Vandaag is het wasdag voor ons. We verzamelen wat we willen wassen en gaan op pad naar the green laundry. Het toeval wil dat, als wij de weg opdraaien, er een auto van die firma voor ons rijdt. We besluiten daarom hem te volgen. Maar opeens slaat hij af en raken we hem kwijt. Volgens de site zou het op de Koraalspechtweg moeten zitten. Dus wij op zoek. Nou daar heeft hij gezeten. Verhuisd en Joost mag weten waarheen. Op Aruba hadden we hetzelfde probleem. Wij weer terug naar huis en aan een van de dames van de huishoudelijke dienst gevraagd waar de dichtstbijzijnde wasserette is. Ze begint te lachen en zegt dat we bij haar onze was kunnen doen. Dat zij dat zelfs voor ons wil doen, zodat wij iets leukers kunnen gaan doen. Ik moet dan wel wasmuntjes en waspoeder bij de receptie halen.
Ze rijdt met haar tuftuf naar ons huisje. "Laat maar eens zien," zegt ze. We leggen uit wat de bedoeling is met witte en gekleurde spullen en ze neemt alles mee. Ruim een uurtje later komt ze alles netjes op het wasrekje hangen. De jeans moeten nog in de droger en die brengt ze wat later ook, keurig opgevouwen. Ik omhels haar en zeg dat ze een gouden meid is. "Dat doe ik vanuit mijn hart," zegt ze en gaat weer door met haar andere werkzaamheden.
Terwijl de was hangt te drogen, kijken wij vanuit het zwembad naar een bruidspaar met familie. Ze vertrekken even later met een partybus naar de trouwlocatie.
Na een paar uurtjes in het water te hebben gedobberd, volgen we de dagelijkse routine in de airco.
Vanavond eten we ons laatste warme avondeten op Curaçao. Morgen mogen we (tegen betaling) langer in ons huisje blijven. En dat is fijn want we hoeven pas rond vier uur richting vliegveld te rijden. Dan moeten we de auto inleveren en inchecken voor Bonaire.

Geschreven door Godelive-en-tamara.op.avontuur