Hoooooii!

Wauw, sorry, het is alweer veeelste lang geleden dat ik een blog heb gestuurd en mijn moeder krijgt berichtjes of het wel goed met mij gaat, dus vandaag moet het toch echt gebeuren... sorry!

De tijd vliegt hier voorbij. Het gaat zo onwijs hard dat ik af en toe niet eens meer in de gaten heb welke dag het is en wat ik allemaal nog moet doen. Sorry dat het zo lang heeft geduurd, maar ik probeer jullie met deze blog weer op de hoogte te brengen van de afgelopen week!

Ook voor de mensen die kleding, spullen en geld voor mij hebben verzameld en hebben gegeven, ik weet dat jullie verwachten dat ik daar foto's van maak, en dat ga ik ook zeker doen. Hier wordt alleen een advies gegeven om niet al meteen aan het begin van je verblijf uit te gaan delen, omdat ze dan denken dat je dan elke dag iets heb om uit te delen. Daarom zijn die lieve kinderkoppies met de spullen nog niet op de foto gezet. Net en straks, na het schrijven van deze blog ga ik de kleding sorteren en ik maak er pakketjes van. Morgen is het zondag, en is iedereen thuis, dat betekent dat ik morgen door Tamale ga crossen en de kleding en de spullen ga uitdelen. Ik heb een andere vrijwilliger mee, dus ik hoop dat ze de foto's kan en wil maken. Ik zal mijn goede camera mee nemen, maar ook een paar met mijn mobiel maken. Zodra ik thuis ben, kan ik de foto's op de compter zetten en dan alsnog op FB plaatsen. 😁

Ik ben de afgelopen dagen druk in de weer geweest met het geld en wat ik daar graag voor wil doen en dat jullie ook het gevoel hebben dat het goed terecht is gekomen. Mijn plan is als volgt:
Ik ben op een andere school wezen kijken waar ze amper bankjes hebben voor de kids. Ze zitten op de grond of op 1 houten bankje. Het gebouw van de buiten kant ziet er super mooi uit maar zelfs de directeur van de school zit op een doos en een houten bankje als bureau. Ik heb er voor gekozen om 8 stalen kinder bankjes te kopen, een office burea en een stoel. Dat is mijn donatie aan die school. Ik heb een foto gemaakt met de mensen, maar helaas heb ik die nog niet ontvangen. Waarschijnlijk zijn deze stoeltjes net niet optijd klaar, maar mijn held Bash gaat er voor zorgen dat ik alsnog de foto's krijg! Dus dat zal wel heel leuk zijn.
Een ander deel van het geld gaat naar de Kidz active school, wat ook mijn project is in Ghana. Sylvester wil graag een bieb maken in de school en gelukkig is er al een ruimte met boekenplanken maar helaas nog geen boeken of andere dingen. Maandag middag ga ik shoppen met Sylvester om zoveel mogelijk dingen te kopen van dat geld. Ook wil die graag een aantal zakken cement om de klaslokalen netjes te krijgen. Ik verzeker jullie dat ik van de dingen die ik koop foto's zal maken. Alleen het is nu een beetje aan het einde van mijn trip, sorry mijn geduld is nu al op zijn Ghanees, dus ik kan mij er niet meer druk om maken hahaha. Maar ik koop het allemaal zelf, dus ik weer voor 100% zeker dat het goed terecht komt.

Ineens kan ik Engels... haha, nee hoor, maar wat gaat het dan ineens snel als je alleen maar Engels met mensen praat. Tuurlijk ben ik nog steeds onzeker over bepaalde dingen en mijn grammatica zal hier en daar ook niet helemaal zuiver zijn, maar hey! I can do it! 💪 haha, wilde ik even mede delen. 😂

Zoals ik al zei is deze week echt voorbij gevlogen. Elke dinsdag avond hebben we in de lodge eten van Mister Bob. De meest schattigste man op aarde. Zooo lief. Maar op de dinsdag dus heerlijk eten... wij eten altijd al hongerige beesten omdat het 9 vd 10x patatjes zijn haha. En lekkere gehaktballen heerlijk!

We kwamen helemaal bij. Ook omdat ik elke avond mijn heerlijk portie eten krijg met heerlijk kleine visjes erin of juist een lekkere vis met kop en graat. Hmm.. ja heerlijk 😅 Goed ik heb het geprobeerd maar vis is echt niet mijn ding en mijn lieve moeder maakt alles met vis. Zo, donderdag avond kreeg ik rijst, met tomatensaus, sla en komkommer! 😍 wauw, ik was zo verbaasd. Die avond daarvoor heb ik toch maar eerlijk gezegd dat ik geen vis eet en dat ik dat in NL ook niet doe zoals jullie weten. Nu zei ze: " Ik wil dat je nu echt geniet van het eten" aaahh smelt... zo lief. Nou ik heb GENOTEN! Ik denk dat ik wel 8x heb gezegd dat ik het zoooo lekker vond en dat ik erg dankbaar ben. Dat vond ze leuk.

Op school is er vakantie, dat betekent dat de kids komen wanneer ze komen en of ze willen komen. Zoals ik al in de vorige blog schreef is niks meer over van de planning die ik had gemaakt 😂 haha, achteraf wel te voorspellen. Gelukkig zijn Sylvester en ik een goed team ( zijn woorden ) haha nee, maar we zetten onze schouders eronder en hup, gaan! Ik speel heerlijk met de kids spelletjes en ik probeer ze wat Engelse les te geven. Of gewoon lekker een fotoshoot houden, dat vinden ze ook leuk, haha. Sommige kinderen komen elke dag en dat is zooo leuk, ze weten je naam en willen dan van alles doen. Leuk dat je, ondanks een taalbarriere en geen structuur in de dag, toch een band op bouwt met bepaalde kinderen. Erg genoten!

Wat ik dus al zei, Sylvester en ik zijn een goed team, we proberen zoveel mogelijk te doen. ( zie foto )
Deze week is de jongerenreis aangekomen in Ghana. Dit is een georganiseerde reis van 15 tot 19 jaar, volgens mij. 20 meiden die ons komen versterken! Super leuk. Sylvester maakte een praatje over de school en toen moest ik helemaal naar voren komen... okay, super awkward maar het was wel heel pittig van hem. "Dit is mijn assistent directrice, dus... als je iets wilt doen of wilt pakken dan moet je dat eerst aan mij vragen of aan Manon". "Zij heeft nu alle sleutels, en weet alles". Nou goed, dat laatste is niet helemaal waar haha, want ik ben er nog niet zo lang, maar goed ik stond daar met een baby in mijn arm alleen maar een beetje te blozen en ja te knikken, maar ik vond het stiekem natuurlijk ook wel leuk dat hij dat dan weer deed! Haha.

De kids zijn gek op zelf bedachte spelletjes. Zo had ik alleen pittenzakjes en ik kende nog wel spelletjes van vroeger. Nou op de grond kunnen we heel gemakkelijk tekenen met een stokje of een steen in het zand. Haha. Dus uiteindelijk werd het een spel met allemaal zelf bedachte regels, haha fantastisch. Al vond ik het de eerste 10 minuten, met mijn autistische trekken, erg lastig omdat ze niet naar mijn regels luisterden. Toen dacht ik, misschien moet ik ze maar gewoon laten. Nou gedaan, uiteindelijk een super leuk spel geworden 😂

Mijn broertjes zijn gek op ballonnen, net als iedereen hier. Ik denk trouwens als je hier ballonnen en postcards gaat importeren dat je misschien nog wel centen kan verdienen! Haha okay, mijn kleine broertje van 3 heeft een ballonnen tik en hij weet inmiddels waar het op mijn kamer ligt. Dus... als ik even in mijn kamer ben, gaat de deur heeel zachtjes open en roept ie ineens dat hij een ballon wilt. Haha, super leuk. Die kinderen hier zijn wel erg dankbaar voor een klein dingetje. Super leuk!

De kids hier vinden het ook fantastisch als je je camera of je telefoon pakt en dan foto's gaat maken. Vooral als je ze het dan terug laat zien vinden ze het helemaal geweldig. Haha, dat wordt een fotoboek vol met mooie, bruine kindjes. Haha.

Met de andere vrijwilligers gaat het ook goed. We vallen steeds meer uit elkaar, dat is wel jammer. Iedereen begint nu langzamerhand naar huis te gaan, maar goed, aan alles komt een einde en gelukkig hebben we onze groepsapp nog!

Ook zijn we deze week nog lekker uit eten geweest en hebben we gisteren een cocktail gedronken in een nieuwe tent die we hadden ontdekt. Bash natuurlijk mee, aangezien dit ons laatste weekend is én omdat die topper ons altijd allemaal bij de deur wilt afzetten omdat we dan veilig thuis zijn! Het was super gezellig!
Maarrr....
Wat stond er op de kaart??? Ja hoor,
BITTERBALLEN, dutch meat. Haha, 😂 ik hoop dat ik er nu een aantal voor me zie die met stom verbazing zitten te lezen. Haha, jep wij namelijk ook!
Maar goed, na het uit eten konden natuurlijk die bitterballen met mosterd 😍 er ook nog wel in! Hahaha, wat erg, het was wel anders dan in NL, maar het idee deed het! Haha, fantastisch toch. De plek was ook super leuk, lichtjes in de bomen,staantafels, bar, gewone tafeltjes echt super leuk. Volgende week gaan we er een keer avond eten als afsluiter van onze Tamale trip. Super leuk.

Omdat ik de afgelopen week een aantal keer tegen mijn hostmother heb gezegd dat ik haar jurken zo mooi vond, vroeg ze of ik zaterdag ( vandaag dus ) met haar mee wilde naar de stad om stof te kopen en om er iets van te laten maken. Daar zeg ik geen nee tegen... haha.
Vanmorgen op de scooter met een hoozwangere vrouw naar town. ( ik reed niet hoor, zij ! ) stof uitgezocht ik kon natuurlijk weer niet kiezen dus heb ik er 2. Van de ene stof ( met groen ) gaat hij een jurk maken en van de blauwe stof met die kronkels wordt een rok.
Alle maten werden gewoon even zo in de winkel opgemeten zonder enige schaamte. Haha, nou bij mij dan. Van top tot teen werd ik opgemeten en alles werd gevraagd. Van binnen moest ik heel hard lachen omdat mijn moeder er wel even mee ging bemoeien. De jurk en de rok moesten wel over mijn knieeen vallen en mijn jurk moest mouwtjes hebben, haha toch fantastisch. Ja ik moet daar dan weer om lachen. Als het goed is, is het dinsdag af en anders woensdag. In ben super nieuwsgierif en benieuwd!!! 😆

Vanmiddag zijn we naar een project geweest van een andere vrijwilliger. Zij geeft les op Judah Mahamma. Dat is een project voor tienermeisjes ( daar was ik geweest met Sylvester voor de voorlichting ) de meiden gingen voor ons koken en we kregen een rondleiding. Leuk om ook eens andere projecten te zien. Maandag ga ik met iemand mee naar het Weeshuis, om daar eens te kijken. Ik ben benieuwd.

Verder gaat het goed. Elke ochtend op mijn heerlijke fietsie het bergje op om naar de lodge te gaan en om dan vervolgens weer naar de school te gaan. Daarna lekker eten, met brood of een ei en dan chillen of leuke dingen doen met de anderen. Ik geniet er zo van en ik vind deze mensen echt heerlijk. Ze zijn zo vriendelijk dat ik soms wel eens denk dat wij daar nog iets van kunnen leren! 😊

Met alles hier word je gewoon gelukkig of zo. Je gaat bepaalde dingen toch anders zien of meer waarderen. Dat is eigenlijk wel een fijn idee. De mensen leven hier gewoon en niks moet, alles een beetje relaxt en een klok hebben ze niet. Soms kan ik me daar erg aan irriteeen, haha. Maar wat ik net al zei dat mijn Ghaneze geduld steeds beter word. Het heeft ook zo z'n charme dat relaxte en vooral dat gemoedelijke.

De mensen leven hier voor elkaar en voor hun familie en dan kan je duidelijk zien. Waardeer wat je hebt, het is niet overal het zelfde en geniet van de mensen om je heen, omdat het zo voorbij kan zijn!

Ik hoop niet dat het een te lange blog is geweest en dat jullie onderweg niet in slaap gevallen zijn, maar een korte samenvatting! En ja, ik probeer vanaf nu het bij te houden.

Oja, de terugweg is geregeld. Ik vlieg donderdag 11 aug naar Accra. We gaan dan naar Krokobitte, een strand en daar hebben we een kamer gehuurd om onze laatste 3 dagen te vieren en te chillen! Stiekem kijk ik daar ook wel naar uit!

En dan... vlieg ik, rond dit tijd stip, over precies 1 week alweer naar huis. Wauw.. heel hard.

Nu ga ik stoppen want het moet wel interressant blijven!

Een hele dikke kus van een gelukkige Manon in Ghana! ♡♡♡

P.S. mijn moeder krijgt een jongetje!👶
P.P.S. fotos van de stof en schilderij komen morgen! Hoop dat jullie deze foto's leuk vinden! 😊

Geschreven door Manons.reisblog