Vele van jullie snapten natuurlijk wel dat ik vandaag naar Møns Klint zou gaan, de witte krijtrotsen aan de oostkant van het eiland.
Het was alweer prachtig weer, het zou bijna saai worden, maar dat is zeker niet het geval!

Ik parkeerde de camper op een P in het bos. Vandaaruit moest ik een stukje lopen naar de klippen. Het is een mooi beukenbos en op de grond bloeide van alles: bosanemoon, leverbloempje, primula, zo leuk :-)
Wat een beetje onhandig was , was dat er geen bereik was op grote delen. Ook niet voor mijn wifirouter, die vaak toch wel iets vindt. Ik volgde een komoot-route, leek op de kaart goed te lopen, maar ineens zei 'hij': sla hier linksaf. Maar daar viel niks af te slaan. Bleek dat ik al een tijdje de 'verkeerde kant' op liep en dat er nu ineens weer bereik was en de app dus weer verder ging waar het bereik geëindigd was. Of zoiets, geen idee. Ik zette de komoot-meneer maar uit, anders blijft 'hij'zo zeuren dat je NU om moet draaien. De paden waren duidelijk genoeg.

Eerst zag ik de zee, alweer zo ontzettend blauw, echt apart. Waar de zee over ging in de lucht was af en toe gewoon niet te zien. En toen kwamen de krijtrotsen in beeld...
Zooo mooi, die combinatie met dat knalblauwe water en de blauwe lucht. De eerste meters van de zee waren aquakleurig, door de witte kalklaag eronder waarschijnlijk. Echt niet normaal zo mooi, ik heb dan ook weer 3856 foto's gemaakt..

Het pad langs de rand ging echt steil omhoog en naar beneden, je krijgt het uitzicht zeker niet voor niks ;-)

De eerste trap naar beneden die ik tegen kwam was afgesloten en dus ging ik bij het bezoekerscentrum (open vanaf Pasen) naar beneden... 497 traptredes volgens internet. Dat naar beneden ging nog wel, maar ik zou ze straks ook weer naar boven moeten...
Op het strand was een schoolklas en er liepen allerlei mensen iets te zoeken op de waterlijn. Ik heb gevraagd wat ze zochten: fossielen, little ones. Hij liet me trots een klein jampotje zien waar, in mijn ogen, wat gruis inzat. Alles was kleiner dan een cm. Geen idee wat ze daarmee doen, het leek mij te klein om te kunnen verkopen. Ik heb hem maar gecomplimenteerd en ben verder gelopen tussen alle kalk- en vuurstenen door. Her en der liggen (stukken) bomen, die al eens naar beneden gevallen zijn. Het is een chaotisch geheel, maar wel heel mooie chaos :-)

Bij de tweede trap ging ik weer omhoog. Ik was blij dat ik de enige was die toen omhoog liep, want elke zoveel trappen stond ik hijgend als een postpaard uit te puffen.. Ik ben niet zo goed in naar boven lopen ;-) Maar goed, ik heb het gehaald en toen begon de terugtocht. Ik liep weer langs de rand, zodat er steeds nieuwe uitzichten waren.

Een eindje voorbij het bezoekerscentrum bedacht ik me dat ik het beginpunt van de wandeling en dus de locatie van de camper kwijt was, omdat ik die route gewist had. Op dat moment was er weer 0 internet, dus doorlopen maar en intussen proberen te bedenken hoe die P ook weer heette. Niet dat er duidelijke bordjes staan.. Alleen bordjes met blauwe en groene pijltjes, maar waar die routes beginnen of eindigen, ik heb geen flauw idee. (waarschijnlijk staat dat ergens bij het bezoekerscentrum)
Hoe dan ook, toen ik weer even internet had heb ik gezocht. Ik wist wel ongeveer waar ik begonnen was. Gelukkig heb ik een goed richtingsgevoel en tussen al die lijntjes op GoogleMaps dacht ik wat te herkennen. Toen ik daar ook de naam van een P vond, die mij bekend voorkwam, liep ik maar die kant op. Het laatste stuk dacht ik te herkennen, voor zover je een beuk van een beuk en een wildrooster van een wildrooster kunt onderscheiden...
Maar goed, daar stond de camper toch maar mooi! :-)
Het suffe is dat ik een tracker in de camper heb, maar blijkbaar zit daar een batterij in en blijkbaar is die leeg... Iets om morgen even naar te kijken!

Ik ben via allerlei achteraf weggetjes naar Stege gereden, heb daar de watertank gevuld en gevuld en gevuld... Tussendoor was ik binnen al eens gaan kijken, want het leek me dat de tank al wel aardig vol moest zitten. De lampjes gaven halfvol aan, dus verder. Blijkbaar zat er niet veel kracht op de kraan. Normaal vul ik altijd water bij met een gieter, maar hier zat een slang vast op de kraan en dus gebruikte ik die. Ineens stroomde het water onder de camper uit, via de overloop. Slang er direct uit natuurlijk en toch maar even via de zijdeur kijken. Ik heb eerder een volle tank gehad en toen kwam het water er via de vulopening uit en nu niet.. Bleek dat de dop binnen er niet goed opgeschroefd had gezeten en het water dus via de bovenkant van de tank de camper ingelopen was, tegelijk met de overstromende overloop. Dus als een gek de kraan opengezet om de tank leger te maken en handdoeken op de vloer gegooid om te dweilen. Toen het ergste weg was reed ik naar de camperplaats, een paar honderd meter verderop. Daar alle kussens aan de kant, zodat alle kasten/luiken open kunnen, dakraam open en ventilator aan. Gelukkig is het mooi droog weer en heeft het water er niet lang gestaan.

Na al deze inspanningen vond ik dat ik wel afhaal-eten verdiend had, het werd friet met een hamburger. Op de frites zaten zoutschilfers, dus mijn zout% is weer geheel aangevuld na het zweten bij Møns Klint ;-)
Volgens mijn telefoon heb ik 111 verdiepingen beklommen vandaag met 19451 stappen. Ik krijg er niet eens een medaille voor ofzo... raar apparaat ;-)

Het is weer een heerlijk plekje om te staan hier, pal achter de stad en vreemd genoeg doodstil.

Geschreven door Volgenjullieme-e