De laaste dag, ergens wel jammer, we hebben het reuze naar onze zin, leuke ploeg een fantastisch leiding en gids! Going home.......wij kunnen naar onze warme huisjes, lieve familie en vrienden. Wat wij deze week geleerd hebben is dat wij gewoon naar huis kunnen, duizenden soldaten uit de Grote Oorlog van 1914-1918 zijn nooit meer huiswaarts gekeerd, sterker nog, ze zijn nooit meer gevonden. Een schrale troost voor de families, ze worden nog genoemd tijdens herdenkingen, en op prachtige monumenten.
Het is vanochtend steenkoud met dikke mist het is maar 3 graden. We gaan nog een paar monumenten bekijken en dan richting Nederland. De eerste stop is een extraatje, een fotomoment bij een enorme krater, de Lochnagar krater, een enorm gat waar tonnen explosieven tot ontploffing zijn gebracht, 2 minuten eerder voor de aanvang van de Slag om de Somme ...ongelofelijk wat een gat!! Ook deze plek is in beheer van een particulier, dus in orginele staat!
Volgende stop is het Delville Wood South-African, een indrukwekkend monument met een klein museum. Prachtig onderhouden lokatie. De zon begint langzaam de mist te verdrijven, wat prachtige foto`s opleverd.
Door naar de laaste stop, het Devonshire begraafplaats. Een heldhaftig Brits batajon, Tijdens de Slag om de Somme werden deze jonge kerels letterlijk voor de leeuwem gegooid binnen een uur allemaal neergmaaid en hadden zoals zovelen geen schijn van kans. Hier liggen 163 mannen begraven met allemaal dezelfde sterfdatum: 1 juli 1916....de 1e dag van de slag om de Somme. 10 van hun waren niet meer te identificeren. Dit verhaal maakt meer indruk op ons dan de enorme begraafplaatsen met hun duizenden doden. We blijven stilstaan bij de leider van het bataljon: Luitenant Hodgson 23 jaar, onderscheiden met de hoogste militaire onderscheiding , het Military Cross.
De reis zit erop en onze gids (oud-marinier)vind het een mooie geste om bij dit graf van deze jonge luitenant onze reis af te sluiten, en terwijl hij in de houding staat nemen wij een minuut stilte in acht, niet alleen voor deze jonge militair maar voor alle dode en vermisten soldaten die we deze week "ontmoet" hebben. en we sluiten af met de de nagedachtenis aan deze jonge mannen van her Devonshire Regiment:
The devonshires held this trench, the Devonshires hold it still Want de mannen zijn hier begraven op precies de zelfde plek waar ze gevallen zijn!
Naar huis, na een paar vette files komen we aan bij de afstapplaatsen Breda en Utrecht waar we hartlijk afscheid nemen van Anne en Teun met de belofte dat we elkaar weer snel zien! Ik heb de luxe naar huis gebracht te worden door de mannen en binnen een half uur sta ik bij mijn voordeur!!
Het was een mooie en zeer leerzame reis, ik kan hem zeer aanraden!! Iedereen bedankt voor de leuke reacties en het lezen van mijn lappen tekst!!
Tot een volgende reis, en wees lief voor elkaar!!
xxxHarold
Geschreven door HaroldvBerkom