Vandaag hebben we de wijnroute uit het ANWB boekje gereden. Boekje was weliswaar bij gewerkt tot 2006, dus we hoopten dat het nog kon.
We zijn als eerste naar Peralada gereden. Dat was de start van een route door de L' Albera. ( Dat is de naam van die wijnstreek) Al in de Romeinse tijd waren er in L' Albera wijnstokken te vinden. In de middeleeuwen zetten de kloosters de traditie voort. Vooral de Benedictijner monniken van Sant Pere de Roda legden met eindeloos geduld terrasvormige wijnvelden aan.
Dankzij de wijn kon ook de handel en de scheepvaart in de omliggende havens tot bloei komen. De wijnbouw stortte in toen in de 19e eeuw de meeste wijngaaren door druifluis werden vernietigd. In veel gevallen werden die terreinen beplant met olijfbomen. Maar in de L' Albera, dat al sinds 1975 beschermde wijn gebied is, worden tegenwoordig op een oppervlakte van 500 hectare weer witte Macabeo- en Xarellodruiven, rode Garnatxadruiven en sind kort Chardonnaydruiven verbouwd.
De witte Pescador of de Blanc de Blanc uit de slotkelder van Perelada hebben ook buiten Spanje naam gemaakt.
Liefhebbers uit de streek komen met jerrycans naar de wijnmakerijen toe en laten die vullen. Omdat de Cellers, Bodegus, en cooperatieves hun bezoekers uitnodigen om de wijn te proeven kan iedereen die dat wil zich aan de wijnen laven.
Zo wij ook.

We hebben een wandeling gemaakt door het mooie en zeer oude Perelada. Wat een prachtig dorp.
Hier hebben we vast wat ooievaars waargenomen op hun broedplaatsen.
Door het plaatsje Garriguella gereden via Vilajuïga naar Espolla.
Onderweg niets dan wijngaarden en olijfgaarden gezien. Jammergenoeg was het een smalle weg zonder parkeergelegenheid om foto's te nemen.
Dus al rijdend een plaatje geschoten.

In Espolla zagen we al mensen met jerrycans lopen, dus wij er achteraan. Tja, een echte cooperatieve.
Een ruimte gevuld met flessen wijn, vaten wijn om zelf te tappen, honing, allioli en nog wat ingemaakte Spaanse producten.
We hadden een jerrycan bij ons, dus vullen maar na het proeven. Nog wat producten meegenomen en op naar het volgende dorp.
We gingen nog naar Capmany, het eindpunt van de route.
Doel was de wijnmakerij Oliveda met wijnmuseum.

De weg er naartoe was weer een smalle weg maar eenmaal in het dorp besloot Tom niet verder te rijden in de enge straatjes.
Gelukkig was er een parkeergelegenheid en met het adres in google maps kwamen we bij Olivera aan.
Het was wel een tocht van klimmen en afdalen op de straatjes. Lekker voor de kuiten.
In dit dorp zijn 9 cooperatives.
Oliveda heeft een oude familiegeschiedenis dus die hebben we uitgekozen.
Het wijn museum bezocht, een cava gekocht en op huis aan.
De hele dag was het tegen de 30 graden.
Er waren niet veel mensen op straat, wel wat toeristen.
Omdat we weer veel foto's hebben willen we ze jullie niet onthouden. En wie het teveel vind die kan stoppen met kijken :)
Het was een heerlijk, maar vermoeiend dagje.

Geschreven door Marisa.en.Tom.op.pad