Vandaag geldt nog steeds code oranje wat de hitte betreft. Dus als we iets willen ondernemen, moeten we dat op tijd in de voormiddag doen.
We gaan flamingo's spotten. Die zijn te vinden op de salina's, zoutvlaktes met een klein laagje water. Als we aankomen, stopt er net een busje met Amerikanen. Die moeten we voor zijn, want anders gaan de flamingo's er vandoor. Dat lukt wonderwel. Ik kan foto's maken voor ze inderdaad weglopen voor de bezoekers.
Een kleine honderd meter verder is de toerit naar het landhuis Jan Kok.
We worden enthousiast begroet door een kleine vrouw. Ze vertelt meteen dat er 's middags een bruiloft zal zijn. Ze is er een beetje zenuwachtig over, want dit is de eerste keer na het overlijden van haar zus, twee jaar geleden. Die zus was Nena Sanchez, nu kunstenares, maar vele jaren geleden Miss Curaçao. Nena deed altijd de galerie en de feesten. Dit om het landhuis in goede staat te kunnen houden. En nu heeft haar zus de plicht op zich genomen dat voort te zetten.
We krijgen een korte rondleiding door het atelier. Het staat vol heel vrolijke, kleurige schilderijen. Buiten in de tuin staan grote felgekleurde beelden, ook van de hand van Nena.
Bij het afscheid wensen wij de kleine, dappere dame veel succes. Eenmaal in de auto wensen wij ook het bruidspaar en hun gasten veel sterkte met deze hitte.
We tuffen weer terug naar huis, maar halen eerst nog een lekkere salade in de supermarkt, die we in de slaapkamer (want daar is airco) opeten.
Als we een tijdje later in het zwembad dippen, voelt dat eigenlijk niet eens fris aan. Het water is gewoon lauw door de aanhoudende hitte.
's Avonds gaat het onweren. Een flinke tropische regenbui kletst uit de lucht. En het wordt wel frisser, maar meteen ook benauwder door de hoge luchtvochtigheid. De planten zijn er blij mee, want die hadden al lang geen regen meer gehad.

Geschreven door Godelive-en-tamara.op.avontuur