Lieve allemaal,

Jep, ik heb het heel lang voor me gehouden, maar nu ik op de airport zit, laat ik mijn gevoelens maar gewoon gaan en zal ik je alles vertellen.

Ik ben verliefd... Ja, ik weet dat ik in NL zei dat ik zeker niet verliefd zou worden, sorry, het is me niet gelukt. 😑

Ik ben verliefd geworden op het land, op de mensen en op de cultuur. Nu zittend, in mijn eentje in gate 3. Wachtend totdat we met een busje naar het vliegtuig mogen. Wauw, ik lees jullie reacties nog eens en wat voel ik mij super blij. Wat een fijne reacties! En als ik straks thuis ben, zal ik wel een klein beetje trots op mezelf zijn! 😁

Verliefd... maar ook een afscheid. Nu het moment dat je echt weg gaat, terug naar je eigen familie en vrienden, eigen land, eigen cultuur, eigen dingen, ja het gewone leven gaat weer beginnen.

Maar WAUW wat heb ik het super tof gehad in het land van mijn dromen. Tijdens het schrijven word ik er zelfs een beetje emotioneel van. Het gevoel van vakantie heb ik de laatste 2 dagen gehad, het gevoel dat je daar echt heb geleefd en gewoond is veel groter. Wauw, ongelofelijk dat mijn droom is uit gekomen.

Een tof gastgezin, nieuwe vrienden gemaakt, leuke groep, goede begeleiding en een hoop gezelligheid wat zal ik dat missen...

Geen "salaminga" elke 5 minuten op straat, geen aanzoeken midden op straat, geen auto's meer die spook rijden, links en rechts inhalen, geen rijst meer kopen op straat, geen koeien, schapen en geiten midden op de weg, geen yellow yellow, geen mister Bob, geen lodge, geen waterzakjes meer, geen gillende kinderen die aan je huid willen voelen, niemand die voor je tankt als je aan komt rijden, geen hostfamily, geen vrijwilligers, geen Sylvester die elke dag trots het zelfde verhaal verteld en laat merken dat hij overal blij mee is, geen bergen meer fietsen, geen T-poly en Tamale, geen 'town' of Melcom. Geen cultuur markt met Prof, geen Bash die 24/7 voor je klaar staat, mee gaat en altijd grapjes maakt, geen kinderen meer die blij zijn met een dopje van een flesje, niet meer achterop de scooter van de mannen, geen vrouwen meer die super zware dingen op hun hoofd tillen, geen babytjes in een doek op hun rug... ik kan nog wel even door gaan... wauw, wat ga ik dat missen.

Wel een prachtige, mooie, emotionele en geweldige herinnering voor het leven. Nieuwe vriendschappen gesloten, nieuwe mensen leren kennen en een nieuwe cultuur leren kennen. Top dat ik dit heb gedaan en ik heb geen 1 seconde spijt gehad van dit avontuur.

Straks onderweg naar huis, naar mijn eigen lieve familie en vrienden, waar ik natuurlijk ook zin in heb! Het was een prachtige ervaring en ik ga zeker een keer terug! Wauw wauw wauw, jep sorry verliefd!♡ ik moet terug!

Nu eerst weer even genieten van een lekker blokje kaas, mijn lieve pap en mam, lieve broer en schoonzus, opa en oma en mijn vrienden.

Lieve mensen, onwijs bedankt voor het lezen van deze blog, complimenten, lieve woorden en gekke reacties! Bedankt voor appjes, facebookberichtjes en telefoontjes. Jullie zijn top! 😘

Uploaden lukt niet meer, dus als ik op NL bodem ben, zal ik hem meteen uploaden.

Nog een paar foto's van de laatste dag op het strand vandaag. We hebben alleen maar gelegen en niks gedaan. Haha.

Dikke kus vanuit het airport! 😘😘😘

Bedankt!
P.S. Bash gaat mij deze week nog wat foto's sturen van de schoolbankjes die ik heb gekocht. Ik zal de mensen dan een berichtje sturen en ik zal het op FB zetten! 😘

Geschreven door Manons.reisblog