10 September 2023
+/-100 km

Gezellig met z’n 4en vanmorgen eerst ontbeten. Daarna wat spullen in de rugzak 🎒, want we mogen vandaag een dagje met Franz meerijden.
We gaan eerst via de Eggeralmstraße naar boven. Naar de Eggeralm.
Hier wordt kaas gemaakt. En de koeien lopen hier lekker te grazen op de weide.
We maken een wandeling naar Egger Almsee. Hier ligt een Geocach, die vinden we. Dan gaan we weer terug. Om de beurt duwen we Franz in z’n rolstoel, wanneer de weg weer omhoog gaat. Een mooie wandeling. Waar we ook een paar prachtige bloemen 🌺 zagen die ik nog nooit in het wild had gezien.
Terug bij de huisjes zien we dat er zeker zo’n 15 vluchtelingen die grens van Italië 🇮🇹 naar Oostenrijk 🇦🇹 waren overgestoken via de bergen, worden opgepakt door de politie 👮‍♀️. Bij een van de restaurantjes maken we een stop. We drinken wat met een apfelstrudel. Daarna gaan we de afdaling weer maken. Onderweg vindt Pieter nog een Geocach. Deze zit heel leuk verstopt in een rotswand. Waar er 2 rotsblokjes met een ketting aan elkaar zaten en daarin het logboekje.
We vervolgen de weg, stoppen bij een mooi uitzichtpunt waar Pieter voor mij een foto probeert te maken, maar daardoor uit z’n broek scheurt 😂🤣.
Dus we moeten toch maar even terug naar het hotel om van broek 👖 te wisselen.
Maar eerst vindt Henneke nog een Geocach die in een muur verstopt zit.
Broek 👖 omgewisseld en dan weer verder met de volgende bergpas.
We gaan via de Nassfeldstraße naar de Watschiger Alm, weer een hele mooie route met de nodige bochtjes. We stoppen even bij de grens met Italië 🇮🇹
We zitten best hoog. 1625 mtr. En je kunt echt ver kijken.
Daar gaan we even bij de almhütte Watschiger Alm wat drinken en een klein hapje eten. Want de tijd gaat zo snel dat het alweer tegen half 3 is.
We besluiten om die weg Italië 🇮🇹 in nog even die kant op de bergpas af te rijden tot aan Pontebba.
Wat een gigantische bergen 🏔️ waren dat zeg. Echt schitterend.
We moeten natuurlijk wel weer dezelfde weg terug. Maar ook dan is het nog steeds prachtig.
We gaan wat eten in Hermagor, want het restaurant van het hotel heeft “ruhetag”.
We gaan er dan ook vanuit dat ze ook geen bar open hebben vanavond. En kopen maar wat biertjes 🍺 en weissen gespritzt en Eristof voor ons zelf. Dan kunnen we vanavond nog gezellig met z’n vieren wat drinken buiten bij het hotel. Want daar staat een gezellige houten tafel en banken.
Wanneer we daar zitten ziet Pieter dat er daar ineens een vosje 🦊 loopt. Wij zagen hem allemaal nog, behalve Franz. Wel jammer dat hij Lowieke de Vos 🦊 niet gezien heeft.

Geschreven door Pieter-gean.opvakantie