Hoi allemaal,

Mijn eerste blog vanuit Accra, de hoofdstad van Ghana. Poehee ik lig nu in bed. Vol met zweet, hitte, nieuwe indrukken en stinkend naar de muggenspray. Maar ach, dit was toch mijn droom? Haha afcourse!

Oké, in het vliegtuig, onderweg naar Accra. Naast mij zit een wat oudere man, niet aanspreekbaar en hij zat erg breed. Maar goed, altijd blijven. Lachen! Het was wel gtappig want bijna ieder uur stond er iemand anders bij mijn stoel en die stond weer een praatje te maken met die oude meneer. Nou die kon volgens mij het hele vliegtuig! Haha 😂

Maar goed, de vlucht ging prima en het was gelukkig zo voorbij. Aardige stewardessen die vroegen waar ik heen ging en wat ik in Ghana ging doen. Allemaal erg leuk.

Aangekomen op het vliegveld, werden we in bussen gestopt en reden we een stukje. Na dat ik binnen was werd meteen je gele boekje gevraagd wn werd dat gecontroleerd. Daarna moest ik nog een immigratie papiertje invullen. Ik wist natuurlijk weer iets niet dus toen dacht ik chips.. maar gelukkig stond daar een aardige Nederlandse, Ghanese vrouw die mij de vertaling kon vertellen.
Het was onwijs druk en toen werd ik aangehouden. Nouja, groot woord. Ze wilde weten wat ik met 2 bagagestukken voor 1 persoon kwam doen in Ghana. Terwijl dat het hier juist normaal is dat als je terug komt naar je land dat je dan voor iedereen kadootjes koopt. Maar goed, ik ben geen Ghanees dus ik verteld. Ik mocht doorlopen...

Bij de immigratiedoorgang, moest ik natuurlijk mijn paspoort laten zien. Daarna moest ik ook nog mijn vingerafdrukken geven en mocht ik doorlopen.

EN TOEN...
Werd ik aangehouden door een onwijs - niet zo'n - knappe Ghanese man, en ja van de immigratiedienst. Of ik even mijn paspoort wilde laten zien ( ik was er al door heen ) voor ik het wist liet ik het hem zien en vroeg waar ik verbleef. Ik zei in Tamale verder niks. Als gauw kwam ik tot de ontdekking dat ie toch wel met mij wilde trouwen... haha 😂 Nou goed, mijn ALLER EERSTE huwelijk aanzoek, en dan moet ik nog nee zeggen ook. Hahaha nou mijn Ego is ook weer opgekrikt. Haha 😂 wat moest ik van binnen lachen. No thankyou en toen ben ik door gelopen. Hij riep nog wat na, maar dat hoorde ik niet haha.

Toen wilde ik naar buiten lopen en moest ik naar een balie komen. Ik heb om mijn backpack een grote knal gele zak, omdat ze anders mijn backpack kunnen beschadigen. Die is best groot, met nog een koffer lijkt het wel voor 4 personen. Opnieuw moest ik vertellen wat ik kwam doen en wat er in die koffers zitten. Na het opnieuw vertellen, kon ik eindelijk naar buiten.

WAUW! Wat een mensen massa. Allemaal donkere, Ghanese mensen. Schreeuwens en lachend maar vooral veeeeeel mensen 😲
Tussen al die mensen was Toontje, de belgische mevrouw die mij kwam ophalen niet heel moeilijk te vinden... haha.
Samen met een ander meisje moesten we nog wachten op haar vriendin. Toontje is een onwijs aardige vrouw, woont nu al 9 jaar in Accra en is samen met een Ghanees. Zij runt de opvang voor Tamale en na Tamale, ( als ke dat wilt natuurlijk )
Geld gewisseld, met een mannetje die ze kent, gewoon midden op straat wissel je even 150 euro. #kangewoon!

Morgen een tour door Accra. Gelukkig is het hier: wanneer je tijd en zin hebt kunnen we dat regelen, dus er is geen tijd haha.

Nu is het hier half 1, dus ik ga maar gauw mijn luiken dicht doen. Voor nu heb ik nog geen internet. Zodra ik internet heb, dan post ik dit bericht.

Groetjes van een zweterige, miggenspray stinkende
Manon! X❤

P.S. ik ben benieuwd hoe Accra er bij daglicht uit ziet! Ik kan nog niet helemaal beseffen dat ik hier zit! X Oja, heb nog niet veel fotos kunnen maken.

Geschreven door Manons.reisblog