Hoi allemaal,

Vanmorgen vroeg ontbeten met jawel weer een ei. Ik ga eens kijken of ik iets anders kan scoren voor morgen vanavond.

We moesten vroeg op om naar de winkel te gaan, maar we belandde bij de eerste hulp. Gelukkig niet voor mij of Bash, maar een vrijwilliger had een ongeluk gehad op de scooter met iemand die haar ophaalde van het weeshuis. Normaal dus met een yellow yellow, nu met de scooter. Haar knie en arm lagen open, maar gelukkig waren het allemaal schaafwonden. Ze werden goed geholpen zei ze meteen, maar ze had geen genoeg geld om haar medicijnen te betalen. Dus dat heb ik maar voorgeschoten. Daarna is ze terug gegaan naar de lodge en daar was mister Bob meteen met een zakje water. Zo een lieve man. Er is een wat oudere vrouw die van huis uit verpleegkundige is en die samen met haar dochter gaat werken in het ziekenhuis, dus die ging er ook meteen naar kijken, dus dat wordt allemaal goed geregeld. Sneu.. ze moet nog een paar dagen totdat ze naar huis gaat. Hopelijk gaat het beter.

We moesten een stuk rijden om naar een andere 'houtwinkel' te gaan. Deze beste mensen verkopen het beste hout in heel Tamale. Nja, dat moet je dan maar geloven. Maar ik was onder de indruk van hun manier van werken, en dat op een positieve manier.

Na veel praten, hout voelen, bekijken, tegen aan tikken hebben we volgens mij wel 4 verschillende soorten hout. De 1 is voor dat de ander voor dat en noem maar op. Helemaal goed.
Het hout was wel ietsjes duurder, maar zag er beter uit dan bij die ander. ( al heb ik er niet veel verstand van )
Maar de prijs was ook inclusief brengen naar de school met een motorking. Nou ja, dat is dan ook wel fijn anders moest je of betalen of het zelf allemaal regelen. Vrachtwagens voor dit soort dingen hebben ze niet... dus dat was fijn.
De baas was een aardige, rustige man. Sprak redelijk Engels en vond het geweldig dat ik dit deed en hij was 'vereerd' dat hij het hout voor mij en de school mocht verzorgen. ( ja ja, meneer wilt gewoon zn geld natuurlijk 😂 ) maar laten we niet van het slechtste uitgaan, het was erg lief dat hij dat zei. Dit waren in ieder geval wel Ghaneze prijzen, dus daar was ik heel blij mee. Ik toverde mijn getelde briefjes uit mijn rugzak en gelukkig kon ik doen waar niet iedereen bij stond. Hij blij, ik blij, de aannemer blij, en de school blij. Nu kan in ieder geval een start gemaakt worden met het dak.

We zijn daar wel tot 14u gebleven. Voor vertellen en blijven wachten totdat alles is gezaagd en in de motorking wordt geladen. Waarom? Anders kunnen ze dus het goede hout wat jij hebt uitgekozen vervangen voor het slechte hout. Ja raar, maar waar. Het is niet iets wat je besteld via bol.com.
Dus we zijn daar een tijd gebleven. Gelukkig kwamen daar ook vrouwen met water en lekkers langs, dus ik had gelukkig iets om op te knabbelen. Dan maar een yoghurt ijsje uit een zakje. Die zijn zoooo lekker 🙈 en dat voor €0,25 😍

Daarna hebben we nog spijkers gekocht, tape, ijzeren platen voor het dak en nog veel meer waar ik geen verstand van heb. Maar we hebben het in huis.
Ook dat werd allemaal, samen met de aannemer naar de school gebracht. We zijn daar niet wezen kijken want dat gaan we morgen doen.

Morgen moet er nog cement gekocht worden en ze kwamen er net achter dat we nog iets vergeten zijn voor het dak. Dus dat moet morgen ook nog worden gekocht.

Het was trouwens wel heel bijzonder. Ik noem het maar een houtzagerij van vroeger ofzo. Het waren soort van kleine hallen, waar in iedere hal iets werd gedaan. De één was aan het zagen ( zonder handschoenen, oordoppen of andere veiligheidsmaatregelen 🤤😲😓) maar dat even terzijde, wat ik trouwens ook wel eng vond!
De ander was bezig met het maken van deuren, de ander was weer bezig met het beplakken van een kledingkast etc. Alles maakte een herrie, maar dat hoorde ik op het laatst niet meer.
Er stonden bij de zagerij ook allemaal vrouwen aan de kant en ik wist niet zo goed waarom. Nou, die vrouwen staan daar om al het zaagsel 1x in de zoveel tijd op te ruimen. Ze vegen het met hun slipper bij elkaar en dan gaat het in een grote kom. Wat ze er verder mee doen weet ik niet.
En ook sommige jonge jongens. Dat ik denk, ik mag hopen dat dit een vakantiebaantje voor je is en dat je je koppie er bij houd met wat je aan het doen bent... 😓

Daarna toch wel honger dus zijn we lekker gaan lunchen met wat lekker drinken. Na al dat water was ik daar echt even aan toe. 🙈

Toen terug gereden. Toen hoorde ik ineens iemand mijn naam roepen. In Ghana? Nou dat vond ik raar, we namen gas terug en ik keek om me heen. En ja hoor daar stonden 2 van mijn gastbroers langs de kant van de weg. Zwaaiend en roepend, hahaha dat was super leuk en schattig om te zien.

Eenmaal weer terug met de kids nog gespeeld. De man van de boxen gebeld die morgen terug gaat bellen ( hoop ik voor hem )
En nog een potje rummikub gedaan.
Daarna kreeg ik iets heeeel vies te eten, maar ze merkte al snel dat ik het niet zo lekker vond en kreeg ik rijst met tomatensaus. Beter...

Toen nog een serie gekeken en de administratie van het project bijgewerkt en nu weer languit op bed.

Mijn internet is niet helemaal top meer, dus ik denk dat de blog morgenochtend wordt geupload.

Dikke kus uit het warme Ghana ❤🇬🇭

P.S. vond dit nog wel een mooie quote! 😘

Geschreven door Manons.reisblog