Na een lekker ontbijt vertrekken we te voet richting de vlindertuin.
Het is niet zo ver lopen en is gelegen in het Schlosspark.
Ten tijde van de Corona is het in Duitsland verplicht om een mondkapje te dragen als je ergens naar binnen gaat.
Dus ook in de lekker warme vlindertuin. Maar we gaan toch.
Wat een mooie vlinders vliegen er rond, maar wat zijn sommige toch snel, vooral de grote blauwe. Die zijn echt moeilijk vast te leggen op de foto.
Ze hebben ook nog wat andere dieren, zoals vogelspinnen, leguaan, kameleon, grappige blauwe kikkertjes, Chinese hoentjes of zoiets.
Als we weer buiten komen is het tijd voor een bakske. Daarna lopen we naar Sayner Hütte, een mooi oud industrieel gebouw.
Onderweg vinden we nog 2 caches.
We lopen een rondje door het Schlosspark, Pieter spot aan de overkant van de vijver ineens een groot beest. We kijken vanaf de overkant wat het zou kunnen zijn, maar we weten het niet, Pieter denkt in eerste instantie een Bever. Maar wanneer hij dichterbij gezwommen komt, denk ik een grote rat. Hij klimt recht voor ons het water uit dus we kunnen hem eens goed bekijken.
Maar we komen er niet aan uit wat het moet zijn voor een beest.
We zien er zo al 3 lopen/zwemmen. We komen een man met een hondje tegen, Pieter vraagt of hij van hier is en vraagt of hij weet wat het voor beesten zijn.
Hij antwoord, dat het een “Nutria” is, dit is Duits voor een beverrat, ach dan hadden we allebei voor de helft gelijk. Volgens de man komen ze oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en hadden ze in de tijd van de DDR deze beesten voor de pels daar, maar toen de muur viel hebben ze die beesten vrij gelaten en zijn ze overal naartoe gegaan. Het zijn hele vriendelijke beestjes zegt hij, ze laten zich ook aaien. Maar daar zien we toch maar van af.
Daarna gaan we naar het Schloss van Sayn, het is in de oorlog flink kapot gebombardeerd. Daarna hebben ze het helemaal opnieuw opgebouwd.
We lopen het rondje door het museum en de kapel.
Daarna is het weer tijd om wat te nuttigen dus maar even naar de bakker voor wat lekkers met koffie en thee erbij.
Na de lekkere stop gaan we weer verder om naar de burcht bovenop de berg te gaan lopen. Een flinke klim. Maar de burcht is niet open. Niet zo erg, want het uitzicht is ook prachtig, we lopen langs de andere kant de berg af, door een bos, richting ons hotel. We hebben vandaag een aardig rondje gelopen, van zo’n 7 km.
Als afsluiter toch maar weer gegeten bij Lindenhof, met weer zo’n flink vol bord.

Geschreven door Pieter-gean.opvakantie