Vandaag was wederom een vd-dag voor ons. Zekers leuk, maar we gingen nu met steeds meer van de compound. Dat betekend dus dat de gemeente het druk krijgt om ons, iedereen van de compound, te voorzien van een vd-partner. Hoewel ik ook al een paar keer met zijn drieën heb gewerkt. Maar met zijn tweeën is toch beter. Zoals jullie inmiddels al wel weten, is het voor het gebied/de huisbewoner niet super vreemd. Tenslotte, als je in gesprek bent is het ook niet ongewoon als de buren en andere familieleden er ook bij komen. Maar gewoon lekker met zijn tweeën werken is eigenlijk toch gewoon het leukste.

Vandaag had ik alleen eigenlijk wel met zijn drieën willen werken. Mijn partner voor vanochtend was 16 jaar oud en al drie jaar gedoopt. Alleen ze liet overal een traktaat achter. Dat is niet zo heel moeilijk en best goed, maar ze ging geen stap verder. Geen bijbeltekst en geen verder gesprek. Verder was het ook een beetje van, deze deur mag jij doen, kijk maar hoe ver je komt. Alleen de meeste mensen spraken de locale taal. Beide hadden we daar niets van bij ons, dus dat was jammer. Nadat we uiteindelijk onze tijdschriften en traktaten met een uurtje kwijt waren, dacht ik toch…..dit is niet hoe het moet. Richard pak jezelf bij elkaar en maak er wat van. Je bent net de 30 gepasseerd en je hangt aan een meisje nu van 13. Dus wij Nienke en haar partner opgezocht om nieuwe lectuur te krijgen en elkaar een beetje lopen uitdagen. Liepen we langs een huis en zeiden Nienke en haar partner, die is voor jullie. Er is toch niemand thuis. Dus mijn reactie, dat is goed, we beginnen wel een bijbelstudie. Nou, helaas het werd geen bijbelstudie, maar het knopje was om. Vanaf dat moment werd het weer leuk. Bij het volgende huis lieten we filmpjes zien en weer de volgende hadden we een langer gesprek. Uiteindelijk belde Nienke met de melding dat zij naar een studie ging en vroeg of ik het nog wel uit zou houden. Nou, nu het knopje om was, ging dat weer lukken.

Uiteindelijk liepen we iets verder naar achter in de wijk en tsja, we hadden nog steeds geen lectuur in de locale taal. Dus wat doe je dan? Inderdaad, je pakt je tablet en gaat filmpjes laten zien in het Rutoro, dat is niet echt de locale taal, want dat is Runjoro, maar het verschil zit hem in de toonhoogte en het aanhouden van de klanken. Dus ze begrijpen het allemaal wel. Super leuk natuurlijk om te zien hoe mensen aandacht gaan kijken naar de video’s en alle jongere kinderen proberen in hun broertjes en zusjes te klimmen zodat ze het ook kunnen zien. Dit beleefden we nog een aantal keren en uiteindelijk gingen we naar de laatste deur toe met drie verzoeken om een bijbelstudie. Dus mijn partner van 16 had er drie afspraken bij. Je spreekt hier dan trouwens nog niet over een studie, want dat is het natuurlijk pas na drie keer studeren.

Maar nu, de laatste deur…….of eigenlijk de laatste paar deuren van een gebouwtje. Daar begon mijn partner met het gesprek, wederom met een traktaat. Maar er werden vervolgens de nodige vragen gesteld, dus hub, dan gaan we helpen. Uiteindelijk hadden we een gesprek met drie vrouwen, hebben we ook drie filmpjes laten zien en twee brochures afgegeven, meer hadden we er gewoon niet. En ik moet zeggen, er werden goede vragen gesteld. Zoals, als je God niet kan zien, hoe weet je dan dat hij er niet is. Uiteraard gereageerd met het voorbeeld van elektriciteit. Maar toen was het van, hoe weet je nu of de bijbel echt van God komt. Het mooie was dat we een bijdehante dame hadden en een stille en een rustige. Dame 1 had veel vragen, maar dame 3 luisterde heel goed en reageerde uiteindelijk heel mooi. Ik gaf het voorbeeld van het weer voorspellen. Ik vertelde dat ik best zou kunnen zeggen dat het morgen zou gaan regenen. Maar aangezien het regenseizoen is, zou ik dan ook nog wel gelijk kunnen krijgen. Dat waren ze met mij eens. Maar als ik vertelde dat het om 12.00 zou regenen en het ging pas om 1 uur regenen, wat was ik dan. De reactie van dame 1, nou je hebt dan toch nog wel gelijk, want het regende toch die dag. Maar dame 3 zei, nee je hebt gelogen. Dat was zo mooi om te zien en vooral ook de reactie te zien toen ik zei dat ze gelijk had. Uiteindelijk kwamen er nu steeds meer vragen dus afgesproken dat we de volgende dag verder zouden praten. Tenslotte ook op donderdag is de actie in de buurt. Dat vonden ze heel erg leuk en keken er naar uit. En ik, na een moeizame start toch echt een heerlijke ochtend in de dienst gehad. Maar wat moet je jezelf gewoon soms ook weer even tot de orde roepen.

Geschreven door MetdeBlaauwtjesopstap