Allereerst willen we jullie bedanken voor alle leuke en lieve reacties die jullie schrijven op onze blog. We vinden het echt geweldig dat jullie elke keer de moeite nemen om de lappen tekst te lezen. We kregen een aantal vragen over het weer en de boda boda.

Het weer is hier goed. Als de zon volop schijnt is echt wel heel erg warm. In de Velddienst valt het alleen echt wel mee. Als je een gesprekje hebt sta of zit je meestal in de schaduw of kom je bij de mensen binnen. Het is alleen echt heel erg warm als je bijvoorbeeld naar het gebied moet lopen of naar een nabezoek/bijbelstudie. Dan loop je in de Afrikaanse zon. Ook zijn we al in het regenseizoen belandt. Dat hebben we al een paar keer gemerkt. Dan komt het echt met bakken uit de lucht. Maar het voordeel hier is dat je het goed ziet aankomen. Zware, donkere wolken, harde wind en grote daling van temperatuur dan weet je er komt zware regen. En je weet dan ook dat dan meestal de stroom uitvalt. Vandaag kwamen we thuis uit de Vd en hadden we 7 uur lang geen stroom. Je raakt eraan gewend hoor!

De snelheid van de boda boda weet ik niet. Ik heb het een paar keer proberen af te kijken, maar de meeste snelheidsmeters doen het niet. Het ligt trouwens ook aan de chauffeur, de een gaat wat harder dan de ander. Kuilen proberen ze zo goed als mogelijk te ontwijken, wat niet altijd lukt. Dus goed vasthouden is wel belangrijk hahaha! In principe kunnen we met z'n 2en op de boda maar vinden we niks. We zijn denk ik een beetje verwend. Daarbij hebben we vaak onze boodschappen mee, dus dat wordt wel krap. Dus nemen we meestal een eigen boda, dat scheelt 1000 shillings oftewel ong 35 cent.

Wat ook wel leuk om te vertellen is is dat we hier in Hoima een ware attractie zijn. We zijn op dit moment zo'n beetje de enige blanken in het dorp. Dus we zijn echt een bezienswaardigheid. Kindjes komen overal vandaan rennen en roepen "Mzungu Mzungu Bye!" wat zoiets betekent als "Hé witte!" Ze zijn dan dolgelukkig als je naar ze zwaait of iets tegen ze zegt. Vandaag werd ik ondergelopen door 6 kindjes die me begonnen knuffelen omdat ik blank ben. We weten dus nog steeds niet of het positief of negatief is, we voelen onszelf er soms een beetje naar onder. Maar ja, even niks aan te doen.

Vandaag was de Velddienst weer heel erg leuk. De actie was bij een benzinestation, een stuk van het centrum af. We hadden allebei geen afspraak. Omdat we bezoekers zijn in Oeganda en een visum hebben voor 3 maanden mogen Rich en ik niet samenwerken in de dienst. Wel jammer, maar we mogen wel samen nabezoeken en studies bezoeken omdat we dan als het ware op visite gaan. Dus we werden ingedeeld. Ik mocht samenwerken met Elizabeth een zr van 16 jaar. De schoolvakanties zijn hier trouwens begonnen, dus ze had lekker veel tijd om in de Velddienst te gaan. Ze leidt trouwens 12 bijbelstudies, ik stond echt versteld. Ook deze reis troffen we elke deur en elk winkeltje thuis. Het gebied waar we in werkte is het armste deel van Hoima wat betekend dat mensen weinig opleiding hebben gehad en eigenlijk geen Engels spreken. Dat is jammer voor ons, omdat we dan niet veel kunnen zeggen. Toch heb ik enkele gesprekjes gehad, wat tijdschriften verspreid en 2 filmpjes kunnen laten zien. En een nabezoek opgedaan waar ik volgende week terug mag komen.

Wat trouwens wel leuk is om te vertellen is dat als je een gesprekje hebt met iemand er al heel snel veel mensen omheen kunnen staan. Dat vind ik wel wennen omdat in Nederland we dan denken dat we iemand storen. Hier is het geen probleem, hoe meer mensen het horen hoe beter. Dat geldt trouwens ook als je predikt in de winkeltjes. Zo hadden we een gesprekje met een man en ik startte het filmpje. Algauw kwamen er 4 vrouwen en 10 kinderen bij staan.

Elizabeth wilde graag naar 2 bijbelstudies van haar, maar omdat Richard zijn partner er algauw mee stopte gingen we met z'n 3en op pad. De 1e studie was er niet, een uitzondering. De andere wel. In een shopje van 9 m2 boordevol met spullen zaten we naast elkaar gepropt op krukjes. De studie was heel leuk. Daarna zijn we doorgelopen naar Richard zijn nabezoek Doreen. Wat een lieve vrouw en zo'n leuke studie. Echt genieten.

Na de boodschappen kwamen we thuis en waren we doodmoe.

Hoe gaat het met jullie allemaal in Nederland? Hoe gaat bij jullie eigenlijk de speciale actie met de Wachttoren? We waren het een beetje vergeten maar ze schenken er hier heel veel aandacht aan. Het loopt dus als een trein!

Geschreven door MetdeBlaauwtjesopstap