Vanmorgen vertrokken naar de ingang van Zion National Park, ook dit was weer een prachtig park. Heel veel rotsen uit allerlei gekleurde laagjes opgebouwd. Je ziet zoveel moois, dat je overal wel wil stoppen.
Bij de tunnel moeten we even wachten want deze is zo smal dat het verkeer er maar van 1 kant om de beurt in mag. Dit wordt geregeld door park Rangers, mij lijkt het handiger om daar gewoon een stoplicht voor weg te zetten.
Hier zijn wel al wel wat tijd mee bezig, om op ons gemak het allemaal eens goed te bekijken.
Net buiten het park zit Zion Mountain Ranch. Hier hebben buffels. Ze staan ergens midden op een weide, maar met het fototoestel krijgt Pieter ze toch aardig goed in beeld.
We gaan met een omweg richting Bryce. Daarom gaan we van Hwy 89 af en gaan naar I-143, Dixie NP.
Daar beginnen de herfstkleuren al zichtbaar te worden aan de bomen. Het blijft een schitterend gezicht.
Vervolgen de weg en komen langs versteende lava stroken en bergen. Op een infobord staat dat ze nog niet zo “oud” zijn, zo’n 1000-5000 jaar. 😂.
We rijden Cedar Breaks National Monument binnen. Bij het Visitor center moeten we onze nationale parkenpas laten zien, zodat we de weg kunnen vervolgen.
De park Ranger zegt nog wel even dat we wat verder moeten lopen voor een mooi uitzicht. Nou daar heeft ze niets aan mis zegt. Weer prachtig.
We doen wat Overlooks aan en gaan dit park weer uit. We moeten even stoppen omdat er enkele honderden schapen de weg oversteken.
Op naar Bryce. Onderweg het volgende oponthoud, overstekende koeien, haha, zo zien je nog eens wat.
Rond half 5 komen we bij het hotel aan. Checken in en besluiten dan om toch nog maar het park in te rijden. De ingang van het park is maar 3 mile van ons hotel vandaan.
Wanneer we nog maar net het park binnen zijn staan daar een aantal hertjes, waarvan we later lezen dat het Rocky Mountain Elks zijn.
We stoppen (net als iedereen) langs de kant van de weg om foto’s te maken.
Daarna rijden we verder en zien we nog een “blue grouse” is een blauw sneeuwhoen, die op z’n gemak op de weg loopt.
Vervolgen de weg naar Rainbow Point. Het hoogste punt ongeveer 3100 mtr hoogte.
Een prachtig uitzicht heb je daar. Wat verderop woedt er een brand in het bos, maar volgens de info borden is deze onder controle.
Het rookt toch best wel hard. Maar er staan heel veel brandweermannen om de boel in de gaten te houden.
Van lieverlee zakken we weer terug naar beneden. En stoppen op diverse plekken. Je blijft iedere keer het ohh en ahh gevoel hebben.
Dan gaan we als laatste nog naar Bryce Point. Echt dit was het mooiste punt, hier zijnde hoodoos echt super mooi. Hoodoos zijn de torentjes van rotsen die in ziet. Bij het Visitor center een mooie kalender voor volgend jaar gekocht.
Het is al bijna donker wanneer we het park verlaten. Zijn er toch zo’n 3 uur mee bezig geweest. Pieter moe van al het auto rijden. Dus lekker even wat eten en dan rusten op onze kamer.

Geschreven door Pieter-gean.opvakantie