Lieve allemaal,

De laatste dagen waren aangebroken. De laatste week was weer begonnen en dan zit dit nieuwe avontuur er weer op.

Zondagochtend was een brakke zondag. Gezien wat er allemaal gebeurde sliep ik weinig en was ik niet op mijn best... 🙈

Maar we hebben natuurlijk wel iets gedaan, want een dag niks doen past niet in het schema van Bash! 😂
Maar dit wilde ik graag zelf.
Van de familie van Mechelen had ik veel zwembroekjes gekregen voor kinderen en bandjes om te zwemmen, dat was super lief en ik wilde daarom met de kids vd familie van Bash zwemmen. Super enthousiast was hij niet, maar ik heb hem toch overgehaald. Zelf dacht ik aan een stuk of 5, die ken ik nu bij naam, mja ik kan dan niet de andere laten zitten dus uiteindelijk waren we met 10 kids onderweg naar het zwembad.
Van te voren in het huis was het al een chaos nadat we hadden verteld dat we naar het zwembad gingen. Iedereen stond te springen en te schreeuwen en ik raakte een tikkeltje in paniek.
Zwemmen met 10 kinderen, van alle leeftijden maar al die 10 kinderen hadden nog nooit een zwembad in hun leven gezien en dus ook nog nooit gezwommen.
Gelukkig de schoonzus ( de moeder van de 2 jongste ) ging mee en 2 broers van Bash. Daar was ik wel blij mee, zoveel ogen heb ik nu ook niet. 😊

Op naar het zwembad! 🏊
In de motorking zaten ze allemaal opgepropt tegen elkaar aan, maar wat was het een feest. Ze riepen allemaal mijn naam en gingen, met de ruimte die ze nog hadden, een soort van dansen. Ze waren helemaal blij!
Aangekomen bij het zwembad, moest ik betalen. Uiteindelijk betaalde ik 1 euro per persoon, nou dat kon ik niet laten schieten!
Iedereen hand in hand langs het hek en ze waren net als wilde beesten. Maar tegelijkertijd was het super schattig om te zien.

Na een matje gepakt te hebben ging iedereen zich omkleden en natuurlijk schoot er 1 weg, ik in paniek, maar gelukkig ging het water niet in 😂
Allemaal omgekleed? In een rijtje langs de douche en hoppa en kinderbad in. Daar hebben we zo ongeveer 5 uur in gelegen, maar wat vonden die kids het super zeg! Er was één kleintje die het echt niet leuk vond, die bleef maar huilen en viel zowat in slaap in het water...
Die hebben we er maar uitgehaald, was sneu, maar ook wel weer grappig om te zien.

Het was een vermoeiende middag, zeker na zo'n vermoeide nacht, maar ik heb zo genoten van al die heerlijke bekkies en zij vonden het ook echt heel erg leuk, nou wat wil je nog meer? 🤗

Na het zwemmen weer naar huis, de vrouwen in het huis hadden water gekookt zodat iedereen een soort van warme douche kon krijgen. Dat was echt heerlijk!!! 😁

Daarna zijn we wat gaan eten en lag ik denk ik al om 20u te snurken 😴 Ik vond het wel mooi geweest, haha.

Maandag ben ik eigenlijk de hele dag bezig geweest met de dozen. Ik had bijna 2 dozen gesorteerd voor mijn gastgezin, een doos voor de familie in de bush, 2 dozen voor de nieuwe school en een doos voor het weeshuis. De rest ik naar de hele community gegaan waar Bash woont. Ze kwamen stuk voor stuk mij bedanken en de mensen in Holland bedanken. En ik bedank jullie, want zonder jullie had ik het echt nooit gered!!!👍

Daarna zijn we wat wezen eten, en hebben we nog wat gedronken en weer terug naar huis gegaan. Beetje de spullen opgeruimd en toen weer lekker slapen.

Dinsdag was nog een drukke dag.
In de ochtend had Bash introductie van de nieuwe vrijwilligers en ik moest al de zooi opruimen van de dozen, die lagen echt overal! Dus ik moest eerst alles opruimen en weer opnieuw ordenen in de watercompany, waar alles stond en daarna naar de kamer brengen. Gelukkig konden we alles brengen tot aan 4 dozen en ging dit prima. Daarna mijn ogen zooi opgeruimd en mijn koffer alvast gepakt. Dat was ook nog weer een klus. Morgenmiddag vertrek ik al met de bus maad Accra, dus dan moet het klaar zijn.

Daarna ben ik naar mijn gastgezin geweest om alle spullen te geven die ik voor hen had uitgezocht. Dat was echt heel leuk!!!
Assana, mijn gastmoeder bleef maar lachen en de jongens ook. Ze waren zo ontzettend blij met de velen kleding en wat klein speelgoed dat ze hadden gekregen. De 2 jongste hadden na het speelgoed natuurlijk geen aandacht meer, maar wat was het weer prachtig om te zien. Ook de oudste, die nu denk ik 17 of 18 jaar is was ontzettend blij met al zijn spullen.
'God bless you, I will pray for you and you and the people who give you all the stuff, they are having a big heart!'
Zo.. dat is mooi he???
Wat een prachtige familie ❤

Ze waren ontzettend gelukkig, na nog wat kletsen een paar dikke zoenen, foto's verder en knuffels gingen we verder.

Onderweg naar de bush, eerst omkleden, spullen pakken en onderweg. Uurtje op de scooter en ook daar waren ze zo ontzettend blij. De moeder heeft net een paar maanden oude baby. Ik had haar wat babykleertjes gegeven en ze moest bijna huilen. Prachtig! 😊

Het werd al donker dus weer terug naar huis. Ondertussen was het al tegen 20u. We hebben pizza besteld en mee naar huis genomen. Daarna gegeten en film gekeken. De eerste 10 minuten heb ik gezien, toen was ik al afgedwaald 😴

Vandaag moesten we vroeg op staan omdat we om 08.00 verwacht werden op het project. Dus hup om 07.30 uur op de scooter opweg naar school.

We kwamen aan en in eerste instantie was ik echt teleurgesteld in hoe het eruit zag. Ik had wat anders verwacht en veel meer. Ze hebben niet veel uitgevoerd de afgelopen dagen en dat vind ik echt heel jammer.

Maar goed, ik liet het al snel weer los want op dat moment kon ik er toch niet veel meer aan doen. De headteacher kwam en vertelde dat het 'landseizoen' is voor de boeren en dat een hoop mensen uit de community land hebben waar ze op moeten werken waardoor ze dus niet op beide plekken kunnen zijn. Nja dat is logisch en op het land verdienden ze geld en werken aan een school niet. Maar goed..
Bash was ook een beetje teleurgesteld en kon dat goed uiten naar de mensen van de community en vertelde dat ze het moeten doen voor hun eigen kids hun toekomst. Dat begrepen ze ook en al snel kwamen er allemaal mensen helpen om de grond in de lokalen te scheppen.

De headteacher vertelde een hoop en dat ze zo ongelooflijk blij was met de 2 lokalen voor P1 en P2. De kleuters dus. Ze voelde zich ziek en dacht aan Malaria, maar ze is toch gekomen. Na wat gepraat te hebben gingen we naar haar kantoor.

Eenmaal aangekomen ging ze staan en vertelde dat ze super blij was, maar ook haar team. Dat de kids gezond en op de goede manier nu les kunnen krijgen. De mensen in Nederland wilde ze bedanken en vooral mijn inzet. Erg lief.
Toen kreeg ik een kadootje van haar, nja van de hele school. Een typisch Ghanees shirt. Een speciale met een hart erin ( als je goed kijkt ). Dat geeft geluk.
Ook had ze gezegd dat ze zelf ook had gehoopt dat het meer zou zijn als ik weg zou gaan, maar dat het nu niet anders was. Dat klopt, erg jammer, maar het is inderdaad niet anders.
Ik ben toch al trots dat dit in ieder geval gebeurd is en ik weet zeker dat het afkomt en dat ik in NL goed op de hoogte gehouden wordt. Aan die gedachte hou ik me vast!

Na het kadootje moest ik het natuurlijk aantrekken, dat deed ik, iedereen vond het natuurlijk grappig, bloedje heet, maar okay. 😂
Ik vind het in ieder geval super lief dat ze de moeite hebben gedaan om uberhaupt iets te doen 😊

Daarna moest ik een tijdje wachten, dan maar toe kijken hoe de mannen aan het werk zijn. Wat een rot klus, menig man in NL zou dat niet meer kunnen...

Daarna werd ik geroepen. Ik dacht wat gaat er gebeuren. Ik kwam binnen en daar zat de chief en alle oude mannen van de community. Ik heb voor het eerst geknield en mensen knielde voor het eerst voor mij.
Ik schrok, want dat had ik niet verwacht. Allemaal mannen, stuk of 8, in hun mooiste kleding en 'hoedje'. Zag er wel echt mooi uit. Daar heb ik geen foto's van, meer omdat ik dat respectloos vond.

Engels spreken ze niet, dus er was één man die alles vertelde wat die mannen wilde vertellen en Bash vertaalde het naar het Engels. Het was best indrukwekkend. Al gewoon zo iedereen bij elkaar en dan ook nog de woorden die ze zeiden.
En dan... klinkt het in het Engels eigenlijk nog mooier! Haha.
Om heel veel woorden kort te houden, hier een korte samenvatting:
God bless you and everyone who helping this project.
We zijn ontzettend blij en waarderen enorm wat jij hebt gedaan.
We zullen voor jou en je familie bidden dat alles in jullie leven op de juiste manier zou verlopen!
Nou en nog een hoop van dat soort dingen.
Ik ben niet gelovig, maar toch als mensen een hoop lieve woorden zeggen heeft dat ook wel zeker iets ❤

Het was echt super mooi en op het laast ging iedereen nog bidden en hoopte dat alles goed zou komen.

Jammer dat ik het niet af heb gezien, maar ik ben zeker trots op hoe het hier gegaan is! Een super en fijne tijd heb ik weer gehad.

Daarna nog wat andere zaken regelen en toen weer naar huis.
De familie van Bash gedag gezegd en dat was ook wel bijzonder. De aller kleinste begon te huilen en is niet meer gestopt!

In de taxi...
Ik laat het allemaal maar even bezinken. Nu in de bus naar Accra.

Ik ga alles even op me in laten werken en hopelijk wordt het een een knappe busreis.

Hopelijk hebben jullie genoten van deze blog en zal nog wel een blog posten hoor!
Geniet alsjeblieft van de foto's!

P.S.
Ik ben ook nog naar een ander project geweest, niet over verteld, maar wel een foto van met kids. Anders wordt het teveel...

Dikke kus ❤❤❤

Geschreven door Manons.reisblog