Jawel, we hebben het erop gewaagd, we gaan op safari. Heel luxe hadden we onze eigen chauffeur met eigen auto. Zelfde als die ons vanaf Kampala naar Hoima had gebracht. Dat zat dus best oké. We hadden afgesproken dat we om 8.30 zouden worden opgehaald en dan om 12.30 in het park zouden aankomen. Onderweg blijk je dan al de nodige dieren te gaan zien. Koeien, geiten en enkele bavianen. Op advies van de chauffeur hebben we daar nog even een brood voor gekocht onderweg. Die weg ernaartoe is trouwens ook best leuk, want je moet je voorstellen dat je naar het grootste wildpark van Oeganda gaat, denk dan aan Nederland. Hoeveel borden kom je wel niet tegen om naar de hoge veluwe te gaan? Nou, je komt er hier dus geen één tegen. De chauffeur kent de route dus hij slaat soms in eens af, waar je volgens onze kaart in het dorp zou moeten afslaan en dat is dan de juiste weg. Verder nog zo’n mooie vergelijking met Nederland. Als je de afgelopen periode over de A6 naar Amsterdam ging, dan werd je over de andere weghelft geleidt. Dat is namelijk veiliger voor de wegwerkers. Hier is dat een kwestie van, je zoekt het maar uit. Er liggen hopen zand/gruis op jouw weghelft en dan is het een kwestie van kijken wat je doet als er een tegenligger is. Je probeert maar tussen die hopen te kunnen stoppen en anders moet een van twee achteruit. Fietsers en boda’s die kunnen er best tussen wachten en anders is er gelukkig altijd een greppel waar ze in kunnen. Best een unieke ervaring dus. Maar ook behoorlijk mooie route. Je ziet weer een ander deel van het land.

Onderweg troffen we dus onder andere een hele oude baviaan aan. Daar zien jullie ook een foto van bijgevoegd. Uiteindelijk kwamen we rond de middag aan in het nationale park. Je koopt dan een ticket voor 24 uur. Dus je mag er tot de volgende dag, zelfde tijd als binnenkomst blijven. We hadden ook een tent besproken. Inderdaad, voor het eerst sinds de fietstocht naar zweden, heb ik weer in een tent geslapen. Moet daarbij alleen wel aantekenen dat de tent wel gewone bedden had. Mooie plek hadden we, want het is vanaf onze camping wel 5 minuten naar de boot, maar nog veel belangrijker er is een goed restaurant met hamburgers!!!! Want tsja, ik krijg toch wel een beetje last van afkickverschijnselen door het niet eten van vlees. Dus na twee burgers voor mij en een voor Nienke en stukjes brood en salade voor de vogels, konden wij er helemaal tegenaan. Op naar de boot voor onze tocht over de Nijl naar de waterval. We zaten in een lekker slank bootje van twee stoeltjes breed met een minuscuul gangpad er tussen. Het grote voordeel is dan natuurlijk dat je beide direct alles ziet en super dicht op het water zit. Hij hangt alleen ook gelijk schuin als er te veel gewicht aan een kant van de boot zit. Nu ben ik vast wel iets kwijt geraakt aan gewicht, maar ben natuurlijk nog niet zo licht als Nienke. Dus toen er ook nog een paar andere aan mijn kant gingen zitten, hing de boot over naar mijn kant. Dat betekend enkel natuurlijk maar dat ik nog iets dichter bij de dieren was. Krokodillen, zeker die van de Nijl, en nijlpaarden doen gelukkig nooit iets. Dus dat is alleen maar leuker. We hebben toen een boottocht gemaakt van 2 uur naar de waterval. Onderweg hebben we al veel dieren gezien. Uiteraard nijlpaarden, maar ook krokodillen, vogels, giraffen, waterbuffels, olifanten en had ik al nijlpaarden gezegd? Zowel met jongen als die door de rest apart was gezet van de groep. Heeft iets te maken met mannetjes gedrag. Op de oever zeggen we verder ook nog pumba’s (weet ik veel hoe die dieren echt heten maar dit heb ik geleerd van Disney) en impala’s. Super mooie tocht dus. Het voordeel was wel dat onze boot als eerste vertrok, daardoor waren de dieren nog niet weg door het geluid van de motor. Jullie treffen dan ook enkele foto’s bijgevoegd aan. Aan het eind van de tocht waren we vervolgens bij de waterval. Nienke en ik hadden besloten dat we er hier uit zouden gaan. We wilden namelijk wel naar boven wandelen. Het moest een hele mooie tocht zijn, maar oh, wat was het zwaar. Het is natuurlijk al warm hier en wij begonnen pas om 1600 aan de tocht. Dus alles was lekker warm. We hebben dan ook gretig gebruik gemaakt van elke view-spot die er was. Daardoor kwamen we wel heel bezweet maar niet meer dood-dan-levend boven aan. Onderweg hebben we dus ook de tweede waterval van Oeganda gezien. Het water van deze waterval kwam vroeger via de andere naar beneden, maar ze hebben deze later omgeleid ter herinnering aan de onafhankelijkheid. Wat een ongelofelijke kracht komt er daarbij vrij. Super mooi om te zien en te voelen door de wind die het water met zich mee brengt. Wij vonden het ook heel bijzonder om te zien hoe hier de hele tijd door het opspattende water een regenboog was. Gelukkig stond boven de chauffeur te wachten zodat we niet terug hoefden te wandelen. Want je denkt misschien dat het omhoog gaan zwaar was, terug moet eigenlijk wel net zo erg zijn geweest. We kwamen er namelijk een paar tegen die terug liepen en het was toch eindelijk wel zo iets van, zij liever dan ik.

Na de zware tocht rijden we terug naar de camping waar we nachts verblijven in de tent. Bij de camping zit een leuk restaurant waar we kunnen kiezen uit 3 menu’s en gaan voor de kip curry met rijst en een lekker flesje bier. Ons eerste biertje deze vakantie en dat smaakt na zo’n lange tocht heerlijk. Er hangt een hele leuke vibe in het restaurant en camping. Iedereen is terug van zijn avontuur en iedereen is enthousiast, loom en relaxt. Na het eten besluiten we onze tent op te zoeken, we zijn heel erg moe. Bij het inchecken vermelde de receptioniste dat we wel altijd een zaklamp bij ons moesten hebben omdat er nijlpaarden in het kamp rondlopen en het niet zo handig is als je er tegen 1 opbotst. Dat is ook de enige mededeling die we kregen. Wat je dan moet doen, stil op de grond liggen, hard roepen of rennen, dat wisten we allemaal niet en kregen we ook niet te horen. Dus met toch wel knikkende knieën lopen we naar onze tent en ja hoor, dank zij onze zaklamp ontdekken we een paar tenten verderop een nijlpaard. Zo gaaf maar ook best spannend. Als we eenmaal in onze tent zitten horen we dat er niet ver van ons vandaan een nijlpaard staat te eten. Balen, onze raampjes zaten naar beneden. Dus zo dapper als ik ben schiet ik de tent uit om de raampjes omhoog te rollen. Steeds kijkend naar het imposante achterwerk van een nijlpaard. Het verhaal van Nienke hoorde ik op de een of andere manier nu niet, had iets te maken met spanning. Door de open raampjes kan iedereen natuurlijk naar binnen kijken, maar dat boeit niet. We hopen natuurlijk een nijlpaard te spotten, al blijven we er de hele nacht voor op. Niet veel later besluiten we toch samen te bidden voordat we gaan slapen. In een keer horen we een geluid alsof er een heel groot paard naast onze tent staat te grazen. Dus mijn woorden zijn in eene, Jehovah, we gaan het even onderbreken om te genieten van uw scheppingswerk en Nienke en ik liggen dwars over onze bedden als twee kleine kleuters kijken naar een nijlpaard langs onze tent op nog geen meter afstand. Wat is dat gaaf! Gelukkig hebben we een hele dikke tent tussen ons in, dus we spreken geen woord met elkaar. Daarnaast, licht uit, dus we zien niet super veel, maar zullen er vast hebben uitgezien als twee kleine kleutertjes met een ijsje. Toen het kolos door liep, het gebed afgemaakt en hup proberen te slapen. De volgende ochtend zou de wekker al gaan om 5 uur, zodat we zeker weten met de eerste boot naar de overkant zouden kunnen voor de safari!

Gelukkig, alls ging goed ochtends. Althans, alles……ze waren ons ontbijt kwijt. Bleek op de verkeerde naam te staan en die twee personen die nu ook onze lunch hadden, vonden het niet heel gek dat ze nu in eens 5 zakken hadden. Maar uiteindelijk opgelost en we konden weer naar beneden en kijken naar het wild. Gaaf om de zon dan op te zien komen boven de rivier. Aan de overkant hebben we een ranger uitgezocht en zijn op zoek gegaan naar de beesten. In het begin schiet je natuurlijk nog een foto van elke dier, uiteindelijk heb je zoiets van, een giraf of 100 ze hebben allemaal lange poten en een lange nek. Hoewel het wel heel gaaf was toen er een bijna tegen de auto op rende, dat is toch wel mooi om te zien, maar dan heb je de camera natuurlijk niet in de buurt. Uiteraard heb je die ook niet in de buurt als je eindelijk een leeuw spot. Maar goed, we hebben het zelf wel gezien en dat is natuurlijk ook wat waard. Verders hebben we zelfs jakhalzen gezien en dat moet ook iets bijzonders zijn. Alles bij elkaar hebben we er goed van genoten. We hopen dat jullie dat ook een beetje kunnen doen van de foto’s. Na de safari zijn we weer naar huis gegaan en daar hebben we toen toch maar vroeg ons bedje opgezocht. Thuis was het toch iets rustiger dan in een tentje.

Geschreven door MetdeBlaauwtjesopstap