12 September 2024

Na een heel goed en lekker ontbijt, gaan we op pad.
We besluiten om met 1 auto te gaan. Met die van Franz.
Echter als we bij de auto komen, hebben ze de spiegels ingeklapt en 1 ruitenwisser omhoog gezet….
Dat vinden wij al een rare actie.
We rijden eerst even nog langs onze auto, die wat verderop geparkeerd staat, halen er wat spullen uit en gaan op pad. Maar we horen iedere keer een flinke tik in de auto, dus besluiten we om toch maar even op het terrein van een supermarkt te stoppen om te checken wat er aan de hand is.
Daar zien Henneke en Pieter, als ze op de grond zitten dat de auto wel heel kort aan de grond hangt. En dat de schokdempers en/of veren het niet meer doen. Das ist Scheisse, zoals Henneke en Franz zeggen.
Dan de ÖAMTC gebeld, die zorgen dat er iemand van de ADAC komt, en die sleept de auto weg. 🥲.
Ondertussen heeft Pieter op de step onze auto al gehaald, zijn wij terug gereden naar het hotel 🏨 om daar alles wat er in onze auto lag op onze kamer te leggen. En dan ook nog maar een extra nacht voor de zekerheid bij te boeken voor morgen. En dan maar hopen dat morgen de auto weer gemaakt is.
Wij vermoeden dat mensen met opzet dit kapot hebben gemaakt, ook omdat er aan beide wielkasten schade op de lak zit.
Na het opladen van de auto, rijden we dan eerst maar naar Klosterschenke Weltenburg. Een mooi Benedikten klooster, waar we een lekker taartje doen met wat drinken.
We lopen nog even wat langs de Donau, en proberen zoals vroeger platte stenen over het water te zeilertjespeeden, (zal wel een zelf verzonnen woord zijn bij ons in de familie. 🤣).
Pieter rijdt met het shuttle busje terug naar de parkeerplaats en wij gaan te voet.
Daarna gaan we naar Kelheim, naar de Befreiungshalle.
Een prachtig bouwwerk, met engelen 👼 en je kan ook nog via een smalle wenteltrap naar boven. Dit doen Henneke en ik alleen,,omdat je er niet met een lift kan komen.
Haha, we zijn nog maar een paar treden omhoog en toen had Henneke er al spijt van, maar tja toen konden we niet meer terug, omdat het eenrichtingsverkeer is.
Halverwege kom je dan even naar buiten, daar moest ze even bekomen en dan weer verder naar boven. Nou we hebben het toch maar mooi gedaan, allebei met onze hoogtevrees.
Boven hebben we ook het rondje gemaakt om het gehele gebouw!
En dan weer alle die treden naar beneden.
Dan is het ondertussen al einde van de dag.
We besluiten om in het hotel weer te dineren. Net zo gemakkelijk.
Het was een enerverende dag, kunnen we wel zeggen.

Geschreven door Pieter-gean.opvakantie