Oké, wat een ochtend in Funchal had moeten zijn en een middag bij het zwembad liggen relaxen is niet echt gelukt...

Nouja, het klinkt erger als dat het is. Ik moet het een beetje spannend houden voor jullie natuurlijk😂 haha.

Vanmorgen waren we vroeg op. We zouden naar de tabakwinkel en de bekende chocoladewinkel gaan en vervolgens weer terug te gaan om te relaxen. We hadden alles in Funchal gezien wat wij wilden zien; dus mooi rustig dagje.
Daar dacht mister Bash anders over...🙄
Na een enorme omweg richting de tabakwinkel en het even zitten op een steen midden in de stad, kwam Bash met het idee om nog een stuk sightseeing te doen.
En je raadt het het misschien al... met zo'n enorme toeristische bus. Iets wat ik niet zo snel doe, want ik vind het leuker om zelf van alles te ontdekken. Maar goed, na lang twijfelen of we de route niet zelf al 100x hadden gelopen, kocht Bash de kaartjes en zaten we met 15 minuten in de gele bus en moest ik er maar aan toegeven dat mijn zwembad avontuur niet door zou gaan.
(Bash zei dat dat nog wel zou lukken... )
Inderdaad na 20 min hadden we dezelfde route die we hadden gelopen. Het enige voordeel was nu dat we informatie kregen over bepaalde standbeelden in de stad, de fabrieken en de haven.
Na een tijdje kwamen we bij een echt vissersdorpje: Câmara de Lobos. Echt een super schattig dorpje met enorm veel kunst.
Door de smalle straten zag je gekleurde bloempotten en er hing 'kunst' boven je hoofd en daar hebben we wat foto's gemaakt. Leuk om de kleine vissersbootjes in deze mini haven te zien en hebben we een stuk gelopen.
Ook hebben we daar een late lunch genomen. Alles is daar bijna vis, want tja... verser kan je het niet krijgen! Bash at lekker 'black fish' en garnalen en ik had een sandwich met pesto en brie. Dat was trouwens het enige wat op de kaart stond zónder vis😂

Daarna zijn we de bus weer ingestapt en zijn we naar een uitkijkpunt gegaan. En vervolgens onze route verder voortgezet in de bus terug naar Funchal.
Ik kan soms zo lastig omschrijven wat de uitzichten zijn. Overal waar je kijkt, loopt, staat, rijdt, maakt niet uit; je hebt overal uitzicht. Hopelijk met de foto's kunnen jullie een beetje zien wat ik bedoel.
Op de terugweg zat er een Engels stel naast ons. Leeftijd van mijn ouders denk ik. De man had zich vastgeklamd aan de stoel voor zich. Hij had zo enorme hoogtevrees en keek ook weg wanneer je naar beneden kan kijken. En eerlijk is eerlijk; je kan heel vaak naar beneden kijken want het zijn allemaal afgronden en alles ligt op een berg/heuvel. Niets is vlak hier.
Aangezien wij aan de andere kant zaten, had ik ze gevraagd om aan onze kant te zitten. Die man was zo bang en ik voelde zo met hem mee. Zweet kwam overal uit en dat vond ik gewoon zielig. Ze bedankten, maar hebben toen en daarna wel 5x samen gezegd dat ik zo aardig was en ze hadden ons bedankt. Wanneer hij ergens staat, is het oke. Maar zo kijkend naar een 'afgrond' vond deze man toch even te veel. Zijn handen waren gewoon helemaal rood en paars geworden van het vasthouden van de stoel🙈 zo sneu!

Vervolgens in Funchal natuurlijk nog even de chocolade gekocht. Handgemaakte chocolade én met vullingen uit Madeira. Echt te gek winkeltje😍
Daarna nog een ijskoffie gedronken bij de haven en vervolgens weer terug naar het hotel.
En wat denk je? Het was inmiddels 18.45 uur. Dus mijn zwembadmiddag was in het water gevallen🧐
Maar eerlijk is eerlijk; we hebben het heel gezellig gehad, weten meer van het eiland én hebben we echt een vissersdorpje 'ontdekt' met enorm veel locals en dat vind ik leuk!🐠😁

We hebben wat dingen in 'huis' gehaald voor morgen en hebben lekker op ons balkon gegeten.
We gaan slapen, want morgen staat er een lange dag op ons te wachten. We gaan naar het noord-westen van het eiland met een jeep. We zijn erg benieuwd!

Lieve groetjes🌴❤️

Geschreven door Manons.reisblog