We zijn vroeg opgestaan, we moesten nog een half uur rijden naar de Lower Antelope Canyon en er om 8.00u zijn. Wij zouden de eerste groep zijn die de canyon inging.
Aangekomen op de parkeerplaats staan er al 3 grote bussen en heel veel auto's en campers. Ik snap er niks van, zijn we dan toch een uur te laat??
Maar nee, we kunnen zelfs 10 minuten eerder mee. Het blijkt dat ze, ivm de hitte, 's morgens om 6.10u beginnen en wij dus een soort van de midden op de dag tour zijn geworden....
We hebben een groep van 12 personen, mooi klein, maar dat maakt niks uit... We lopen in file naar de Canyon en moeten daar nog een half uur in de al brandende zon wachten voordat we naar beneden kunnen. We worden er echt doorheen gejaagd.... Onze gids zegt interessante dingen als: we zijn op 20%, er komen nog 15 trappen, we zijn op 50%, we zijn op 80%.... Ze pakt 2x ons fototoestel af om een statieportret te maken, iets wat wij niet nodig vinden...
Voor en achter ons horen we guides wel dingen vertellen... Kortom, mocht je Gaby krijgen, vraag dan om een ander!
Het is er echt prachtig, de foto's zijn super, alleen de rest.... Foto's rechtdoor zijn niet (mooi) te maken omdat er overal mensen zijn.
Kortom, een toch wel erg teleurstellende ervaring rijker...

Nog even snel ontbrekende boodschappen gedaan bij een andere winkel en toen richting Grand Canyon. Horseshoe Bend hebben we overgeslagen. Het is inmiddels 12u dankzij al het oponthoud bij Antelope... veel te heet, we hebben inmiddels 2 andere rivierkronkels gezien én we hebben wel even genoeg van al die toeristen... ( ja, dat zijn wij ook, dat weet ik).

We klimmen steil de bergen in en dan ineens, over de top komend, zien we een grote grote vlakte... met in het midden een scheur... het begin van de Grand Canyon 🙂
Op een soort parkeerplaats hebben we brood gesmeerd en genietend van het uitzicht opgegeten.
Daarna hebben we een stop gemaakt bij de Navajo Bridge, een ijzeren brug over de Colorado. De eerste is in de jaren '20 gemaakt, de tweede, bredere voor zwaarder verkeer, in de jaren '70.

Over de brug namen we de afslag naar Lee's Ferry. Een prachtige weg langs Marble Canyon en Vermillion Rocks. Langs Balancing Rock gingen we verder tot de plek waar ooit het veer was, dit was de enige verbinding over de Colorado totdat de brug er kwam. Na de ferry was en is het 200 mijl niet mogelijk om de Colorado over te steken, daar stroomt hij door de Grand Canyon.
Even verderop stroomt de Pariarivier in de Colorado. De Colorado is tegenwoordig helder water omdat hij door/van uit Lake Powell komt. Alle zandresten blijven in het meer achter en ook de hoogte van de rivier is tegenwoordig gelijk. De Paria heeft nog wel veel zand in zich, dus er stroomt een soort koffie in de heldere rivier. Het is een prachtige plek , met stroomversnellingen... je zou zo met een kajak weg willen varen!

Daarna rijden we naar de Grand Canyon North Rim Campground over eindeloze vlaktes en heel veel klimmend komen we in een naaldbos. Eenmaal aangekomen vragen we maar even hoe laat het is, de auto, Tomtom en telefoons zijn het niet eens. Het is half 6; gauw eten gekookt, voor zover dat gauw kan op 2 gaspitten en vreemde maat pannen. Daarna snel eten en nog naar het uitzichtpunt bij de Lodge gereden. De zon is al grotendeels weg, maar het uitzicht is nog steeds prachtig.

Jasper vraagt wat nou de echte Grand Canyon is... 😀 We kijken uit op een zijtak hier, op een T-splitsing dus. De bekende foto's zijn allemaal van de zuidkant genomen, over een langgerekte canyon. Dat beeld zien wij nu niet dus.

De dag met een vervelend begin was verder erg geslaagd! 🙂

Geschreven door Volgenjullieme-e