15 September 2022
104822 km - 105181 km
Vanmorgen na het ontbijt vertrokken verder naar het Noorden.
De regen ๐ง is er nog steeds, jammer. Maar we doen het het maar mee ๐.
Onderweg stoppen we nog een paar keer in Finland ๐ซ๐ฎ voor wat foto’s te maken. De kleuren van de herfst blijven mooi. Paddestoelen zijn ook altijd fotogeniek.
Bij Karigasniemi steken we de grens met Finland ๐ซ๐ฎ over naar Noorwegen ๐ณ๐ด.
In Karasjok gaan we naar Sámiid Vuorká-Dávvirat/de Samiske Samlinger. Een museum van de Samisch, de oorspronkelijke bewoners.
Ze hebben een storing waardoor het niet mogelijk is om te pinnen. En wij hebben nog geen pinautomaat tegen gekomen, dus geen contant geld.
Ach zegt die man, niet erg hoor, ga zo maar het museum binnen. Dat is toch wel aardig dat dat mag.
De klederdracht van de Samisch is heel kleurrijk, ook hebben ze echt hele mooi soort drums.
Buiten zijn nog een paar huisjes van hoe ze vroeger woonde. Die bekijken ook nog even. Wanneer we terug naar de auto lopen zien we een oude Mercedes Benz uit 1957, met daar achter een vouwwagen, met heeeeel veel stickers erop.
Ik vraag aan de man of ik een fotograaf mag maken. En we raken met ze aan de praat, eerst in het Engels, want hij zegt datzelfde uit New Zealand komen. Dan vragen ze waar wij vandaan komen en dan blijkt, dat ze eigenlijk ook Nederlanders zijn, die in 1985 verhuisd zijn naar New-Zealand. We gaan door in het Nederlands. ๐. Ze zijn bezig met een wereldreis, en zijn al vanaf 2014 onderweg, Canada, USA, Mexico, Zuid Amerika, hebben ze al in een paar jaar gedaan. Nu zitten ze hier, en willen de winter in Marokko door gaan brengen. Ze denken ook nog wel 2 jaar onderweg te zijn. De auto past in een 40 foot container. En zo wordt deze verscheept naar een volgend continent. We tanken even, iets duurder dan in Nederland. EUR. 2,32 p/ltr.
We gaan dan eerst op zoek naar een pinautomaat, nou zoeken was het zeker zeg, een heel klein stickertje op een deur zegt dat daar de automaat moet zijn. We lunchen in Karasjok en vervolgen de weg.
In Noorwegen ๐ณ๐ด wordt het landschap ook met de kilometer ruiger, meer bergen en rotsen.
We stoppen bij Stabbursnes Nature Museum in Indre. Hier zie je alle dieren en natuur wat er hier in het noorden te zien is.
We komen wat bijzondere mensen tegen vandaag, want daar zit een Duitse jongen die op de fiets onderweg is. Was gisteren op de Noordkaap geweest en daar tussen de campers probeerde hij z’n tentje op te zetten,maar het waaide zo hard, dat andere hem mee hadden moeten mee helpen.
In de nacht is het op de Noordkaap gaan stormen, nou dat beloofd wat voor ons morgen, want dan willen we daar naartoe. Ik denk dat we het met een zuidwestertje het niet gaan redden.
Het laatste stuk wat we rijden was nog zo’n 120 km, maar daar deden we toch dik 2 uur over. Je gaat dan door een aantal tunnels, eentje die onder het water door gaat, daar hing gewoon mist in de tunnel, bijzondere gewaarwording.
In Sarnes, een vissersdorpje daar hebben we de volgende 2 overnachtingen vast staan.
We hebben een heel schattig rood vissershuisje gehuurd. Bij binnenkomst zijn we verrast door de grootte ervan.
Van alle gemakken voorzien, we koken deze keer een eigen prakkie. Smaakt ook heerlijk hoor.
Het huisje staat aan een pier, waar een paar bootjes aan liggen.
Geschreven door Pieter-gean.opvakantie