Voor ons gevoel missen we een aantal uren en net die op de datumgrens van dinsdag op woensdag.
Dinsdagochtend starten we op ons gemak op. Dit wordt een "verloren" dag, want we reizen terug naar huis. We laten ons met de taxi naar het vliegveld brengen, nog best een lange rit. De chauffeur doet zijn best de snelste route te vinden maar het lijkt erop of half New York opgebroken is. We worden van de ene naar de andere omleiding gestuurd. Tenslotte kunnen we de drukte van de stad achter ons laten en zijn we echt op weg naar New Ark International Airport.
We besluiten om meteen in te checken en de koffers af te geven. Dan hoeven we daar niet mee rond te sjouwen. Daarna ook alvast maar door de controle. We weten dat erin Amerika streng gecontroleerd wordt. Ik heb een beetje de kriebels want ik heb geen stempel gekregen bij binnenkomst in Houston. Daar had de beambte het zo druk met het scannen van mijn vingerafdrukken, maar liefst vier keer opnieuw, dat hij vergat de stempel in mijn paspoort te zetten. Gelukkig doen ze hier niet moeilijk; ik verlaat tenslotte de USA.
We vermaken ons prima met naar de passerende mensen te kijken. En er komt van alles voorbij, hier kun je echt alles aantrekken. Niemand kijkt ervan op. Of het allemaal charmant is, blijft de vraag.
Rond kwart voor vijf kunnen we boarden en ons plekje innemen. De thuisreis is begonnen.
Omdat we nieuwsgierig zijn of we de zon zullen blijven zien of dat het daarboven ook nacht wordt, kijkt Tamara regelmatig naar buiten. En jawel: we zien de zon. En dan een paar uur later zien we een prachtige zonsopgang. Geweldig! Rond tien voor zeven landen we na en rustige vlucht met weinig turbulentie veilig op Schiphol.
Frank staat al te wachten om ons naar Dongen te rijden. Het is redelijk druk op de weg, maar zonder al te veel vertraging komen we na een geweldige vakantie thuis.
En dat is toch ook weer fijn. Vakantie is leuk, maar: oost, west, thuis best!

Geschreven door Godelive-en-tamara.op.avontuur