Nu ik dit verslagje aan het typen ben is het maandagmiddag en hebben we even de tijd om rustig bij te komen van de vele indrukken die we afgelopen dagen hebben opgedaan. En dat zijn er nogal wat en we willen jullie op de hoogte brengen van al onze ervaringen.

Vrijdag zijn we aangekomen op de compound net buiten Hoima. Het is hier echt prachtig. Hoima zelf is voor onze begrippen heel hectisch en ongeorganiseerd. Maar hier op de compound is het heel rustig en mooi. Eigenlijk is het een klein getuigendorpje. Er zijn een aantal vaste bewoners waaronder een Broeder die de compound bewaakt, een kleine familie die wat taken hebben en Arno en Myrka die hier nu al 2,5 jaar dienen als need-greaters. Ze hebben een aantal huisjes die ze verhuren, zo zijn er nu 2 Amerikaanse broeders die hier voor 2 jaar zitten en wij. Afgelopen weekend waren de huisjes vol met de kringopziener en 2 bethelsprekers. Aankomende maand arriveren er nog 6 broeders en zusters uit Nederland. Jullie begrijpen een klein paradijsje dus! Daarnaast zijn er 2 honden Pip en Dingo, die het terrein bewaken maar heel lief zijn, 1 kat en kippen met kuikentjes!

Er zijn hier 2 gemeenten en 7 groepen die worden geleid door 4 ouderlingen. De groei is hier ontzettend groot en er zijn maar weinig ouderlingen. Ze hebben het dus ontzettend druk. Sommige groepen zitten wel 4 uur rijden van Hoima vandaan, echt diep de binnenlanden in. We vroegen ons af hoe die groepen worden gestart. Zo is er een groep (die van 4 uur rijden) die gestart is door een broeder die de waarheid heeft leren in Kampala, de hoofdstad. Hij wilde graag zijn familie de waarheid vertellen dus is hij naar dat plaatsje verhuisd en predikte tot zijn familie. Nu zijn daar 15 verkondigers en 55 aanwezigen op de vergaderingen die hij leidt. Hier in Hoima is de gemeente in 4 jaar tijd gegroeid van 50 naar 205 verkondigers. Op Bethel kregen we een aantallen lijstje te zien en omgerekend leidt elke verkondiger 3,5 studie. Myrka vertelde ons dat je bij elke deur een studie kan beginnen en dat ze, omdat ze er echt geen tijd voor heeft, de leukste studies er uit kiest om te leiden. Ja er is hier nog zoveel te doen! Morgen gaan we voor het eerst in de Velddienst. We kijken er enorm naar uit. Vanwege onze visum mogen we niet samenwerken, dus hebben we allebei een afspraak gemaakt. Omdat Arno en Myrka naar Bethel zijn mag ik samen met een zr haar studie leiden morgen, heel spannend!

Hahaha, nu ik dit aan het typen ben ziet Rich een mega grote hagedis. Hij houdt er van, ik blijf veilig op ons verandaatje zitten. In ons huisje zitten heel veel kleine hagedisjes maar ik heb geleerd dat dat onze vriendjes zijn. Zij eten alle ongedierte en muggen op dus ben ik niet heel erg bang meer voor ze. Verder valt het met het ongedierte tot nu toe mee.

Het congres was fantastisch! Er waren er rond de 400. Zoals Richard al vertelde gaat het heel anders dan wij dat kennen. Het werd gehouden in een school en duurde 2 dagen. Heel bijzonder te zien is dat broeder en zusters heel veel moeite doen om hier te komen. Sommigen moeten 4 uur rijden. Ze huren daarvoor een truck en staan met z'n allen in de laadbak, 4 uur lang! Ze overnachten met z'n allen in de koninkrijkszaal en hebben hun hele hebben en houden mee incl eten, hout en kippen. Ze kijken heel erg op tegen blanke mensen, waardoor ze het extra bijzonder vinden als blanke mensen naar Oeganda komen om hen te helpen. Iedereen komt naar je toe, bedanken je voor de moeite die je hebt genomen om hier te komen en kindjes zijn gek op je aandacht. Ja ben echt verliefd op ze geworden! Kinderen hebben geen of weinig speelgoed dus hoe klein ze ook zijn, ze zitten de hele dag op hun stoel te luisteren naar het programma en in hun bijbeltje mee te lezen. Kleine baby's (een studie van Myrka met een baby'tje van een maand oud die er de 2 hele dagen was, zoveel bewondering voor) liggen op de grond te slapen. Ook gaan dingen soms niet zoals je ze plant. Zo viel regelmatig de stroom uit, deden de filmpjes het niet of kwam het doek met congresthema naar beneden vallen. Niemand klaagt, moppert of lacht uit. Ook zit iedereen op z'n plek als de muziek(video) start. Daar kan ik nog wat van leren hahaha! In totaal waren er 19 dopelingen wat betekend dat er een hele groep bij gekomen is!

Qua hygiene moesten we wel een knop omzetten. We hadden ons voorbereid op het ergste, dus tot nu toe valt alles ons nog heel erg mee. Het is zoals het is en je hebt ermee te doen. Maar dat valt echt in het niet bij alle geweldige ervaringen en lieve mensen.

Vandaag hebben we een rondleiding gekregen door Hoima. Omdat Arno en Myrka voor 2 weken naar Bethel zijn moeten we het een klein beetje zelf opknappen. Dus hebben ze ons, heel lief, wegwijs gemaakt. Zo hebben we internet kunnen regelen, boodschappen kunnen doen en voor het eerst een reisje gemaakt op de boda boda. Een brommer die al taxi dient. Ze vervoeren er echt alles mee, dus soms is dat wel een heel grappig gezicht. Ondanks dat ik er enorm tegenop zag, ging het prima!

Zo, ik heb jullie nu bijgekletst van de afgelopen dagen. Heel veel indrukken, dus sorry voor het lange verhaal. Respect als je tot hier gekomen bent met lezen, maar het is voor ons ook een beetje ons persoonlijke dagboek.

Geschreven door MetdeBlaauwtjesopstap