Bon giorno :-)

De Italianen zijn ècht vertrokken. Jippie jee
Dus heerlijk lang geslapen.
En vanmorgen geen herrie en blatende kinderen bij het zwembad.

De rust is teruggekeerd.

Lekker wakker worden met koffie op het balkon.

Tegen 10.00 uur gaan Jacco en ik een paar baantjes zwemmen.
Heerlijk fris.
Ook probeer ik de koningspage weer eens op de foto te zetten.
Ze fladderen constant als elfjes door de lucht. Samen dansend.
En af en toe gaan ze in de olijfboom of de hibiscus zitten. Maar dan zijn het net blaadjes.

Uiteindelijk lukt het me om er wat op de kiek te krijgen, helaas wel met de vleugels gesloten.
Een kleinigheid blijf je houden.

Tegen 11.30 uur is ook Giliam wakker.
We gaan ontbijten.
Inmiddels zijn de Spanjaarden naast ons ook vertrokken , dus we zijn weer alleen op de bovenverdieping.

Na het ontbijt nog wat lezen en luieren in het zonnetje.
We doen wat rustiger aan nu ,omdat we vanavond vanuit Rovinj met een boot meegaan. Zwemmen, misschien dolfijnen zien en de zonsondergang op zee beleven.

In mijn Pindat verslag van vorig jaar zoeken we op waar bij Rovinj we vorig jaar hebben gezwommen en gegeten , zodat we daar vanmiddag nog kunnen gaan eten voor de boottocht.

Het blijkt Castelan Beach
Tegen 13.00 uur gaan we weg.
Google stuurt ons weer door een achteraf smal weggetje. Gelukkig weinig tegenliggers.
We komen door het dorpje Radovani.
Hier staat een prachtige oude boerderij te koop.
Het blijkt dat dit dorpje maar 55 inwoners heeft.

We zijn tegen 14.00 uur bij Castelan Beach.
We gaan eten bij Restaurant Punta Kriz.
Er is gelukkig plek bij de zee.
Ook hier bij zee veel sneezot.

We kiezen alledrie hetzelfde. Cevapcici met gebakken aardappelen.
De service is hier zo snel en correct.
Als het eten komt en er blijkt geen bestek, krijgen we 1000 excuses.
Ook zijn de mensen niet zo gejaagd en ongeduldig als in Nederland.
Veel relaxter

Het eten is veel en heel erg lekker.
En het uitzicht is onbetaalbaar. Veel mooie boten en meeuwen.
Gewoon heerlijk zitten.
Omdat we aardig vol zitten,geen dessert , maar wel een lekkere cappuccino.
We krijgen na afrekenen ook nog een schnaps aangeboden van het huis.
Kuskovac. Erg lekker.
Ook Giliam krijgt een glas.
Hij vindt het ook lekker.

Van hier rijden we naar het Resort , alwaar we om 17.00 uur verwacht worden voor onze boottocht.
Even in de airco zitten en rijden is met 36 graden geen straf.

Bij het resort kunnen we gratis parkeren.
We moeten ongeveer 5 minuten lopen.
Het is een luxe soort vakantie park en er is een all inclusive hotel . ,€300 per nacht .

We gaan naar de beachbar bij het zwembad even in de schaduw wat drinken.
Voor het zwembad heb je een armband nodig.

Daarna lopen we naar de pier waar de boot komt.
Daar staan gratis ligbedden.
Dus we gaan ons weer even goed insmeren. En Jacco gaat alvast inchecken.
Om 17.15 uur kunnen we op de boot.
De boot heet Stupica . En is van familie Radic die het al een aantal jaar runnen .

Er kunnen max 50 mensen mee.
We vinden gelukkig nog een plekje uit de zon op de voorboeg.

Natuurlijk zijn er weer laatkomers ...een Nederlandse soort Tokkie familie , die zelfs een slapende peuter in kinderwagen mee hebben.
Iets waarvan in de reservering duidelijk stond dat daar eigenlijk geen plek voor is.
Zij moeten op het achterdek..in de zon dus

De crew is heel vriendelijk.
Er wordt gelijk overal koud drinken neergezet per gezin/groepje krijg je uitleg.
Het meisje wat ons uitleg geeft ..kan zo bij een Disney family show werken.
Ze is net een tikje te enthousiast en praat met twee octaafjes te hoog.
Met ingestudeerde zinnen als : is everybody happy en let's go make a party.
Maar voor een Kroatische knap hoe duidelijk Engels ze spreekt.

We varen eerst naar een klein eiland voor de kust. Ongeveer 20 minuten varen.
Ik heb voor de zekerheid een wagenziekte tablet ingenomen.
Zolang ik zit en niet teveel naar de golven kijk , gaat het goed. Al voelt het duidelijk vervelender dan met een "normaal" hoofd.

We gaan voor anker bij het eiland.
Daar wordt een trap aan de boot gehangen en een trap neergezet om op het dak van de kajuit te klimmen.
Vanaf daar kun je de zee inspringen. Zo'n 6 meter , dat niks voor mij.

Dom genoeg ben ik mijn waterdichte hoes voor mijn mobiel vergeten.

Ik ga wel van de boot de zee in ...maar durf niet te snorkelen jammer genoeg.
Het zwemmen gaat ook niet heel goed...na 5 minuten moet ik op mijn rug zwemmend naar de boot. Er hangt gelukkig een touw langs de boot en Giliam helpt me .

Jacco en Giliam gaan wel een paar keer springen van het dak. En gaan ook samen snorkelend naar het eiland.

Ik ga uiteindelijk ook nog een keer het water in ... gewoon om af te koelen. Beetje dobberen op mijn rug wil gelukkig wel.

Na 45 minuten gaan we weer op weg .
Ons vrolijke happy de peppie meisje komt weer langs met vers fruit en drinken.

Nu gaan we verder naar de open zee ...in de hoop dolfijnen te spotten.
De dolfijnen gaan in de avond richting een bepaalde basin, waar ze slapen...
En langs die route heb je kans ze te zien.
Volgens de kapitein worden ze echt niet extra gelokt of gevoerd.
En zijn er ook avonden dat je ze niet ziet.

Na ruim een half uur varen mindert de boot vaart. De kapitein heeft dolfijnen gespot.
Natuurlijk gaat iedereen meteen aan de relingkant staan waar de dolfijnen gespot zijn.
De boot helt heel erg over....ik vind dat niet zo fijn ...
De kapitein roept ; ik weet dat jullie kunnen zwemmen,maar verdeel het gewicht.
Dat gebeurt en we liggen weer recht.
Opeens ...in de zee voor ons ...een waterspuit en twee vinnen boven het water uit.
En even later zelfs drie en je ziet de snuiten van de dolfijnen ook.
Hoe bijzonder om te zien.

Er komt een andere boot naast ons liggen ...dit is van een commerciëlere tour. Op deze boot zitten wel 100 man als het er niet meer zijn. Twee verdiepingen vol met mensen.
Het beeld van vluchtelingen op een boot dringt zich aan mij op....
Blij dat we niet op zo'n boot zitten.

Er komen nog andere kleinere bootjes aan en ook wat jetski's.

De dolfijnen zwemmen rustig door. En ik probeer ze met camera vast te leggen. Best erg lastig.
De zakkende zon werpt een mooie oranje gouden streep op het water ...en ik hoop dat de dolfijnen erdoor zwemmen.... Dat doen ze.
Nu hopen dat de fotos gelukt zijn.

Dan verdwijnen de dolfijnen ...en onze boot vaart iets verder.

Opeens zien we weer dolfijnen nu wel 6.
De volgepakte boot komt ook opeens weer in de buurt.
Maar deze gaat wel erg achter de dolfijnen aan.

Het geeft ons een dubbel gevoel m
Prachtig en magisch om deze dieren zo vrij zwemmend in de zee te zien.
Maar aan de andere kant ...er komen elke avond weer heel veel boten met mensen kijken. Dat lijkt mij de rust van de dolfijnen ook te verstoren.
En eerlijk is eerlijk...wij doen daar nu ook aan mee.

Na een half uur langzaam varend met de dolfijnen mee ...buigen we af en zetten we koers richting Rovinj.
Er zijn behoorlijk wat wolken , dus de hoop op een echt spectaculaire zonsondergang heb ik al opgegeven.

We varen langs het eiland met de vuurtoren van Rovinj. Daar kun je overnachten...je wordt erheen gebracht en pas de volgende dag weer opgehaald.
Wel mucho pingping.

De lucht kleurt roze en paars en zacht oranje.
Ik geniet ervan .
Omdat de zonsondergang niet super is ,varen we niet naar de andere zijde van Rovinj.
Wel jammer,want vanaf daar heb je een mooier zicht op de gekleurde huizen en de berg met kathedraal.

Een ander bemanningslid komt ook nog een praatje maken. Vol trots vertelt hij over hun bedrijf en over wat ze meemaken. En hij vraagt ook waar we vandaan komen en wat we allemaal al gezien hebben.
We varen langs een prachtig schip.
De jongen vertelt dat de eigenaar dat schip ooit kocht als een wrak ...en dat hij het volledig zelf heeft opgeknapt. Daarna is hij er zelfs 3 x mee rond de wereld gevaren.
Als je de grote van het schip ziet ...moeten dat zeer intensieve en niet geheel risicoloze reizen geweest zijn.
Nu vaart het schip enkel op privé tours rond de Kroatische kust en eilanden.

We komen weer terug bij de pier.
Het is 20.30 uur.
Het was een prachtige tocht.
Eenmaal weer aan wal, moet ik eerst even zitten om mijn balans weer te vinden.
Toch blij dat we deze tocht hebben gemaakt.

We gaan naar de auto terug. Het is nog steeds erg warm buiten 31 grd.
We stoppen even bij de Plodine om brood en wat drinken te halen. Gelukkig zijn de supermarkten hier altijd lang en laat nog open. (22 of 23 uur)

Ik slaap in de auto.
Tegen 21.30 zijn we thuis.
Er staan geen andere auto's bij het appartement.

In ons appartement zetten we eerst
koffie ;-)
Uit de winkel hebben we apfelstrudel meegenomen.
Dat eten we als een soort van avondeten.

.we gaan ons lekker douchen . Alle zout en zand wegspoelen.
Daarna nog even buiten op het balkon wat drinken.
Er is eindelijk een beetje wind opgestoken. Dat is wel erg fijn.
Hoewel ik erg moe ben , is het nog te warm om te gaan slapen.
Dus een klein beetje schrijven en rustig de fotos nakijken.

Morgen gaan we zwemmen bij Vrsar. Thobian onze buurjongen die hier in Poreç met zijn ouders op de camping staat, gaat dan mee. Die halen we rond 11'uur op.

Geschreven door Lidewijdes.travels