Wat te doen als je bagage nog steeds niet is gearriveerd?
Jep, cultuur snuiven in Accra!

Inderdaad, we hebben besloten om nog één nachtje in het hotel te blijven en morgenochtend verder te kijken.
Is mijn bagage er morgen nog niet én ze kunnen niet vertellen wanneer dan wel, dan ga ik reizen naar Tamale. Balen, dat dan wel, maar ik ga hier niet twee weken wachten totdat ik iets heb.
En als ik morgen echt niets weet, dan bel ik mijn gastmoeder om te vragen of zij een paar shirts en broeken wilt laten maken. Dan maar op zn Ghanees, maar het is echt niet anders. Ik snap gewoon niet waar al die mensen hun kleding vandaan halen, maar goed.

Vanmorgen, na het ontbijt naar het vliegveld gegaan. Alles gaat hier op zn 'Maybe', 'Time will tell' en 'be patience'. Nou goed, soms is het wel een beetje irrirant, vooral als je denkt dat het niet te moeilijk gaat. Ze waren zelfs een beetje boos dat we kwamen, we hebben gezegd we bellen u. Nou dat soort geintjes ken ik. Ik kom gewoon 🐵

Nadat we bij het vliegveld waren geweest hadden we besloten om dan nog 1 nachtje te wachten. Ja, wat moet je dan doen? Zelf nog nooit zolang in Accra geweest, dus dat was ook wel leuk.

We gingen naar dr. Kwame Nkrumah memorial. Deze man is erg belangrijk geweest in Ghana. Hij heeft er voor gezorgd dat Ghana op 6 maart 1957 onafhankelijk werd van Groot Brittannië. In 1960 werd hij de eerste president van Ghana.
Hij heeft een monument en is daar begraven.
Ook is er een museum over hem, waar ik helaas geen foto's mocht maken. Zijn biografie zag je op mooie platen en allemaal foto's waar hij geweest is. Mooi en toch ook wel indrukwekkend om te zien.
Na wat drinken en alles te hebben gelezen gingen we naar de markt in Accra.

Ik dacht, na Tamale ben ik wel iets gewend. We waren op de markt in Accra, maar echt overal staat iets. Echt overal. Op de halve straat en op de stoep staan kraampjes of zitten mensen om hun spullen te verkopen. Wauww.

Ik was er even klaar mee. Iedereen die je roept en vraagt of je iets wilt kopen, iedereen die naar je 'sist', 'ubrini' roept, wat in Accra blanke betekent en ik was er klaar mee dat altijd iets duurder moet omdat ik wit ben.

OJAA! We kwamen dat museum binnen van dr. Kwame Nkrumah en we moesten natuurlijk betalen. Een Ghanees betaald 3 cedi ( delen door 4 is euro ) en ik niet Ghanees iemand betaald 10 cedi. Nou jaaaa... ik dacht echt belachelijk. Maar goed, wel braaf gedaan.

Terug op de markt. Bash wilde rijst eten, dus naar één of andere local tentje gegaan ( brrr 🤢) hij moest het dubbele betalen omdat ik er bij stond. Nou gelukkig spraken ze in hun taal, anders had ik er op dat moment wel iets van gezegd of ik was weggelopen 😂
Gelukkig heeft hij het gewoon voor 'de Ghanese prijs' gekocht. Pff... ook weet gehad.

Na zo'n ander half uur over de markt was ik er echt helemaal klaar mee. Ik moet zeggen dat het wel indrukwekkend is, alles bij elkaar. Ook de mensen hier zijn toch wel anders dan in Tamale. Ze zijn veel directer, sommigen dragen goede en hippe kleding, maar ook wel veel armoede en dat zie je dan langs de weg. 😯

Daarna nog een ijsje genomen en een taxi naar het hotel.
We lopen de hotelkamer binnen en...
De badkamer is net een zwembad😅
Ach zo blijft het niet eentonig. 🙈
Naar de receptie en er kwam "zo" iemand aan.
Nou dat 'zo' kennen we inmiddels.
Ja hoor, daar kwam hij dan, de monteur.
Op zn teenslippertjes en zn rugzakkie op kwam ie binnen. 😂
Hij was begonnen, en ja daar was iets lek, maar dat hadden we zelf ook in de gaten!
Maar hij heeft het ( als het goed is ) gemaakt. Ben benieuwd morgenochtend 😉
Toen moest de vloer nog gedweild.. dat heeft de aardige jongen vn de receptie maar gedaan, gezien er na een half uur nog niemand was geweest.

Daarna gegeten in het hotel, net lekker wezen douchen en nu in bed.

Ik ga maar alvast slapen, dan is het sneller morgen en wie weet is dan mijn bagage er! Ik zal heel hard duimen in mijn slaap.

Lieve groet,
Manon 😘

Geschreven door Manons.reisblog