Omdat er gisteren niet gepoetst was op onze kamers, zou de schoonmaak vroeg in de voormiddag gebeuren. Dus wij op tijd ons bed uit, ontbijten, insmeren en weer naar de overkant. Daar wachtte de vriendelijke beachboy ons al op. Hij had twee prachtige plaatsen geclaimd, waar wij uit mochten kiezen. Intens tevreden streken we neer. Ik had een T-shirt over mijn zwempak aangedaan, omdat de zon iets te enthousiast zijn best had gedaan om mij een kleurtje te bezorgen. Ik heb me daarom voorgenomen dat mijn rug en schouders de Arubaanse zon niet meer rechtstreeks in de ogen zullen kijken. Tamara daarentegen krijgt een mooi bruin tintje, dat geleidelijk aan donkerder wordt.
's Middags gaan we op zoek naar een wasserette. Quickie Lickie, hoe krijg je het verzonnen. De navigatiemevrouw op de telefoon is soms letterlijk een beetje de weg kwijt. Ze stuurt ons paadjes in, waar we eigenlijk niet eens willen zijn, maar je weet maar nooit..... Als we het helemaal niet meer weten, draaien we op een kerkplein om terug te gaan. En dan grijpt Onze Lieve Heer zelf in. Plotseling ziet Tamara een bordje met "Quickie Lickie Laundromat". Snel rechtsaf en daar zit in de deuropening een vriendelijke, uiterst beleefde Chinees, die ons helpt met de wasmachine en de droger. Een klein uurtje later rijden we zielsgelukkig met onze schone was terug naar het hotel.
Vandaag eten we thuis. We hebben heerlijke Russisch-eitje-salades gehaald en met wat crackers krijgen we onze maag echt wel vol.

Geschreven door Godelive-en-tamara.op.avontuur