Vandaag is het de 3e en laatste dag in Ieper. Een rondje gefietst van 20km in Stad en Ommeland van Ieper. Het weer is weer schitterend. Niet te warm en een lekker zonnetje. Vandaag opnieuw langs plaatsen gekomen waar tussen 1914 en 1918 een zinloze strijd is gevoerd. Onder andere "Hill 60" waar in de loopgraven de Engelsen en Fransen op roepafstand van de Duitsers zaten. Grotere en kleinere begraafplaatsen verspreid in het landschap van dit deel van Vlaanderen, de Westhoek. Slachtoffers van terrein winst!!! Dan veroverde de een een stuk dan drong de ander hun vijand weer terug. Zinlozer kan oorlog niet worden.Toen we aan het eind de Grote Markt op fietsten om een biertje te drinken en nacho's te eten werden we verwelkomd door de jongelui van de Ealing Percussion Acadamy uit Londen die op hun 'België tour 2023' Ieper aandoen. Door de vrolijke muziek die ze spelen is het trieste gevoel snel vergeten. Wat een enthousiasme.
Om 8 uur voor de laatste keer naar de Last Post bij de Menenpoort. Dit was de soberste die we hebben meegemaakt maar evenzogoed weer heel indrukwekkend.
We gaan weer verder. Morgen een tussenstop in Feuillières. Daarna naar Rouen.

• ---------------

Noot: Het beroemde gedicht van de Canadese legerarts en dichter, John McCrae.

In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.

Boezinge (Ieper), 1915

Vertaling:
In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen.

In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen tussen de kruisen, rij aan rij.
Die onze plek aangeven en in de lucht vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend.
Zelden gehoord te midden van het kanongebulder aan de grond.

Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden leefden we nog, voelden de dauw zagen de zon ondergaan.
Beminden en werden bemind en nu liggen we in Vlaanderens velden.

Neem ons gevecht met de vijand weer op: tot u gooien wij, met falende hand de toorts: aan u om haar hoog te houden.
Als gij breekt met ons die sterven zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen in Vlaanderens velden.

Luitenant-kolonel John McCrae, 1872-1918)

Geschreven door Herman-en-marjos.reisdagboek