Dag tochtgenoten,

Vind je 't goed als ik wat minder diep inga op jullie reacties (behalve als dat iets verandert in mijn voorbereidingen), gewoon omdat de tekst anders zo lang wordt? Weet dat ik ALLES lees en jullie reacties en tips erg waardeer, de steun ervan voel en ze ter harte neem: nordic walking (ooit les in gehad) en het visualiseren van de stokken, verzorgingsmiddelen, Germaanse geneeskunde… Dank je wel, de ‘Geest van de Tocht’ werkt immers via verschillende wegen, dus ook via jullie! 🙏

Het probleem met mijn linkervoet zou niet aan artrose liggen, wat eigenlijk perspectief biedt: we weten dan wel niet wat de oorzaak is, maar misschien lukt de remedie wel. Want de synchroniciteit viert weer hoogtij (en ik wijt dat dan graag aan wat ik dus mysterieus ‘de Geest van de Tocht’ noem 😏) en dat zijn de momenten waarop ik denk: “Ja, het is wél de bedoeling dat deze tocht doorgaat!”...
Dankzij de kinesiste van mijn moeder (dank je wel, Kim! 🙏) kreeg ik weet van Barefoot Belgium, zelfs Barefoot Antwerp: Anton Ghys, kinesist gespecialiseerd in lopen op barrevoetsschoenen. Straf, want Antwerpen is bereikbaar voor mij! En zo gaat dat met synchroniciteiten: ik kon al direct de volgende dag afkomen. Het klikte meteen, hij heeft mijn voet ‘losgemaakt’, het verschil was duidelijk merkbaar, en hij gaat mij nu verder nauw opvolgen. Ik mag op tweede kerstdag al terugkomen! Voor wie geïnteresseerd is: sinds oktober kun je op dezelfde plaats, in de Nationalestraat in Antwerpen, aan barrevoetsschoenen komen, dezelfde ruimte als waar Anton zijn behandelhoek heeft. Ik maak uiteraard graag reclame, maar pas op: als je één keer gewend bent aan barrevoetsschoenen wil je nooit meer terug naar gewone schoenen!

Ook heb ik eindelijk de video’s die ik had van Rob Salomonson van De Trek in Amsterdam, nog eens ernstig bekeken, en jawel, iets viel mij onmiddellijk op: ik leg het zwaartepunt van het gewicht te veel op de voorvoet, terwijl dat nét voorbij de hiel moet liggen. Dat houdt steek, hé!
En zo ben ik gisteren voor het eerst na acht dagen volledige rust weer gaan wandelen: tien kilometer, zonder bepakking, en met aandacht voor waar het zwaartepunt van mijn gewicht ligt. Dat ging vrij goed, al had ik wel de hele tijd een lichte, goed verdraagbare pijn/gevoeligheid, die ik niet in mijn rechtervoet heb (die heeft gewoon nog geen pijn gehad, die doet gewoon mee). Verder doe ik trouw de voetoefeningen die Anton mij heeft meegegeven, en kijk ik benieuwd uit naar wat er voetgewijs op tweede kerstdag uit de bus komt.

Maar eerst… samen kerst vieren, de terugkeer van het licht - geniet ervan!

Geschreven door Zwervende.Eik.op.Pelgrimstocht