

Het wordt steeds spannender!
Vrij onverwacht kreeg ik last van ‘iets’ in de rechterknieholte, iets wat ik de voorbije pakweg tien of twintig jaar al wel eerder had gevoeld, maar nu was het intenser: pijn, en vooral gewoonweg door mijn been zakken terwijl ik te voet onderweg was naar een afspraak - zonder rugzak dan nog. Mijn eerste gedachte was: als ik NU een rugzak had gedragen, was ik gevallen! Dat ‘erdoor zakken’ gebeurde vanaf dan geregeld, zo’n anderhalve dag lang, er was dus iets niet pluis.
Broer Bart, die ook mijn huisarts is, stuurde mij naar KLINA voor een echo. Hij dacht aan een Bakerse cyste, maar als het dat niet was, kon het ook de meniscus zijn. Een MRI van ruim anderhalf jaar geleden toonde al op verschillende punten degeneratie in de knie, sleet dus, maar op dat moment niet zoveel dat ik deze tocht niet meer zou kunnen maken. Natuurlijk, een intensieve training geeft niet alleen een versterking van spieren, maar ook extra slijtage van gewrichten en kraakbeen… De echoscopie die men gisteren nam wees uit dat er weliswaar een heel kleine Bakerse cyste zit, maar die is zo klein dat die onmogelijk zo’n symptomen kan geven. Blijft de meniscus (scheurtje of verschoven) en/of degenererend kraakbeen. Dat moet een nieuwe MRI uitwijzen, die genomen wordt op 22 februari.

Het idee van dan tóch maar een karretje voor mijn rugzak kwam weer boven. Ik had al wel gemerkt dat als ik mijn stappen nóg kleiner maakte en mijn knieën tijdens het wandelen zeker niet strekte, het wel beter ging. Ik zakte niet meer door mijn been en had weinig tot geen pijn meer. Dus heb ik besloten om - na een paar rustdagen - toch te blijven wandelen, maar zonder rugzak, om tegelijk minder te belasten én niet te veel trainingseffect te verliezen. Een rugzak dragen belast die meniscus natuurlijk nog meer… en dus kwam dat idee van een karretje voor mijn rugzak weer op de proppen, plus een aanpassing van de route, zodat ik geen te onherbergzame paadjes zou bewandelen - wat niet goed is voor een karretje en ook niet voor een 'moeilijke' meniscus.

Tegelijk ga ik werken aan krachttraining van bepaalde beenspieren, en ook mijn bovenlichaam mag wat krachtiger worden. De kinesiste zei: "Bij élke vorm van training komt er een moment dat dat alleen niet meer genoeg is, en dat je aan krachttraining moet gaan doen!" Weer iets bijgeleerd...
Het begint wel af te korten, 22 april zal er snel zijn, dus we zullen zien waar we geraken.
Als er iemand deskundig advies kan geven op dat vlak, hou je niet in!

Tot slot: wat er is, is er. Dat is de realiteit van het leven. De voorbereiding voor de tocht is op zich een tocht; dat is wat er is, dat is het/mijn leven op dit moment. Wat er niet is, zit alleen in ons hoofd. De pelgrimstocht die op 22 april begint, zit nu alleen maar in mijn/ons hoofd. Of dat realiteit wordt, zullen we op 22 april weten.
“Deze tochtjes en ervaring nemen ze je alvast niet af”, schreef een van jullie, en ja, zo ervaar ik het ook. En verder is het niet aan mij om te bepalen of ik die pelgrimstocht uiteindelijk zal gaan. Het is de tocht zélf, en het leven, die dat bepalen. Ik doe alles wat ik kan om het te laten gebeuren: dat is de agenda van mijn ziel. Maar ‘t kan best zijn dat de tocht al gegaan is. Of (nu) niet gegaan hoeft te worden. Of dat iemand anders de tocht moet/zal gaan (wie zich aangesproken voelt mag zich melden! 😊).

Het blijft dus spannend, want niemand weet hoe dit gaat evolueren! Wordt vervolgd…
=============================

PS:
1) Dankzij de steun van RouteYou (Premium) kan ik mijn tocht voorbereiden en de route uitstippelen.
2) Als je nieuw bent hier: wees van harte welkom! En kijk even in de vroegere reisverslagen als je een vraag hebt (de onderwerpen staan in de titels), ze werd misschien al beantwoord. Op 4 oktober 2024 vind je de achtergrond en het waarom van de tocht.
3) Media welkom voor diepte-interviews; ook het delen van dit blog wordt erg gewaardeerd: het doel is immers om ecoprojectjes zichtbaar te maken en vertrouwen aan te moedigen.
4) Wie graag eens meewandelt of mij gewoon wil contacteren en geen contactgegevens heeft van mij: je vindt mij via Facebook/Messenger (Marieke Van Coppenolle). Normaal wandel ik binnen het tijdsblok 8.30u/9u tot 12u/12.30u, maar daar kan van afgeweken worden. Februari is intussen helemaal volzet, in maart kan het hier en daar nog.

Geschreven door Zwervende.Eik.op.Pelgrimstocht